zondag 15 december 2019

Acapella on the road


Toen we van een huis op een boot gingen wonen vroeg dat enige aanpassingen. Nu we van een boot, tijdelijk, in een auto gaan wonen vraagt dat nog meer aanpassingen. De ruimte in de auto is erg beperkt. De ruimte die we hebben in Ben is ongeveer net zo groot als onze slaapcabine in de Acapella. Volgens mij noemen ze dit 'downsizing'.

Het is heel leuk om weer iets nieuws te ondernemen en de beperkte ruimte is eigenlijk alleen maar een uitdaging. We hebben al een aantal aanpassingen gemaakt, waardoor het leven in de bus toch gemakkelijker wordt.


Ellen is heel handig met de naaimachine en zij heeft twee tenten gemaakt.


Een aan de achterkant en een soort voortent. De tent aan de achterkant is heel handig als je je wilt omkleden, wassen of andere momenten waar je wat privacy bij nodig hebt. Ook kan het straks als een klamboe dienen in geval de muskieten aanvallen.


De voortent, geeft schaduw, houdt de regen een beetje tegen en maakt onze leefruimte iets groter.
Voor niet al te veel geld en met hele simpele middelen hebben we de oppervlakte van Ben bijna verdubbeld.



We hebben nieuwe matrassen gekocht, een gammel tafeltje vervangen, de auto opnieuw ingericht,  en wat technische dingen laten doen (o.a. de airco laten repareren). Nu willen we alleen nog een service accu in de auto plaatsen. We kunnen dan ook klein elektrische apparatuur gebruiken zonder dat we bang hoeven te zijn, dat we start accu leegtrekken. Dit is nog even een projectje.

Kamperen is heel gemakkelijk in Nieuw Zeeland. Onze auto is 'Self Contained'. Dit betekent dat we een toilet aan boord hebben en tenminste drie dagen in het wild kunnen kamperen terwijl we met water en afvalwater helemaal zelfvoorzienend zijn.


De meeste campings zijn super goed geoutilleerd, met volledig ingerichte gemeenschappelijke keukens, wasmachine's, douches en toiletten. Overal is het schoon en de campers houden het doorgaans ook goed schoon.


Inmiddels zijn we drie keer met Ben op stap geweest en we denken dat we er wel klaar voor zijn. (Zie het filmpje hieronder)


Eerst vliegen we volgende week naar Sydney waar we oud en nieuw gaan vieren aan boord van de Jonas, met onze vrienden Hannie en Jacob. We blijven maar een weekje in Australiƫ, want dat is lang genoeg om ons NZvisum weer voor drie maanden te verlengen. Als we dan terug zijn rijden we gelijk door vanaf Auckland in de richting van het Zuid Eiland.

We hebben min of meer al een idee over de route die we willen rijden en er valt hier genoeg te zien.

Van een aantal lezers weten we dat ze ook in NZ zijn geweest. Wij zouden het heel leuk vinden om van jullie je top 3 plekken/aanbevelingen te krijgen van plaatsen die we echt moeten bezoeken.

sy.acapella@gmail.com

zondag 1 december 2019

Ter land, ter ... en in de lucht


Als afsluiting van het Bay of Islands Cruisers Festival hebben we met ongeveer 15 boten, onder begeleiding van Nigel en Amanda van de Varakai, een hele tocht gemaakt door de Bay of Islands.


De BOI is een prachtig vaargebied in de buurt van Opua en bestaat uit een paar honderd eilandjes. We tellen iedere rots die uit het water steekt mee ;-)) Nigel en Amanda organiseren tochten van en naar de eilanden (lees Fiji en Tonga). Ook in de BOI kennen zij alle mooie plekjes en dit is hun manier van acquisitie.

Wij noemen het een 'Amerikaanse Fuif' , maar hier heet het 'Going Dutch' 
Iedereen neemt iets te eten mee en je deelt het met z'n allen.

Het was super gezellig, mooie baaitjes, leuk gezelschap, heerlijk eten en zelfs spelletjes op het strand.

Van uit de BOI zijn wij direct door gevaren naar Whangarei. In dit dorpje  hebben we vorig jaar ook gelegen en ook deze keer parkeren we Acapella hier, om vervolgens 'land' dingen te gaan doen. Dat we met samengeknepen billen en met 32 knopen tegenwind de rivier op moesten varen om in Whangarei aan te komen, vermelden we maar niet. Dat de stuurautomaat onder weg van Opua naar het begin van de rivier vreselijke kuren kreeg, daar hebben we het ook niet over. Ter land, ter zee en in de lucht.


Er moest natuurlijk eerst geklust worden aan de boot. In Opua hebben ze geprobeerd om de boiler te maken, maar deze sukkels hebben meer kapot gemaakt dan gerepareerd. In de Riverside Drive marina kennen we een hele goede lasser en die heeft, voor een derde van de prijs die ze in Opua begroot hadden, de boiler weer lek vrij gemaakt.


Ook aan de motor moet e.e.a. gedaan worden, maar daar zijn we nog niet helemaal uit.

Evenals de ondernemers in Opua, die het BOI Cruisers Festival organiseren, wordt in Whangarei door de gezamenlijke marina's een welkomst diner georganiseerd voor de zeilers. Eten en live muziek, wat wil een mens nog meer. Naylene Smit, werkt bij Town Basin Marina, waar wij liggen en zij verzorgt de muziek voor die avond, zij zingt en speelt keyboard. Een goede reden voor Martin om zijn diensten aan te bieden. Naylene nodigt ons uit, om bij haar thuis te komen, ongeveer 40 minuten rijden vanaf Whangarei. Zij heeft een schitterend huis ergens op een heuvel, met uitzicht over de weilanden.


Er wordt muziek gemaakt en uiteindelijk belanden we met z'n allen in de hot tub. Ter land, in het water en in de lucht ;-))

Bij Naylene aan het ontbijt

In Fiji hebben we Wolfgang en Leonie leren kennen. Oorspronkelijk komen zij uit Duitsland maar wonen al jaren in de VS. Wolfgang werd 70 en Leoni heeft een verrassings-party voor hem georganiseerd. Diner bij Winery Ake Ake, met als hoogte punt, de onverwachte komst van zijn zoon, Alex.


Wij mochten ook komen. We zijn met BEN, onze campervan, naar Kerikeri  gereden waar het diner zou plaatsvinden.  Voor de zekerheid toch maar een AirB&B geboekt, op nog geen 500 m van de Ake Ake Wijngaard.


Een goede keus.

De daaropvolgende dag moest het er toch van komen en hebben we onze eerste nacht in de bus geslapen. Nou ja, geslapen is een groot woord... We moeten nog even wennen aan het kampeer leven.


In een paar dagen bekijken/bezoeken we het noordelijke deel van het Noord eiland.

Cape Reinga 


We leren BEN steeds beter kennen en maken hier en daar een aantal aanpassingen.


Nieuwe matrassen, zijn geen overbodige luxe, we veranderen e.e.a. en hebben het uiteindelijk heel erg naar ons zin. Totdat het de hele dag regent.......

In Dargaville bezoeken John, die we ook in Fiji hebben leren kennen. John verbouwt en exporteert avocado's. Hij had een heerlijke lunch voor ons geprepareerd, natuurlijk met avocado's. We hebben een hele rondleiding gekregen over zijn terrein en weten nu alles over avocado's.


Aan het eind van de gezellige middag vroeg John of we het leuk zouden vinden om een stukje te gaan vliegen. Hij heeft namelijk een Gyro copter in zijn schuur staan waar hij regelmatig mee vliegt. Daar zeggen we natuurlijk geen 'nee' tegen.


Nu kunnen we het landgoed ook van boven bekijken. Ter land, in het water en in de lucht. Wat een fantastische belevenissen.

In Nieuw Zeeland kun je voor je auto een eigen nummer plaat kiezen.


Deze zou in Nederland vast niet door de keuring komen :-)))

Terwijl wij hier naar de zomer toegaan, wordt het in Nederland langzamerhand winter en kijken de kinderen uit naar de pakjes avond van Sinterklaas.


Onze kleindochters, Bodhine en Asha, maken zelf speculaas poppen en pepernoten. Dat missen wij allemaal.

Nog even een korte vermelding en een link naar een artikel dat geschreven en gepubliceerd is in 'Cruising World' door de, onder zeilers, wereldberoemde Fatty Goodlander.  Rock the dock

















zondag 10 november 2019

Twee weken Nieuw Zeeland


Na onze aankomst hier heeft het even een paar dagen geduurd voordat we weer bijgekomen waren. Daarna konden we weer volop in de running. Even een korte terugblik.

In de week van 9 november heb je het Bay of Island Cruisers festival. Dit wordt door lokale ondernemers georganiseerd om het begin van het zeilseizoen te openen en de cruisers die hun weg naar Nieuw Zeeland gevonden hebben te verwelkomen. Het festival begint met de Prinsessen Party.
 Alle dames worden geacht om hun mooiste jurk uit de kast te halen en zich als een prinses op het bal te vertonen, maar............... van de heren wordt het zelfde verwacht.
De mannen moeten zich ook als prinses verkleden.













Het was kijken en bekeken worden 


Water is raar spul, als je niet weet waar het vandaan komt.

Vlak voordat we uit Fiji vertrokken bleek dat we ergens een lekkage hadden. Gelukkig was het zoet water, maar als je niet kunt vinden waar het vandaan komt is het ook heel vervelend. Nadat we de hele boot op z'n kop gezet hadden, bleek het uit de boiler te komen. Tijdens de overtocht zouden we wel zonder warm water kunnen, dus de boiler afgekoppeld om er in NZ een project van te maken.


Het uitbouwen van de boiler, was echt wel een klus, maar toen dat eenmaal achter de rug was konden we hem naar de werkplaats brengen om te repareren. Bij JB marine services werd de boiler onder druk gezet om precies uit te zoeken waar het lek zat. Er kwam geen drup water uit. Wel werd er een kapotte pakking gevonden, wat hoogstwaarschijnlijk de oorzaak van de lekkage zou zijn.


Boiler weer ingebouwd, wat ook een behoorlijke klus bleek te zijn. Nadat alles weer netjes aangesloten was en ik de boiler gevuld had met 60 liter water, spoot het er  via een klein lek weer uit. Wat een sukkels daar in de werkplaats. Een hele dag werk voor niks. Uitbouwen ging de tweede keer een stuk gemakkelijker. De boiler ligt nu bij de lasser.


We zijn met de bus naar Whangarei gegaan, is ongeveer 1,5 uur rijden, om onze campervan op te halen. De auto stond gestald bij een bevriende zeilster in een afgelegen schuur. Vanaf Whangarei was dat ook nog een uur rijden, maar Ben stond daar  5 maanden veilig en droog. De accu weer aangesloten een paar keer pompen en direct starten.


In NZ moeten auto's iedere zes maanden een WOF (Warranty of Fitness) verklaring krijgen. Hetzelfde als APK in Nederland, alleen dan ieder half jaar. We hadden al een afspraak bij een garage staan, dus daar zijn we direct naar toe gereden. Twee kleine dingen, die ter plekke gerepareerd konden worden, een aanbeveling voor de volgende keer en we zijn weer mobiel.

Direct de tweede dag na aankomst werden we gevraagd om live muziek te maken tijdens de verjaardag van een van de cruisers. Stefanie van de Nautilus, die we kenden uit Fiji, werd 60 en vierde dit in de Yacht club van de marina. Samen met Pelle van Loupan en Lisa van de Harlequin hebben we een uurtje gerepeteerd en waren daarna wel in staat om voor wat entertainment te zorgen. Dit sloeg zo aan in de Yacht club dat ze ons gevraagd hebben om de volgende vrijdag, tijdens de clubavond, een avondvullend programma te doen. Nou dat wilden we wel.

Gratis snacks en drank, werd door onze manager Ellen bedongen. Het werd een hele leuke avond.

Hieronder nog wat foto's.

Tanken onderweg. We hebben 300 liter diesel verbruikt.

                             Voor  vertrek vanuit Fiji, afscheid van onze vrienden Avi en Roshni,



Pelle en Ulla van de Loupan  waren onze buddyboot, we vertrokken samen en kwamen ook vlak na elkaar aan in NZ.

De onderkant van de boot is schoon,
dus we kunnen vertrekken.










woensdag 30 oktober 2019

Gearriveerd in Nieuw Zeeland

We zijn er!!! Na 8 dagen onderweg geweest te zijn en 1150 nm afgelegd te hebben zijn we op dinsdag 29 oktober om 10 uur LT goed aangekomen in Opua, Nieuw Zeeland.
De laatst 12 uur hebben we toch nog heerlijk kunnen zeilen, want er was plotseling weer wind, schuin van achter. Uiteindelijk hebben we 4,5 dag gezeild en 3,5 dag gemotord. Eigenlijk hebben we een supertocht gehad. We hebben inmiddels andere cruisers gesproken, ieder met zijn eigen verhaal over de tocht. Sommige 11 dagen onderweg, 5 meter hoge golven, veel water over- en in de boot, stuurautomaten die uitvielen, 2 dagen bijliggen vanwege harde wind en hoge golven en constante zeeziekte om er maar een paar te noemen.
Bij aankomst in de marina werden we opgewacht door Charles van de afdeling Biosecurity. De boot wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van ongewenste producten, papieren worden ingevuld en de video die we gemaakt hebben van de schoonmaak van het onderwaterschip, wordt met belangstelling bekeken. Je mag absoluut geen aangroei onder de boot hebben wanneer je uit het buitenland komt.
Nadat ook de dame van de immigratie dienst is geweest, kan de quarantainevlag naar beneden en de Nieuw Zeelandse gasten vlag omhoog. Na eerst getankt te hebben zijn we naar onze gereserveerde plek in de marina gegaan en na een aankomst drankje en ontbijtje zijn we heerlijk gaan slapen.
Het is hier precies twaalf uur later dan in Nederland. Overdag is de temperatuur rond de 18 graden.

We hebben 1150 nm afgelegd, 85 uur gemotord en 300 liter diesel verstookt. De gemiddelde snelheid lag rond de 6,5 knopen per uur en het verbruik van de motor ongeveer 3,5 liter/uur.

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

maandag 28 oktober 2019

Onderweg naar Nieuw Zeeland. Dag 7

De laatste 24 uur zijn ingegaan. Helaas nog steeds geen wind, niet voldoende althans om lekker te kunnen zeilen, maar daardoor is het ook wel weer heel relaxed aan boord.(We waren toch diep in ons hart motorboters ;-)) De dieseltank raakt aardig leeg na 4.5 dag motoren, maar gelukkig met onze noodvoorraad van 25 liter, gaan we het zeker redden.
De laatste eetbare voorraad wordt verwerkt tot aardappelsalade en tomaten salsa, de eieren worden gebakken of gekookt en misschien van de laatse appels nog een appeltaartje.... We mogen niets 'vers' eetbaars meenemen naar Nieuw Zeeland, want ze zijn panisch voor inheemse, in dit geval uitheemse, insecten en ziektes. Dus geen zuivel, vlees, groente, fruit, houtsnijwerk, planten, of hitchhikers (in of onder de boot) staat in de invoerbepalingen te lezen.
Een aantal jaren geleden hebben geimporteerde fruitvliegjes voor heel veel schade aan de oogst gezorgd, dus vandaar.
De kilo's die we afgevallen waren, komen we deze laatste dag weer aan!
We zorgen ervoor dat de binnenkant van de boot er weer netjes en schoon uitziet, zodat het inklaren morgen snel kan verlopen.
Het idee om vandaag toch nog even een tonijntje te vangen hebben we maar laten varen, want het geeft weer een hoop gedoe. Gewoon maar een blikje tonijn, die hebben we nog genoeg.

We weten even niet meer welke tijd het waar is. In Nederland is de wintertijd in gegaan, Nieuw Zeeland heeft ook weer een andere tijd dan Fiji, maar of dat voor- of achteruit is, weten we niet.
Wat we wel weten is, dat onze jongste kleindochter ASHA vandaag 10 is geworden en dat vieren we natuurlijk uitgebreid met koffie en koekjes. Van harte lieverd.

Onze positie, maandag 28/10, 02.00 UTC
33 graden en 20 min Zuid bij 174 graden 01 min Oost.
Nog 110 nm te gaan.

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

zondag 27 oktober 2019

Onderweg naar NieuwZeeland. Dag 5 & 6

Het is de bedoeling dat we pal zuid varen van Fiji naar Nieuw Zeeland, maar met een constante zuidenwind is dat erg moeilijk. Vandaag, zaterdag, zijn we dus eerst 37nm naar het zuidoosten aan het zeilen en vervolgens 60nm naar het zuidwesten om uiteindelijk maar 70nm verderop te komen. Diep in ons hart zijn we nog steeds motorboters, gewoon rechtstreeks van A naar B, maar dat lukt helaas niet met een zeilboot.
Tijdens de zonsondergang hebben we nog een laatste zuchtje wind en een show van een groep dolfijnen, we zetten de motor aan en gaan recht op ons doel af. Nog maar 370nm te gaan.Het wordt een koude nacht met een prachtige sterrenhemel en we slapen heerlijk tijdens deze rimpelloze nachttocht.

Rond een uur of half zes komt het zonnetje al weer op en het wordt een prachtige dag. We genieten van een zondagochtend ontbijt met vers gebakken brood, een gekookt eitje en het laatste verse fruit.
Martin vult de dieseltank bij vanuit de 5 jerrycans die we extra aan boord hebben. Totaal weer 100 liter erbij in de tanks, waar we nu nog 48 uur op kunnen motoren. We hebben nog een reserve tank met 25 liter voor 'noodgevallen'.
We overleggen via de radio met onze buddy boot Loupan. Zij varen ongeveer 20nm voor ons, ook zonder wind, op de motor. Het is gezellig om even bij te kletsen en wat 'boot' problemen uit te wisselen en op te lossen.

We hopen op wat wind morgen, zodat we er dinsdag voor donker kunnen zijn.

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

vrijdag 25 oktober 2019

Onderweg naar Nieuw Zeeland. dag 3 en 4

Dag 3.

Woensdagnacht hadden we een onrustige zee met golven van alle kanten. Het ene moment maakten we een flinke snelheid, het andere moment lagen we bijna stil. De boot maakte enorme klappers plat op het water, wat niet bevorderlijk werkt op de nachtrust....we proberen dus overdag wat bij te slapen.
Helaas heeft de windmeter een van de klappers niet overleefd en moeten we nu op gevoel de richting en hoeveelheid wind inschatten. Dus gewoon op de ouderwetse manier, net zolang opsturen tot het zeil gaat klapperen.
Het is lastig om de beste windinval te vinden, maar gelukkig hebben we nog 5 dagen voor de boeg, dus een paar mijltjes meer of minder maakt niet uit.
We hebben een wachtsysteem voor de nacht van drie uur op en drie uur af en overdag pakken we nog een paar extra uurtjes als het lukt. We lezen veel, eten af en toe een klein hapje, want echt trek hebben we niet, doordat we constant heen en weer geschud worden.
We hebben twee keer per dag contact via de boordradio met andere zeilers en onze vriend Gerard van de Sylfer stuurt ons iedere dag een update van het weer. Daar zijn we enorm blij mee, aangezien we geen internet hebben op zee.

Dag 4.

Donderdagnacht lagen we ineens stil, doordat er geen wind meer was. We hadden van Gerard al gehoord dat de wind zou gaan shiften van ZO naar ZW, maar je weet nooit exact wanneer. Precies in de rustperiode van de kapitein natuurlijk. We hebben de zeilen ingerold, de motor gestart en varen op een gladde zee met wat swell. We gaan nu op en neer met de lichte deining en maken geen klappers meer. Ook kunnen we gewoon weer rechtop lopen in de boot.
De temperatuur verandert ook met de dag, iedere keer een graadje minder. 's Nachts zitten we weer met zeilkleding aan en een muts op, de dekbedden zijn ook al te voorschijn gehaald.

Vanochtend hadden we 560nm afgelegd, dus we zijn over de helft. Het wachten is nu op wat wind, dan kan de motor weer uit.

Positie: Vrijdagochtend 09.30LT (NL: Donderdagavond 23.30)
26 graden,20 min Zuid bij 173 graden, 13 min Oost.
Nog 530nm te gaan. ETA Dinsdagochtend

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

dinsdag 22 oktober 2019

Onderweg naar Nieuw Zeeland

Op maandagochtend rond half tien zijn we vertrokken uit Fiji om naar Nieuw Zeeland te gaan. We waren net een uur onderweg toen we erachter kwamen dat de accu die het electrische rolzeil bediend, het begeven had. We zijn weer omgekeerd naar de haven om een nieuwe accu te kopen. Gelukkig gebeurde dit op een moment dat we nog gemakkelijk terug konden varen. Met een uiteindelijke vertraging van drie uur zijn we weer vertrokken.
Wanneer het voorzeil niet electrisch in of uit te rollen is, moet ik met een slingertje naar de punt van het schip om daar het zeil handmatig in te rollen. Dit is niet alleen erg onconfortabel maar kan, met hoge golven ook gevaarlijk zijn. Handmatig inrollen gaat echt centimeter voor centimeter, is erg zwaar en duurt heel lang.

We zijn nu twee dagen onderweg en tot nu toe verloopt de trip voorspoedig. De eerste dag vlogen we met een gemiddelde snelheid van 8.5 knopen over het water. Helaas zijn we nu aan het motoren, omdat de wind helemaal weggevallen is. Als de verwachting klopt, komt de wind in de loop van de middag weer terug.

Onze positie op woensdag ochtend 23/10 (= dinsdag 22/10 in NL 23.30)
22gr en 48'Zuid bij 175gr en 35'Oost
Afgelegde afstand 325nm
Nog te gaan 744nm

All is well on board.

----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com

dinsdag 1 oktober 2019

Musket Cove Regatta



Ieder jaar in September wordt de Musket Cove Regatta georganiseerd. Dit jaar voor de 36e keer. Toevallig lagen wij aan een mooring bij MC en hadden al het plan opgevat om te verkassen. Racen met ons 'huis', dat gaan we niet doen. Totdat Geert van de Zensation ons vroeg of we crew wilden worden op zijn boot. Geert is een fanatieke racer en met zijn Jeanneau 45 heeft hij al behoorlijk wat prijzen in de wacht gesleept. Nou racen met een ervaren schipper, dat leek ons wel wat.


De eerste race was naar Beachcomber Island, ongeveer 10 mijl heen, een lunch daar en dan weer terug. Er stond geen zuchtje wind. Iedereen is er op de motor naar toe gevaren.
Twee dagen later, de Sandbank race. Tussen de zandbanken door, tegen de wind in naar de boei die 5 mijl verderop lag en weer tussen de banken door terug. Er stond die dag gemiddeld 25 knopen wind met uitschieters naar + 30. Het was spectaculair.


De laatste dag ging de race om Malolo Island, dit is een traject van om en nabij 15 mijl. De snelste boot die dit ooit gevaren heeft deed dat in 1.15 uur. Wij zijn 4 uur onderweg geweest en kwamen als 5e binnen. Helaas niet in de prijzen, maar wel een hele leuke ervaring.


Ieder jaar doen er gemiddeld 100 boten mee aan de regatta, variƫrend tussen zeer snelle 60 voet racers tot 27 voet klassieke scheepjes. Er is geen rating systeem, dus de grote jongens winnen altijd, maar de sfeer is super.
De hele week is fantastisch georganiseerd, er zijn Hobby Cat races, er worden hardloop wedstrijden georganiseerd, een aantal avonden is er gratis eten en drinken, er spelen bandjes, een DJ draait muziek, er is volop aandacht voor de jeugd, er worden workshops gegeven m.b.t weer voorspellingen op het traject naar Nieuw Zeeland, er is een rommelmarkt, kortom voor elk wat wils.

Onze start bewijzen voor de korte afstand...;-))

Zaterdagavond was er  een jamsession gepland. Hier zag Martin zijn kans waar. Eerst heeft hij als zanger met behulp van orkest banden een solo programma van een half uur gedaan om vervolgens met een aantal andere zeilers lekker te spelen. Ze hadden al een paar keer gerepeteerd en ook dit werd een hele leuke avond.


Zo'n weekje feesten en beesten gaat je niet in de koude kleren zitten, dus we hadden wel een paar dagen nodig om weer bij te komen.

In de tussentijd heeft Ellen zich gestort op het maken van een nieuwe hoes voor de dinghy. De oude, die ze zelf een paar jaar geleden in Bonaire heeft gemaakt, was al behoorlijk versleten en nodig aan vervanging toe.





De nieuwe hoes is zeer goed gelukt.


We pendelen een beetje op en neer tussen Musket Cove en Lautoka om boodschappen te doen. Verder gaan we nergens meer naar toe. We liggen hier heerlijk en bereiden ons langzaam voor op het vertrek naar Nieuw Zeeland, ergens in de loop van oktober.