zondag 29 juni 2014

Foto's, duiken met de Gooodive

 Klaar voor onderwater


 Trompetvis (Aulostomus Maculatus), wij noemen het 'Krokodilosaurus'.
Deze Groene Morene (Gymnothorax Funebris) was bijna een meter lang en zeker zo dik als mijn bovenbeen.
Die witte wolk in het midden is een Lionfish

Ook nog boven water pret.

vrijdag 27 juni 2014

Gezelligheid kent geen tijd

Laten we even een pizza halen, dachten we. Wij met de dinghy naar Karels, want dat is de beste plek om het bootje achter te laten. Komen we daar aanvaren, zitten Silvia en Alex, vrienden van mijn zus Esther, op het terras. Je begrijpt natuurlijk wel dat de pizza maar even moest wachten.
Alex en Silvia wonen tijdelijk hier op het eiland en Alex heeft zich zelf tot doel gesteld om bij alle duikspots een keer te duiken. Het zijn er ongeveer 100, dus hij is nog wel even bezig. 

Tijdens de vorige 'hamburgeravond', hebben we kennis gemaakt met Marilyn en Kent.
Zij liggen met een enorm motorjacht in Harbour Village Marina. Samen met nog een aantal andere zeilers werden we uitgenodigd om de tienjarige verjaardag van hun schip Cardea te vieren. ('Cardea', is de godin van verandering)
                                            Het was een gezellige party. 

De volgende dag, Ellen is stof aan het snijden voor de dinghy hoes, Martin zit een beetje te computeren, horen we plotseling:"Joehoe", naast de boot. 
Natascha, onze lieve vriendin en KLM collega, is samen met haar vriend Jasper op vakantie in Bonaire. Met een geleende sloep hadden ze wel zin in koffie. Laten wij daar nou ook net aan toe zijn. 
Nespresso, what else. 
                                              Gezelligheid kent geen tijd. 

Lekker bezig

Na terug keer uit Nederland moest/mocht ik natuurlijk even een paar dagen acclimatiseren. Ondanks het voornemen om het rustig aan te doen ben je toch altijd weer met meer zaken bezig dan je verwacht.

Inmiddels is Ellen begonnen om een mal te maken voor de dinghy cover. De bij-boot moet toch beschermd worden tegen de zon. Het UV hier is meedogenloos en daarom maken we een mooie passende hoes voor de dinghy. Dit is eerlijk gezegd toch meer werk dan we in eerste instantie hadden verwacht, maar dat geeft niet, het houdt ons van de straat en we zijn lekker bezig.
In de haven konden we het bootje mooi ophijsen en op een steun zetten zodat we een perfecte werk plek hadden.

Duiken doen we gewoon onder de boot, we liggen namelijk precies boven een prachtig rif.
Ook zijn we een keer met Menno van Gooodive meegegaan naar een tweetal duikplekken achter Klein Bonaire. Menno is gecertificeerd Lionfish jager en op iedere trip vangt hij er ook wel een paar.
Onder water hebben deze vissen de meest uitbundige kleuren, terwijl boven water ze meestal gewoon rood zijn. De Lion fish, ook wel Vlinder vis genoemd is een ware plaag in deze wateren. Het beestje heeft hier geen natuurlijke vijanden en ze planten zich dan ook ongebreideld voort. De stekels zijn zeer giftig, een steek is niet direct dodelijk maar wel zeer, zeer pijnlijk. Het duurt dagen voor dat het gif uit je lijf is.

dinsdag 24 juni 2014

De hoogste tijd....

Na zoveel weken is het wel weer de hoogste tijd om regelmatig iets op het blog te plaatsen. Eerlijk gezegd was ik het even kwijt. Weinig inspiratie, een volle agenda, zin en onzin liepen door elkaar. Maar goed, hier zijn we weer.
Van de eerste weken Bonaire kun je je voorstellen dat ze lopen zoals verwacht. Borrelen, barbecueën, bij praten met die en gene, snorkelen, zwemmen, fietsen. Kortom, opnieuw inburgeren en ook gelijk voorbereiden voor vertrek naar Nederland.
Kleindochters Bodhine en Asha
 
12/06/14 waren we precies twee jaar onderweg. Ellen was op Bonaire en Martin in Nederland.
Al jaren heb ik last van artrose maar de laatste tijd begint dat aardig op te spelen. In overleg met mijn huisarts ben ik naar Nederland gevlogen voor een bezoek aan de specialist. In oktober wordt ik geopereerd en worden alle losse stukken kraakbeen en kalk verwijderd. Dit zou de nodige verlichting moeten geven.
Gerrit en Yola
 
Zwager Andre en schoonzus Anja stonden op Schiphol om mij te verwelkomen. We hebben gezellig even koffie gedronken, bij gepraat, geknuffeld en weer afscheid genomen. 
Het nuttige met het aangename gecombineerd heb ik natuurlijk mijn dochters en kleinkinderen gezien, ben ik op bezoek geweest bij onze vrienden Gerrit en Yola en kon ik mijn vriend Marco nog van een beetje advies voorzien bij de aanschaf van een Malo 42. Al met al een paar nuttige en gezellige dagen bij mijn moeder in Pingjum.
Marco
 
Ellen bewaakte het schip en werd door de hele goegemeente ondersteund en geholpen. Ze had het zo druk dat ze niet eens in de gaten had dat ik er even niet was ;-)) Duiken, borrelen en BBQ-en bij de Schiedamse buren van de Lizzy, die hier toevallig ook een huis hebben.
                                Druk, druk, druk.
                              
 
Op vrijdag de 13e is Martin weer thuis op Bonaire
Inmiddels zijn we weer helemaal gewend en zijn we, zoals mijn moeder zei: "Aan het feestvieren en aan het genieten". Tja, ze heeft nog gelijk ook.

De eerste weken bonaire..


Martin mocht zijn beloning voor het redden van de Unicorn in ontvangst nemen.
Een school van ongeveer 20 dolfijnen gaf een spectaculaire show. Springen, duikelen, draaiend, snuivend. Met onze dinghy voeren we er naar toe en op dat moment werden we omringd door een stuk of 5 van deze prachtige dieren. Ze zwommen op volle snelheid met ons mee. Als je zo dicht op het water zit kun je ze bijna aanraken. Prachtig!
De eerste BBQ was ook al gelijk een feit. Samen met de Lizzy, de Gabber, de Blue's en de Schiedamse buren van de Lizzy, hebben we weer op een ouderwetse manier een gezellige BBQ georganiseerd op een strandje vlakbij de luchthaven.
Het busje naar de Van der Tweel Supermarkt rijdt nog steeds twee keer per week maar, Therese die de taxi rijdt, loopt of rijdt af en toe met haar hoofd in de wolken. Van de week stonden er ongeveer 20 personen op haar te wachten maar ze kwam niet opdagen. Ze was het gewoon vergeten.
De volgende zaterdag had ze twee ritjes. Wij waren met de tweede rit heen gegaan en met de eerste rit weer terug gekomen. Op een gegeven moment werden we gebeld met de vraag of we al weer op de boot waren, want Therese was nog steeds niet terug gekomen om de tweede ploeg op te halen. Wat bleek, nadat ze ons had afgezet was ze naar huis gegaan, omdat ze dacht dat ze klaar was. Tweet, tweet, tweet..........
Het is anders dan vorig jaar, rustiger, alles is meer bekend. We zijn nog niet naar het strand geweest, maar we hebben wel op woensdag de 'hamburger avond' bij Bistro du Paris ontdekt. Alle hamburgers voor $8 en wijn voor de helft van de prijs. Niet alleen veel zeilers, maar ook veel lokale eilandbewoners komen hier op af. Het is erg gezellig en je leert er heel veel nieuwe mensen kennen.

zondag 1 juni 2014

Bonaire

De cirkel is rond, eind oktober vorig jaar zijn we vertrokken vanuit Bonaire voor een rondje Carieb en nu, eind mei 2014 zijn we weer terug. In de afgelopen 7 maanden hebben we 1638 nm gevaren hetgeen overeenkomt met ongeveer 3000 km.

Het blijft voor ons altijd bijzonder om op Bonaire aan te komen. Het voelt een beetje als 'thuis'. Rudi van de Lizzy en Martin van de Blue's lagen al in het water op ons te wachten, om de mooring aan te geven. Wat een service. Dit is toch weer eens wat anders dan boatboy's.

Nadat we onze aankomst beklonken hebben met champagne zijn we begonnen om de boot 'lig klaar' te maken. Over een maand of vier maken we haar weer 'vaar klaar'.

We hebben alweer een heleboel oude vrienden en kennissen ontmoet en in de tussentijd ook al een aantal nieuwe vrienden gemaakt. 
Van Charlie en Jenny van de Lady hebben we een hele serie boeken en kaarten gekregen met informatie over de Amerikaanse Oostkust. 
We hebben nu zoveel info dat we zelfs naar Canada zouden kunnen varen als we dat willen. Voor onze trip richting New York volgend jaar, zijn we nu helemaal voorzien. "Thank you guys". 
Onze vriendin Caroline was op het eiland en terwijl zij met haar KLM bemanning aan het varen was op de Aquaspace hebben wij, met toestemming van de kapitein, dit schip geënterd. 
Het busje naar de Van der Tweel Supermarkt rijdt ook nog steeds. 
Het is leuk om te zien dat er voldoende animo is en dat het systeem goed werkt. 
Ook hebben we wéér een losgeslagen boot gered. (We kunnen bijna wel een bergingsbedrijf gaan beginnen.) 
Ik kom met de dinghy aanvaren bij Karel's Beach bar, staat er een jongen wild op de steiger te gebaren of ik hem naar 'die boot verderop' wil brengen. De Unicorn was van haar mooring geslagen en dreef bijna 2 nm verderop in de richting van Klein Bonaire. Met twee man in onze dinghy met 5 pk motortje gaat natuurlijk niet zo snel, maar goed, wij er achter aan. Na 20 minuten varen hadden we Unicorn ingehaald. De mooringlijn zat er nog aan, deze was bij de bodem afgebroken. 
Duiken hebben we nog niet gedaan, dat staat voor volgende week op het programma. 
We zijn ook op zoek naar een plekje om 's nachts onze fietsen te kunnen stallen, dan hoeven we die niet constant mee te slepen in de dinghy. 

Tenslotte, hebben we onze zwemroutine weer opgepikt. Iedere dag tenminste één km 'krachtig' zwemmen, met een opbouw naar vijf kilometer aan het eind van het seizoen.