donderdag 31 oktober 2013

Curacao

Na onze aankomst op Curaçao hebben we eigenlijk alleen nog maar een beetje gerommeld. Eerst naar de douane en immigratie. Daar ben je een halve dag mee bezig. Beide instanties liggen weliswaar midden in de stad, de ene echter in Punda en de andere op Otra Banda. Parkeren is lastig en het neemt de nodige tijd in beslag. Maar goed we zijn officieel ingeklaard en mogen, als we dat willen, 6 maanden blijven.

Ook zijn we naar het Amerikaanse Consulaat geweest. Fort Knoxk is er niets bij. We hebben een visum aangevraagd voor de VS. Als Nederlander zijnde, heb je als toerist officieel geen visum nodig, maar wanneer je met de boot naar Amerika wilt dan moet je een visum aanvragen. Onze eerste bestemming straks is Puerto Rico, hetgeen Amerikaans Protectoraat is en waarvoor je dus een visum nodig hebt. Het visum is gelukkig 10 jaar geldig dus de uren die we er mee bezig zijn geweest om e.e.a. aan te vragen worden wel weer goed gemaakt. Alleen jammer dat je $160 per persoon moet betalen voor zo'n stempeltje, maar ja ze hebben het ook hard nodig die Amerikanen.

Het was de bedoeling dat we vrijdag 1 november uit het water zouden gaan. Dit is echter verschoven naar dinsdag de 5e. De huidige waterstand in de Piscaderabaai laat het niet toe dat wij met onze diepgang van 2.25 m  er nu naar toe kunnen varen. Door de getijde standen komt het water de komende dagen iedere dag een paar centimeter hoger te staan en volgens berekeningen zou het dinsdagmiddag om 15.00 uur mogelijk moeten zijn om de drempel over te gaan. We hopen onze werkzaamheden in een dag of drie te kunnen klaren.

Ellen heeft een nieuw spelletje op haar Ipad. Het heet Bubble Shooter, volgens de bijlage Vrouw van de Telegraaf is het zeer verslavend. Ellen doet ook echt alles om het maar te kunnen spelen. Hier op de foto heeft ze eerst een sierstrip in de slaaphut opnieuw opgeplakt. Deze strip moet een tijdje aangedrukt worden om goed te kunnen hechten en in de tussentijd............

zondag 27 oktober 2013

Pink Ribbon

Op het blog van de Waltzing Mathilda lezen we dat Roos is geopereerd aan borstkanker.

Wij hebben Roos, Mathieu, en hun kinderen Fien en Max leren kennen op de Canarische eilanden, zijn met elkaar opgezeild naar de Kaap Verden en uiteindelijk Suriname. Aangezien zij maar een jaar de tijd hadden om een rondje Atlantic te doen hebben we elkaar daar gedag gezegd. Het toeval wilde dat we elkaar, vlak voordat zij aan de terugtocht over de oceaan begonnen nog even ontmoet hebben op Sint Maarten alwaar we hen hebben uitgezwaaid.
Ongeveer een maand na terugkomst van hun reis werd bij Roos borstkanker geconstateerd. Sommige dingen zijn, zoals ze zijn en dit nemen ze hen nooit meer af.

Lees hun blog, Roos schrijft prachtig en stuur haar goede vibes.

www.mathroos.wordpress.com

Laatste week op Bonaire

De laatste week op Bonaire hebben we door gebracht met onze skivrienden Rob en Alette. Zij waren op vakantie op Aruba en hebben er een paar dagen Bonaire aangeplakt.
Nadat wij uit Nederland terug waren gekomen hebben we de Acapella in de buurt van hun appartement gelegd. We lagen uiteindelijk pal voor de deur van hun penthouse. Ze hadden een upgrade gekregen van het verhuur bedrijf. "Je krijgt wat je toekomt". ;-)
Vanaf het dakterras had je een prachtig uitzicht over het water.
We hebben het eiland verkend met de scooter, wat Alette doodeng vond, zijn naar Klein Bonaire geweest om te snorkelen en hebben heerlijk bij hen op het terras gebarbecued.
In plaats van een weekje skieen was het nu een weekje eiland bezoek.
Ellen heeft ooit in Zuid Afrika een prachtig houten nijlpaard gekocht. "Knorrie", zo noemen we haar, is mee op de boot en staat meestal in het randje achter de bank. Alleen, als we aan het varen zijn dan moet ze in de kast, want zo'n loslopend ding kan een gevaarlijk projectiel worden in een bewegende boot. Vaak vergeten we haar en ligt ze weken in de kast. Alette had dit in de gaten en wilde Knorrie wel adopteren. In eerste instantie vonden we dit wel een goed idee maar na een paar dagen kreeg het schuldgevoel toch de overhand. We hebben beterschap beloofd en afgesproken dat we Knorrie echt na iedere tocht uit de kast zullen halen.

Rob en Alette zijn inmiddels weer terug in Nederland en wij zijn met de Acapella weer op Curacao.

What if money is no object anymore

Stel je eens voor dat je onbeperkt over geld beschikt, dan heb je wellicht een privé jacht van 92 meter. Een motor jacht met 35 man crew en 24 gastenverblijven.
Als je dan geen keuzes meer hoeft te maken of geen keuzes meer kunt maken, dan hangt aan de stuurboord zijde van je schip een motorjachtje van ongeveer 35 voet.
Op het achterdek staat de helikopter...
              ...en aan de bakboordzijde hangt dan een zeiljacht van zeker 40 voet.
Zowel links als rechts op het dek staan nog een paar waterscooters en op het bovenste dek staat nog een speedboot onder een dekzeil.
Het gerucht gaat dat er ook nog ergens onderdeks een minionderzeeër staat en over de auto's die aan boord zijn zullen we het maar helemaal niet hebben.

Ben benieuwd of de eigenaar al in het bezit is van de nieuwste rage  op Bonaire, een Flyboard.
Een soort surf/snowboardje die wordt aangedreven door een enorm krachtige waterstraal. Het board is via een slang gekoppeld aan een waterscooter die het water oppompt. Door de waterdruk ben je in staat om tot een behoorlijke hoogte op te stijgen en als je er eenmaal een beetje behendigheid in hebt kun je er de gekste capriolen mee uithalen.
 
Het bijzondere van dit verhaal dames en heren, is dat u en ik, wij allemaal, niemand uitgezonderd, hebben meebetaald aan dit schip, de Tatoosh.
Dit is namelijk het jacht van Paul Allen, de tweede man en medeoprichter van Microsoft.

De boot is overigens te koop, het is gebouwd voor $160 miljoen. De vraagprijs nu, is $125 miljoen. Er kan vast nog wel iets vanaf, het blijft natuurlijk een kopersmarkt in de tweedehands botenwereld.

maandag 21 oktober 2013

Opstapper gevonden

Onze oproep voor een opstapper heeft heel veel reacties opgeleverd.
We willen iedereen die gereageerd heeft nogmaals bedanken voor het enthousiasme.

donderdag 17 oktober 2013

Opstapper(s) gezocht

Voor een kennis zijn we op zoek naar één of twee opstappers die samen met de eigenaresse en een andere opstapper haar Catamaran willen overvaren van Grenada naar Fort Lauderdale in Florida.

Het vertrek van uit Grenada staat gepland zo rond 20 november.

De vliegreis plus eten en drinken aan boord van het schip worden vergoed.

Voor verdere info kun je ons mailen via sy.acapella@gmail.com

Voor snelle beslissers met wat zeilervaring ligt hier een fantastische kans.


View Larger Map

Weer terug op Bonaire

Zowel op de heen als de terugreis zaten we heerlijk bij de KLM in de businessclass, dat blijft altijd een feestje. We houden er wel van om een beetje te 'reizen in stijl';-))
Het was leuk weer even in Nederland te zijn om familie en vrienden te ontmoeten. Natuurlijk heb je altijd te weinig tijd om iedereen te zien en alles te doen wat je wilt, maar goed dat is nou eenmaal zo.

Zoals altijd hebben we gezellig bij mijn moeder gelogeerd in Pingjum, een dorpje net over de Afsluitdijk in Friesland. Van daaruit hebben we al onze tochten en bezoeken georganiseerd.
Toch bijna 2000 km gereden in twee weken tijd en dat allemaal in Ellen d'r oude Volkswagentje Lupo, die we te leen hadden van nichtje Tessa.
Akke en Jacques (van de Mathiba)
Gerrit en Yola (van de nieuw gebouwde stolpboerderij)

Met onze kleinkinderen zijn we naar de film geweest, de nieuwste Disney animatie, "Planes".

Hier bekijkt Bardo zijn creatie van technisch lego wat hij toch voor 90% zelf in elkaar heeft gezet.
                       De dames, Bodhine en Asha kozen voor wat meer actie.
 
Alle goodies en onderdelen die we besteld hadden waren opgestuurd naar Pingjum of hebben we opgehaald, dus we kunnen straks weer volop aan de slag.

Nog een weekje in Bonaire met onze vrienden Rob en Alette en dan gaat de reis verder naar Curacao, waar de boot even uit het water gaat voor het nodige onderhoud. Vervolgens door naar Aruba om dan, als het stormseizoen weer voorbij is, zo rond 1 december te vertrekken in de richting van Puerto Rico.

dinsdag 1 oktober 2013

En wat gebeurt er zoal nog meer....

Van de week nog een duikje gemaakt met z'n vieren.
Na een gezamenlijke lunch op Jibe City hebben we, inmiddels alweer afscheid genomen van Caroline, Willem-Jan, Marly en Gabie.
Caroline heeft niets te klagen hoor, want volgende week is ze alweer hier

Karin en Rob, zijn op de koffie geweest. Rob is uitgezonden, hij werkt bij de recherche en Karin vliegt. Zij wonen hier alweer anderhalf jaar. 

Alexandra een andere collega is hier op vakantie en kwam ons met een bezoek vereren. Alexandra heeft de spreuk:" Sea water heals everything", op haar arm laten tatoeëren.

Daarom zijn we natuurlijk zo gezond;-)) Of zou het komen, omdat we iedere dag vroeg in bed liggen.

Voorlopig, een laatste happy hour bij ons op de boot. Vrijdagavond, Paul van de Harmatan -net terug van een week werken in Panama- en onze achterburen Louise en Gordon. Hapje, drankje, het was gezellig.
Het gevolg, nog een laatste gezamenlijke duik met Paul, Gordon en Louise en ook Monique en Paul van de Full Circle.
 
De voorbereidingen om twee weken naar Nederland te vertrekken zijn in volle gang. De ligplaats in de haven is gereserveerd, de taxi is al besteld, alleen de koffers moeten nog gepakt worden. 

Als gepensioneerde KLM-ers kunnen we, de rest van ons leven, IPB vliegen. (Indien Plaats Beschikbaar). Een retourtje hiervandaan is voor ons dan ook relatief goedkoop.  De vlucht staat er goed voor. In de Business Class zijn nog wat stoelen vrij en achterin, in de Economy, zijn er zeker 40 vrij, dus dat komt wel goed. 

Twee weekjes naar de kou. Weer schoenen aan, een lange broek en een trui. Het zal wel afzien zijn. We verheugen ons erop.

                Voorlopig zijn we er even niet.