Het is nu onomstotelijk vastgesteld dat het verbruik van de Acapella, wanneer we op de motor varen, uit komt op net iets meer dan 3 liter per uur.
Vrijdagochtend om 10.00 zijn we vertrokken vanuit Bonaire naar Puerto Rico en vlak voor vertrek heb ik de tank helemaal volgegooid met diesel. We kunnen 210 liter tanken, maar als reserve hebben ook nog 100 liter extra in jerrycans.
Maandagochtend om 11.00 uur, precies 71 uur later kwamen we in Puerto Rico aan.
Van de 71 uur die we onderweg zijn geweest hebben we er 53 op de motor gedaan, omdat er gewoonweg geen wind was. De zee leek soms als een traag golvende olievlakte.
Direct na aankomst hebben we weer getankt, 46 gallons. Eén gallon is 3.78 ltr.
46 gallon x 3.78 liter = 173.8 liter : 53 uur = 3.28ltr/uur.
Als je bedenkt dat op Bonaire een liter diesel $1.44 kost en op Puerto Rico $1.01 dan vallen de kosten, afgezet tegen de euro, wel weer mee.
Ontbijt tijdens de overtocht.
Je kunt de status van Puerto Rico met Amerika, vergelijken met die van Bonaire en Nederland. Bonaire is een 'bijzondere' Nederlandse gemeente en Puerto Rico is, 'incorporated territory', een niet volwaardige staat van de Verenigde Staten.
Desalniettemin gelden hier wel de Amerikaanse douanebepalingen.
Ongeveer een uur voor aankomst moet je je melden via de marifoon. Je krijgt dan een telefoon nummer opgegeven dat je moet bellen op het moment dat je daadwerkelijk bent aangekomen.
Als je dat nummer belt, wordt je onderworpen aan een telefonisch interview waarin ze alles van je willen weten, naam, geboortedata, paspoort nummers etc.
Hierna krijg je opdracht om te blijven liggen waar je bent want er kunnen douaneambtenaren aan boord komen. Een half uur later waren die er dan ook en begon het hele circus te draaien. Weer een interview met dezelfde vragen, papieren invullen, nog meer papieren, om uiteindelijk de opdracht te krijgen om naar het douanekantoor te gaan om daar $19,= administratie kosten te betalen. Wat ze er niet bij vertelden, is dat je daar wéér allerlei papieren moet invullen.
Vorig jaar - toen ging het overigens allemaal veel gemakkelijker - hebben we een 'cruisingpermit' gekregen voor een jaar. Met zo'n vaarvergunning kun je ongehinderd alle kusten van Puerto Rico verkennen. Onze vergunning was geldig tot 3 december van dit jaar.
Nu hebben ze blijkbaar een regel dat wanneer de vergunning verlopen is, je tenminste 14 dagen na de verloop datum, in een ander land moet zijn, anders krijg je geen nieuwe vergunning. Wij kwamen op 8 december aan en het feit dat wij, aantoonbaar, 11 maanden ergens anders zijn geweest was absoluut niet van belang. We kregen géén cruisingpermit.
Op zich is het niet zo erg wanneer je geen cruisingpermit hebt maar het maakt het varen een wel stuk lastiger. Je moet iedere scheepsbeweging melden maar wat het dubbel lastig maakt, is dat je op de plek waar je bent ingeklaard ook verplicht weer moet uitklaren. Om er voor te zorgen dat je dat ook daadwerkelijk doet, hebben ze onze scheepspapieren in beslag genomen.
Puerto Rico is verdeeld in 4 douane districten, Noord, Oost, Zuid en West. Wij liggen in Zuid en wanneer we naar West willen, moeten we eerst uitklaren in Zuid, om ons dan vervolgens rechtstreeks naar de eerstvolgende inklaar haven in West begeven. We moeten ze bellen dat we er aankomen, krijgen weer een telefonisch interview, de douane van West komt aan boord en het hele circus begint weer opnieuw. Papieren invullen, nog meer papieren, naar het kantoor om de administratie kosten te betalen en weer papieren invullen.
We moeten het niet in ons hoofd halen om ergens een nachtje illegaal te gaan liggen, want dat kan ons, wanneer ze ons betrappen, op een boete van $5000,= komen te staan.
Als we dit allemaal van te voren hadden geweten waren we wel iets langer in Bonaire gebleven, we hebben tenslotte geen haast.
Op zoek naar het gasten vlaggetje van Puerto Rico.
Dan is er nog de kwestie van het afval. Op straffe van een boete van $1000,= mogen we ons 'buitenlandse' afval niet aan land brengen. Al het afval dat we produceren terwijl we hier liggen mogen we wel dumpen maar het vuil dat we gedurende de driedaagse oversteek hebben verzameld mag niet van boord. Dat moeten we maar in een ander land aan wal brengen. We zijn echt bedreigd om het maar aan boord te houden, want als we controle krijgen van welke instantie dan ook, moeten we het kunnen laten zien. Gelukkig wisten we hiervan en hebben we alleen maar wat verpakkingsmateriaal, anders zou het wel heel erg gaan stinken aan boord.
Het zijn rare jongens, die PuertoAmerikanen ;-))