Swim Party, het vervolg...

De zwemtocht van het Eden Beach Hotel naar No Name Beach op Klein Bonaire was dit jaar ook weer een groot succes. Tweeëneenhalve kilometer of 1.3 nm, in principe met de stroom mee. Op de een of andere manier was de overtocht deze keer zwaarder dan vorig jaar, terwijl ik dit jaar beter getraind had en in betere conditie ben.

De briefing

In totaal deden er 25 mensen mee, waarvan 12 zwemmers met 11 volg bootjes. Nagenoeg alle boten in de baai hebben meegedaan. Het was een zeer gemêleerd gezelschap, er waren deelnemers uit Engeland, Duitsland, België, Frankrijk, Italië, Zuid Afrika, Australië, de Verenigde Staten, Oekraïne, Canada en niet te vergeten natuurlijk een paar Nederlanders.

De "after party' was ook erg gezellig. Iedereen had z'n best gedaan en er stonden dan ook de lekkerste gerechten op tafel, heerlijke salades, hartige en zoete taarten, kaas en fruit.

Over de hoeveelheid drank die er was zullen we het maar niet hebben ;-))

2,5 kilometer, op sommige stukken stond de stroom tegen, hetgeen het zwaar maakte.

Gewoon door blijven gaan.

Iedereen werd met Champagne onthaald.

Blij dat ik er ben.

Alex is de enige zwemmer die zonder snorkel en zonder flippers heeft gezwommen.

 

Clare                                            "Eye Candy"              Andrew

Maria                                              "Cattiva"                  Maurice

Cindy&Lee "Tranquility"                                          Mark&Sue "Macushla"

Fred "Kostat"                                                              Keith "Sadiqi"

Elaine                                            "Paw Paw"                   Roy

Silvia                                                    &                            Alex

Martial, Marie Paule                    "Ylang Ylang"           & Adrien (de jongste)

Ellen "Acapella"                                                         Martin "Blue's"

Russell                                      "Be as you are"                Natalia

Nadine                                            "Bonobo"                    Marc

Robert                                               "Yara"                         Ursula

             

De Good Return Watertaxi had aangeboden om eventueel een aantal mensen, gratis, mee terug te nemen. De overtocht naar Klein Bonaire is goed te doen, je kunt het zelfs zwemmend doen, maar de terug tocht is pittig. Je vaart tegen de stroom, tegen de golven en tegen de wind in terug. Je dinghy stuitert over het water en de golven slaan over de boeg. Je kunt dan maar het beste zo weinig mogelijk gewicht in het bootje hebben en zo weinig mogelijk aan om nog een beetje comfortabel naar de over kant te komen.

Karel's

Wat maakt Karel's nou zo bijzonder dat we daar bijna iedere dag naar toe gaan?

                 Nou dit.....

                 ....en dat,

maar ook hebben ze er heerlijke koffie, Nespresso. Je kunt er prima kantoor houden, want het wi-fi is snel en gratis.

Het is voor ons de enige plek waar we de rubberboot kunnen parkeren als we naar het dorp willen.

Wanneer je iemand wilt ontmoeten, of wanneer je iemand zoekt, ga dan maar bij Karel's zitten dan komt het wel goed. Het is ook zo'n plek waar je prima kunt afspreken, omdat iedereen weet waar het is.

Je hebt er een prachtig uitzicht.

De bediening is er heel prettig, de prijzen met happy hour zijn laag én...................
ze serveren bitterballen.

Daniel

Chanel (16), de jongste in de bediening

Gun Ellen ook wat.

Ellen & Don

De eigenaresse, Mady Visser, blijkt een oud KLM collega te zijn en haar zoon, dochter en schoondochter, runnen de zaak.

                              Dochter Chantal en schoondochter/zuster Gyselle.

Genoeg redenen dus, om naar Karel's te gaan. 

Project "Dinghy Cover"

In Bequia, kun je bij de zeilmaker, in twee dagen voor 400 U$ dollar een hoes voor je dinghy laten maken.

Ellen wilde het heel graag zelf doen, want ze had de stof al in huis en het zou zonde zijn om die niet te gebruiken.

Ik weet niet wat haar uur tarief is, maar hoop wel dat het niet al te hoog is. 

Zij heeft wel drie weken lang, iedere dag op de meest uiteenlopende plaatsen, een aantal uren besteed om haar eigen dinghy hoes te maken. 

                 Met uiterste precisie werd het werk gedaan. Onvervalst handwerk. 

Het is echt prachtig geworden en ik denk dat menig zeilmaker jaloers zal zijn op het resultaat. 

Over prijs/kwaliteit verhoudingen zullen we het hier niet meer hebben, want dit bootje is inmiddels goud waard.

                            Zelfs de wetenschappelijke benadering ontbrak niet.

                                                    Martin mocht ook helpen.

                                                     De allerlaatste check.

 

                                                     Dit is het resultaat.