zondag 25 november 2012

We kunnen weer door

Na meer dan een week in de vissershaven van Palmeira op het eiland Sal gelegen te hebben is het weer tijd om door te gaan.
Ellen, die een paar dagen in Nederland was, is weer terug. Haar missie, het ophalen van onderdelen voor de watermaker, is volbracht. We kunnen weer door.

Het opsturen van onderdelen voor de watermaker had zoveel voeten in de aarde dat het uiteindelijk het beste was om ze zelf maar op te gaan halen.
Met de reguliere post had je geen enkele garantie over hoe lang het zou gaan duren en wanneer je e.e.a met DHL o.i.d zou verzenden moest je de hoofdprijs betalen. Dus zelf halen was de meest efficiënte en goedkoopste manier.


In de tussen tijd heeft Martin het stroomverbruik op het schip nog eens kritisch onder de loep genomen. Daar is nog wel de nodige winst te behalen door een paar onzichtbare stroomverbruikers uit te schakelen.

Inmiddels is ook het volgende Nederlandse dorp gearriveerd. Vitali op de "Cula", Jacques en Akke met de "Mathiba" en Lies en Gerard van de "Sylfer".
Mathiba en Sylfer varen onder leiding van de Pooh de ZAT (Zuid Atlantische Toertocht) naar Suriname. Vitali gaat samen met opstapper, Henk, naar Barbados.

Vitali ontpopte zich als onze parlevinker. Iedere ochtend lagen er heerlijk, twee verse broodjes op het dek. Dit gaan we straks missen.


Vanmiddag vertrekken we naar Sao Nicolau, een eiland iets verder naar het Westen. Ongeveer 90 nm varen, oftewel een nachtje door.

Het is grappig hoe je nu voor een afstand van 100 nm je hand niet meer omdraait. De vraag is alleen wanneer vertrek ik en hoe laat kom ik dan ongeveer aan. Het mooiste is om met daglicht aan te komen vandaar dat we aan het einde van de middag vertrekken, de nacht doorvaren om dan vervolgens, ergens in de loop van de volgende dag te arriveren.

maandag 19 november 2012

Wat een rustige zondag had moeten zijn.....

Vanochtend vroeg werden we wakker met het idee dat we er een rustig dagje van zouden maken.
Het is zondag tenslotte. We hebben internet en eindelijk kunnen we het blog weer eens fatsoenlijk bijwerken, even tijd om al die mailtjes te beantwoorden die nog liggen te wachten.

Plotseling was het "boink". (Ja alweer!)
Er stond een pittig windje en na drie dagen was ons anker toch gaan krabben.
We zaten tegen een behoorlijk grote stalen vissersboot aan, die 15 m verderop lag.
Stress. Wat nu? Motor starten, anker ophalen en wegwezen!

Dan probeer je het anker op te halen maar dat blijkt, muurvast te zitten.
Nog meer stress.
Het anker zat vast en bleef vast zitten, wat we ook deden we kwamen niet los. Samen kwamen we er niet uit.

Ellen doet via de marifoon een oproep en binnen de kortste keren kwamen, Coen, Paul en Timo, 'to the resque'. Paul neemt adequaat het heft in handen.

Het blijkt dat onze ankerketting vast zit onder het anker van die vissersschuit.
Na overleg, liet Coen onze ketting iets vieren en wist Paul, onder water, de ketting onder het andere anker vandaan te halen.

Gelukkig, we kunnen weg.
Wat blijkt echter, ons anker zit ook nog vast aan een enorme tros touw.
Met een mes tussen zijn tanden gaat Paul opnieuw het water in om de tros los te snijden.
Nu kunnen we écht weg.

Als we dan eindelijk weer liggen en onder het genot van een kopje koffie nog even napraten komt er een oproep via de marifoon dat Timo direct naar zijn boot terug moet komen. Zijn zoontje Luca (4), is gevallen en heeft een gat in zijn hoofd. Gelukkig is Timo arts en met seconde lijm wordt de wond dichtgeplakt.

Timo achter het roer om de Acapella op afstand van de vissersboot te houden, die op de achtergrond ligt.

Paul snijdt de tros los.

Nog even napraten.

zondag 18 november 2012

Het drijvende Hollandse dorp

Het is maar wat gezellig in het drijvende Hollandse dorp.

De onderlinge solidariteit is groot en het is heel gezellig. Iedereen staat voor elkaar klaar.
Marifoon kanaal 77 staat de hele dag aan en heb je wat nodig, of wil je iemand spreken
dan doe je een oproep.
Er komen schepen bij en er gaan weer schepen weg, toch eens in de zoveel tijd kom je elkaar weer tegen.

Iedere dag om 17.00 uur hebben we Happy hour in de plaatselijke kroeg. Hier wisselen we de laatste nieuwtjes uit en worden de laatste roddels gedeeld.
Ook voor technische know how en andere ondersteuning kunnen we bij elkaar terecht.

Martin en Bertie van de "Blue's"

Alicia, Else, Luca en Timo van de "Ile du Nord"

Jasmin, Jule, Coen, Mats en Mette van de "Mero"



Paul van de "Harmattan"

Fien, Roos, Max en Matthieu van de "Waltzing Mathilda"

en natuurlijk, Tup en Joep van de "Acapella"

Groepsfoto met een toevallige lokale voorbijganger
 
"Het zal je kind maar wezen,......" 
 
En er zijn nog een aantal schepen onderweg. 
 
 
 
 
 
 
                                  
 
 

Cabo Verde

Het eiland Sal van de Kaap Verden is minder groen dan de naam doet vermoeden. dit mag de pret niet drukken want het is wel heel bijzonder om hier te zijn.
Vanaf La Gomera naar hier hebben we 754 nm moeten overbruggen, we hebben echter daad-werkelijk, slechts, 684,6 nm gevaren. In beide gevallen toch wel weer een mijlpaal.
We hebben dus 70 nm cadeau gekregen. Het verschil zit hem in de constante getijde stroming van noord naar zuid, de zogenoemde Canarian Current, die gemiddeld zo ongeveer 1 knoop bedraagt.

Hier ligt een enorme Nederlandse enclave en er zijn er nog meer onderweg. De meesten gaan naar Suriname, één boot gaat hiervandaan rechtstreeks naar Barbados en een ander is nog aan het dubben of hij nog naar Gambia zal gaan of niet. Dit terwijl er drie boten van uit Gambia onderweg zijn naar Sal om hun weg te vervolgen naar Suriname.

De zes dagen hier naar toe waren............ wisselend. In al die dagen hebben we vier andere schepen gezien, waren de koers en de wind voornamelijk hetzelfde, stonden de zeilen constant over dezelfde boeg en was er ondanks alle relatieve drukte vrij weinig te beleven. Was het saai? Ja en nee.

Van de Kaap Verden naar Suriname hebben we nog ongeveer 2000 nm te gaan, dit hopen we te doen tussen de 14- en de 20 dagen, pas hierna kan ik met een werkelijk gefundeerde mening iets zeggen over het oceaan zeilen. Nog even afwachten dus.

Los van bovenstaande of het saai was of niet, het was wel gezellig en ook heel bijzonder.

Ellen houdt op haar manier de wacht.

Zo.....



en ook zo!


We vullen iedere twee uur het logboek in.


Deze is voor Corrie en Lennart. Happy Hour en o ja, Happy Birthday.

 
We vissen niet meer want ze springen vanzelf aan boord


We zijn er bijna

donderdag 15 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 6

Na een heerlijk dagje zeilen zijn we vandaag om 19.00 uur
aangekomen op de Kaap Verden op het eiland Sal.

Om 19.00 uur lagen we vast achter ons anker en werden we begroet
door Martin van de Blues en het team van Ile du Nord.

De Acapella heeft een afstand van 754 nm overbrugd zonder een krimp
te geven. De hele overtocht verliep voorspoedig.

Morgen eerst naar de immigratie en de douane, daarna op zoek naar
internet en dan een behoorlijke update met foto's op het blog.

Voorlopig liggen we en liggen we goed.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was 16°45.17'N 022°58.81'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

woensdag 14 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 5

Wat een heerlijk dagje, lekker relaxed.

We zijn al helemaal gewend aan de constante bewegingen
van de boot. De wind en de golven zijn al dagen hetzelfde.
Windje 5,6 schuin van achteren.
Vanochtend om 11.00 uur hadden we een totaal afgelegd
van 507,5 nm = een daggemiddelde van 126,8 nm,
hetgeen weer overeen komt met een gemiddelde snelheid
van 5,29 nm/uur.
De totale te overbruggen afstand is 754nm, echter door
dat we nagenoeg constant de stroom meehebben, de zogenoemde
Canary Current, varen we er maar daadwerkelijk zo'n 700.

Eindelijk hebben we tijd om eens wat anders te doen.
Ellen doet wat verstelwerk en een aantal huishoudelijke
klusjes. Vanochtend hadden we weer heerlijk vers brood.

Ik heb nu de tijd en de rust om me eens daadwerkelijk
in de SSB radio te verdiepen. Sinds vorige week kunnen
we eindelijk zenden met dat ding, zodoende begint
hij nu ook echt te leven. De gebruiksaanwijzing is
zeer uitgebreid en soms ook best lastig.
Er stond een instelling verkeerd waardoor ik niet
kon zenden.
De firma Shiptron in Enkhuizen heeft mij gelukkig
verder geholpen.

Nu alleen nog fine tunen, dan komt de rest vanzelf.
R.T.F.M (Read The F...ing Manual)
-----
At 14-11-2012 15:09 (utc) our position was 19°10.94'N 021°39.46'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail positie update

Er was iets mis met de positie footer.
Als het goed is, is het nu weer up tot date.

Onze positie op 14/11/12 om 13.49 uur is:

19 25'.654"N
21 33'.933"W

519 nm op de teller en nog 180 nm te gaan
-----
At 14-11-2012 12:51 (utc) our position was 19°25.54'N 021°33.97'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dinsdag 13 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 4

We zeilen perfect. Tot nu toe hebben we alles gezeild.
De motor gebruiken we alleen maar om stroom te draaien
niet voor voortstuwing. Helaas moeten we iedere dag ongeveer
vijf uur stroom draaien voor 100% accu capaciteit.
Hiermee kunnen we dan weer 20 uur zeilen.

De wind komt mooi ruim van achteren in. Tot nu toe maken
we mooie daggemiddelden van 120 nm.
Inmiddels hebben we nog minder dan 300 nm voor de boeg.
Donderdag aankomen zou moeten lukken.

We zitten lekker in ons ritme en hebben, naast de dagelijks
bezigheden, ook nog tijd om rustig te lezen en te relaxen.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

maandag 12 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 3

Vanochtend om 11.00 uur zaten we, keurig, net even boven de
geschatte gemiddelde snelheid van 5 kn/uur.
We hadden op dat moment precies 248 nm afgelegd in 48 uur.

Wat doen we zo al de hele dag?
Allereerst zijn we bezig met zeilen en zeilstanden, dat gaat
de hele dag door. Afvallen, oploeven, reven, ontreven etc.

Ons wachtschema is drie uur op, drie uur af. 's Nachts slaapt
de een , de ander zit op wacht en dommelt afentoe weg.
Gelukkig hebben we een eierwekker ;-)

Iedere twee uur vullen we het logboek in.
(Waar zijn we, hoe lang nog, wat doet de wind,
hoe staan de zeilen, de barometer stand)

Via de marifoon proberen we contact te houden met andere
schepen. Iedere avond om 20.00 uur hebben we via de SSB
een radio-netje met een aantal schepen en personen aan de wal.
Het is een sociaal gebeuren maar je blijft ook op de hoogte
van ieders positie.

In onze "vrije tijd", lezen we wat, maken gastenvlaggetjes
alvast voor de Kaap Verden, bakken we brood, doen we
voorbereidingen voor het avond eten, werken het blog bij en
zitten dom voor ons uit te kijken.

De dagen vliegen voorbij. Ze zijn weliswaar ook erg kort.
Vanaf 19.00 uur is het aardedonker en doe je alleen nog maar
de noodzakelijke dingen. Rond 06.30 begint het weer te schemeren.

Op het moment van schrijven hebben we precies 275 nm afgelegd.
Nog 450 nm te gaan
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zondag 11 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 2

Vanochtend om 11 uur hadden we precies 115 nm afgelegd.
Dat is net even minder dan de geplande 5 mijl per uur
maar dat halen we vast nog wel in. Op het moment van schrijven
hebben we er totaal 154 nm op zitten. Nog 587 nm te gaan.

De uren rijgen zich aaneen. Je denkt in blokken. 's Nachts
slapen we in blokken van 2x3 uur. Overdag doen we dan nog
een paar hazeslaapjes en zo komen we wel aan acht uur slaap.

Het weer is geweldig. Overdag zitten we heerlijk in korte
broek in de kuip maar 's nachts koelt het behoorlijk af.
Zeilbroeken en mutsen komen dan weer te voorschijn om
het een beetje warm te houden. Heeft ongetwijfeld ook
met vermoeidheid te maken.

De wind is vrij stabiel en de verwachting voor de komende
dagen is dat de wind gaat afnemen. We wachten het af.
Voorlopig varen we lekker rustig naar het zuiden.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zaterdag 10 november 2012

Sailmail naar de Kaap Verden dag 1

Vanochtend zijn acht Nederlandse schepen vertrokken richting de Kaap Verden.
Zes vanaf La Gomera en twee vanaf Tenerife.
Eentje, de Annalene, is inmiddels weer teruggekeerd naar La Gomera,
naar aanleiding van een gebroken giek.
Een ander schip, de Harmattan, meldde een bijna aanvaring met een walvis.

Na ons happy hour(tussen 17.00 en 18.00 mogen we twee wijntjes) hebben we
heerlijk nasi gegeten en in de kuip genoten van de zonsondergang.

De wind komt schuin van achteren en de zee is een beetje onrustig.
Inmiddels hebben we er 40 nm op zitten, nog 712 nm te gaan.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

vrijdag 9 november 2012

Druk, druk, druk.

Onderweg van Gran Canaria naar Tenerife begaf de watermaker het (weer eens). Iedere keer kreeg ik een "System Blocked" melding. Na alle filters vervangen te hebben, alle aansluitingen gecontroleerd, de gebruiksaanwijzingen een x aantal keren door gelezen te hebben kwam ik er nog steeds niet uit.
Rob Wink, de importeur van Schenker watermakers gebeld. Hij houdt mij al de hele week aan het lijntje. Eerst moet dit doorgemeten worden, dan weer dat, vervolgens bedenkt hij weer iets anders. "Het kan niet, hij moet het doen" maar al met al doet dat apparaat het dus nog steeds niet.
Natuurlijk, het liefst wil je horen dat er ergens een draadje los zit en wanneer je dat vastgedraaid hebt is alles weer zoals het zou moeten zijn. Helaas.

Op een gegeven moment ben je er klaar mee. We zijn lekker naar Gomera, het één na zuidelijkste eiland van de Canarische, gevaren. Wat een prachtig eiland. Veel groen, ruige natuur maar ook een stukje beschaving in de vorm van goede wegen, grote supermarkten, mooie hotels e.d.


We hebben een autootje gehuurd, een spiksplinternieuwe Fiat Panda, 12km op de teller. Met één druk op de knop schoof het elektrische dakje open, werd het zomaar een semi cabrio.

We zijn druk met niets. Weerberichten bekijken, borrelen bij de buren, de watermaker en het reguliere onderhoud, water- en diesel tanken. Boodschappen doen (nog steeds) ter voorbereiding van de oversteek naar de Kaap Verden.

Morgen vertrekken we. Het is ongeveer 750 nm varen. Moet te doen zijn in zes dagen bij een gemiddelde snelheid van 5.5 knoop. Gaan we iets sneller dan doen we er vijf dagen over. Zou mooi zijn.


Wij vertrekken samen met de Ile du Nord.

woensdag 7 november 2012

Het is beslist niet saai

Na ons avontuur met de tonijn, waar de crew van de Waltzing Mathilda, als bewijs, een prachtige foto van heeft gemaakt zijn we op Gran Canaria terecht gekomen.
 
Samen met de Waltzing Mathilda en de Zeemuis een busje gehuurd om het eiland, in de stromende regen, te verkennen. Ondanks het slechte weer hebben we toch en erg leuke dag gehad die we hebben afgesloten met een bezoek aan Ikea en een diner in het lokale Wok restaurant.


Las Palmas de haven van Gran Canaria is tevens de vertrekplaats van de ARC. De Atlantic Cruising Rally is een jaarlijks terugkerend festijn voor oceaanzeilers. Officieel doen er, ieder jaar, zo ongeveer 250 schepen mee maar er vertrekken er, officieus, altijd zo'n 600. Op 25 november, weer of geen weer, vertrekt het wedstrijdveld voor de overtocht naar Barbados. De haven is enorm er kunnen 1200 schepen liggen. De ligplaatsen zijn relatief goedkoop alleen de te hanteren berekening zit ingewikkeld in elkaar. Je moet op de eerste dag van je verblijf, belasting betalen voor een maand.
Het maakt niet uit hoelang je blijft. Je betaald gewoon een maand btw. Naar mate je dus langer blijft liggen wordt het steeds goedkoper. In Nederland heeft men het wel eens over de auto als melkkoe, nou hier is dat dus de boot. Ze zeggen niet voor niets, "Je gaat het schip in".


Na Gran Canaria zijn we overgestoken naar Tenerife, waar we in een enorme regenbui aankwamen. We waren nat tot op het bot. Hier hebben we een Fiat Panda gehuurd en een hele dag over het eiland gescheurd. De vulkaan de Teide was letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt, 3700 m. De hoogste berg van Spanje. Helaas de top, die in de winter vaak besneeuwd is, lag helemaal in de bewolking. De rit er naar toe was prachtig.

Voor dat we 's ochtends de auto moesten inleveren hebben we nog even boodschappen gedaan bij de Lidl, alvast voor de oversteek naar de Kaap Verden en Suriname. Voorlopig hoeven we geen honger te lijden.