Het nuttige met het aangename...

Onze zeilvrienden, Akke en Jacques van Lunen lagen met hun schip de Mathiba op Union Island. De kinderen MAarten en THIjs zijn over op vakantie. (BArt heeft de oversteek mee gemaakt van de Kaapverden naar Suriname). Na een avondje heerlijk stappen en lekker eten hebben zij in de regen de dinghy weer aangelegd achter hun schip, echter de volgende ochtend bleek het rubberbootje verdwenen. Een speurtocht door de baai leverde niets op. Jacques heeft aangifte gedaan maar daar schiet je,      al met al niet veel mee op.

Zonder bootje kun je nergens ankeren en ben je dus verplicht om overal in havens te gaan liggen. Dat wil je niet.
Wij konden hen vertellen dat je op Grenada, dat zij hebben overgeslagen, belastingvrij, boot spullen kunt kopen. Dat is toch wel interessant, want dat scheelt 51% en die bootjes met motortje zijn stinkend duur. Zodoende is de Mathiba, toch nog ongepland, van Union Island terug naar Grenada gevaren. Een tochtje van ongeveer 50 nm.

Om het nuttige met het aangename te combineren hebben we Akke's verjaardag (25/02) maar gelijk gevierd op vrijdag de 22e. Gezellig, met een BBQ op het strand van de Grand Anse, samen met de bemanningen  van de Cula, de Vela, de Jan van Gent, de Sylfer en natuurlijk de Acapella.

Gerard van de Sylfer ontpopte zich als de chef en we hebben dan ook heerlijk gegeten met z'n allen.

Dat allemaal onder het toeziend oog van the rich and famous.

Aangezien we alweer een tijdje op Grenada lagen en het voor ons al de hoogste tijd werd om weer verder te gaan hebben we op zondag afscheid genomen van de Mathiba's om vervolgens naar Carriacou te gaan. Volgens de pilots heeft dit eiland één tankstation en wel honderd rumshops.

De tocht hier naar toe was pittig. 30 knopen wind op de kop, dus pal tegen. Ook nog 2 knopen stroom tegen dus je begrijpt wel dat we nauwelijks vooruit kwamen. Over een stukje van 30 nm hebben we dan ook bijna zeven uur gedaan.

We liggen heerlijk hier in Tyrrell Bay. Vergeleken met Grenada is hier nauwelijks swell en we slapen dan ook uitstekend.

Spice Island

Grenada wordt ook wel Spice Island genoemd, dit omdat 1/3 van de wereld productie van nootmuskaat hiervandaan komt. Het overige 2/3 deel komt uit Indonesië.

Een gevleugelde uitdrukking hier op het eiland is; "Put some spice in your life".

Samen met de crew van de Sylfer en de Jan van Gent hebben we een tochtje gemaakt over het eiland en natuurlijk een bezoek gebracht aan een Nootmuskaat fabriek. Hoewel e.e.a. zeer efficiënt geregeld is kun je eigenlijk niet van een fabriek spreken. Nagenoeg alles gaat nog met de hand. Een arbeider verdient hier gemiddeld  44 EC (= East Caribean Dollar), hetgeen overeenkomt met ongeveer €10,- per dag. Je vraagt je af hoe de mensen hier kunnen overleven, want de levensstandaard is best wel hoog.

Wanneer wij hier boodschappen doen, gewoon in de supermarkt om de hoek, betalen we Albert Heijn prijzen. Moet ik er wel bij zeggen dat je hier werkelijk alles wat je maar wilt, kunt krijgen.

De Rum fabriek was gesloten op zaterdag (wellicht maar goed ook). Het schijnt dat hier op ieder eiland wel een rumfabriek is, dus we zullen er vast nog wel eentje bezoeken de komende tijd.

Na de vergeefse poging om de rumfabriek te bezoeken zijn we maar gaan lunchen in een lokaal tentje. Het eten was prima. Kip of vis met rijst of pasta, daarbij spinazie, linzen of chinese kool. Het was lekker van smaak en in plaats van met glaasje rum spoel je het geheel weg met een flesje Carib. Je hebt hier twee soorten bier, Carib en Stag. Van Stag zeggen ze: "It's a mans beer". Hoewel het alcohol percentage hetzelfde is, smaakt Stag iets kruidiger.

Het einde van de dag was tevens het hoogtepunt. Zwemmen onder een waterval....., wie wil dat niet.

Grenada

Heel vaak als we met zonsondergang over het IJsselmeer voeren zeiden we tegen elkaar; "Op naar de Carieb". Nu is het echt wel zover.

"Grenada", hoe romantisch....., hoe Caribisch klinkt dat.
Na de carnaval in Trinidad zijn we 's avonds vertrokken naar Grenada. Na een heerlijke zeiltocht kwamen we ongeveer om 07.00 uur 's ochtends aan op dit prachtige eiland.

Het inklaren bij de officieren van Immigratie en de Douane verliep bijzonder vriendelijk en efficiënt.

Als het hele proces van het inklaren achter de rug is mag je dan eindelijk, officieel, de gastenvlag hijsen. Een ritueel dat we graag met veel ceremonieel vertoon in stand houden.
De vlag van Grenada zit behoorlijk ingewikkeld in elkaar en we moesten ook onze laatste TT Dollars nog op maken, dus in plaats van zelf maken, hebben we deze maar gekocht.

We liggen in Prickly Bay, een vrij grote baai en er liggen behoorlijk wat schepen.

Gelukkig is er ruimte genoeg om toch iedere ochtend, ongestoord, in je blootje te kunnen zwemmen.

Heerlijk, dit is waar we het allemaal voor doen

Carnaval in Trinidad

Need we say more....

Trinidad

We hebben de prachtige blauwe baai van Tobago ingeruild voor ankeren in de haven van Chaguaramas,Trinidad.
Hier heb ik uitgebreid mijn verjaardag gevierd met een aantal collega zeilers. Erg gezellig.

 

De "Jan van Gent' kwam ook nog even langs om te feliciteren.

 

 

Er waren twee redenen om hier naar toe te gaan. Eerst klussen en ten tweede carnaval. Van het klussen is weinig terecht gekomen, juist vanwege het carnaval. We hebben wel wat kleine klusjes gedaan maar motoronderhoud en het plaatsen van zonnepanelen is niet gelukt. Dit hopen we dan maar op Grenada te kunnen laten doen, waar we woensdag of donderdag naar toe gaan.

Carnaval vieren is tot nu toe wel gelukt. (Hoe kan het ook anders ;-)) We zijn naar de halve finale geweest van de "Kings and Queens", een presentatie van de mooiste kostuums die a.s dinsdag in de optocht gaan meelopen. De kostuums waren prachtig maar de presentatie was verschrikkelijk saai. Halverwege zijn we dan ook maar weggegaan.

Samen met Bismarck en Jan, twee KLM collega's die hier op vakantie zijn, zijn we naar een zogenoemde Pan Yard geweest. Bismarck's roots liggen hier dus hij kende de plekken waar we naar toe moesten.

Wat een geweldige ervaring. Ieder jaar doen er tientallen Steelpan bands mee met de carnavalsparade. Er wordt een wedstrijd georganiseerd tussen de diverse bands.
Een band bestaat uit ongeveer 100 man. Zij oefenen ergens op een parkeer terrein of ergens in een tuin, een Pan Yard en de oefensessie zijn vrij te bezoeken. Je staat er dan letterlijk tussen.



Wat een geweld, wat een energie, zoiets had ik nog nooit eerder gehoord. Ik kreeg er letterlijk en figuurlijk kippenvel van.

Dinsdag gaan we naar de Parade. Volgens de kenners de grootste en natuurlijk de beste van de wereld.

Waar je overigens heel blij van wordt hier is wanneer je naar het tankstation gaat. Je moet wel met het rubberbootje maar dat mag de pret niet drukken. 100 liter diesel voor €17 !!!!

 

 

Tobago

Na onze, wat woelige, overtocht van Suriname naar Tobago lag de beloning aan het eind. Eerst een nachtje in Scarborough gelegen om in te klaren en daarna door naar Storebay, een prachtige blauwe baai met helder water. Iedere ochtend voor het ontbijt konden we al zwemmen. Heerlijk.

Samen met Ben en Ingrid van de Blabber hebben we een auto gehuurd en een leuke tocht over het eiland gemaakt.

De foto's spreken voor zich.

Up-to-date

Het blog is eindelijk weer up to date. Na de oversteek en na een lange periode in Suriname met beperkte mogelijkheden tot internet hebben we nu eindelijk alles weer onder controle.
Het internet hier is ook niet best, maar het werkt wel.

Van Cor Leeuwestein kregen we nog een prachtige foto van de Acapella op de Suriname rivier met op de achtergrond het wrak van het gezonken schip dat hier al sinds de tweede wereld oorlog ligt.

De pagina "Log"is bijgewerkt en up-to-date.
Bij de sailmailberichten, "naar Trinidad en Tobago" zijn foto's geplaatst.
Aan de " fotopagina" zijn een paar nieuwe foto's toegevoegd.
Qua berichtgeving zijn we helemaal bij.

In het blog "Warme deken" heb ik jullie verteld over de enorme foto's die aan de Waterkant hangen en over de pleegkinderen van Tante Olga. De drie 'kleintjes in het midden (zie foto) zijn inmiddels uitgegroeid tot uit de kluiten gewassen tieners. Raino, Saisha en Ashano.
De dag voor vertrek kwamen zij nog even gedag zeggen op Waterland.

In Suriname zie je overdag, op straat, heel veel vrouwen met krulspelden in het haar rondlopen.
Waar je mee omgaat wordt je mee besmet. Ellen vind het maar wat belangrijk om er een beetje goed uit te blijven zien. Zij moet ook gedacht hebben: "Als je haar maar goed zit".

 

 

Onze boordtijd is inmiddels ook weer aangepast. Er is nu een tijdsverschil van -5 met Nederland 

Aquarius

Vanaf  21 Januari tot 19 Februari regeert het sterrenbeeld Waterman. Het belangrijkste kenmerk van de Waterman is hun drang naar vrijheid, hij wordt niet graag aan banden gelegd. Ze hebben een objectieve kijk op de wereld, zijn niet bevooroordeeld, en hebben een tolerante en verdraagzame instelling. Ze zijn vaak vernieuwend en vindingrijk en hebben een goed ontwikkelde intuïtie.

Doordat we zo ver weg zitten, missen we bijna alle watermanverjaardagen en dat zijn er heel wat....

                       

Het feestgewoel begon met de verjaardag van onze vriend Gerrit van Ojen op 22 januari, daarna op 26 januari zou  Charles, de vriend van mijn moeder aan de beurt geweest zijn, gevolgd door Marcel, de oudste broer van Ellen. Om het feest compleet te maken beginnen we op 1 februari met de jaardag van André, het jongste broertje van Ellen. We zijn nog lang niet klaar hoor want op de 2e viert Yola, de vrouw van Gerrit haar feestje. Onze vriendin Anneke Waiboer doet op 4 feb een duit in het zakje. Dan komt het.
Op 5 feb. onze schoonzoon Sanne, op 6 feb. zijn dochter en ons kleinkind Bodhine. Op de 7e vind ik het wel een leuke dag om zelf ook mee te doen. Op de 8e hebben we dubbel feest want dan zijn nichtje Dagny en schoonzus Anja, de vrouw van André, beiden jarig. Het eind komt in zicht hoor.
Op de 12e vind nichtje Suzie het ook wel leuk om een feestje te organiseren. De moeder van Ellen, mijn schoonmoeder dus, zou op de 16e jarig zijn geweest, op de voet gevolgd op de 18e door Annemarieke een andere schoonzus. Tenslotte op de 20e viert Toon, de man van mijn nicht Tineke, zijn jaardag, met als sterrenbeeld Vissen.

Al met al een heftige maand het leuke is wel dat we bijna iedere dag gratis kunnen drinken. Tijdens het Happy Hour bestellen we gewoon een paar drankjes en de rekening sturen we op. Op 7 feb mogen jullie dat ook doen hoor ;-)) Neem lekker een drankje en laat het maar op mijn rekening zetten. Proost.

Ben van de Blabber was op de 1e jarig. Bouwjaar 1956 net als wij. Dit hebben we uitgebreid gevierd met bier.

Alle jarigen, van harte gefeliciteerd!