Zonder bootje kun je nergens ankeren en ben je dus verplicht om overal in havens te gaan liggen. Dat wil je niet.
Wij konden hen vertellen dat je op Grenada, dat zij hebben overgeslagen, belastingvrij, boot spullen kunt kopen. Dat is toch wel interessant, want dat scheelt 51% en die bootjes met motortje zijn stinkend duur. Zodoende is de Mathiba, toch nog ongepland, van Union Island terug naar Grenada gevaren. Een tochtje van ongeveer 50 nm.
Om het nuttige met het aangename te combineren hebben we Akke's verjaardag (25/02) maar gelijk gevierd op vrijdag de 22e. Gezellig, met een BBQ op het strand van de Grand Anse, samen met de bemanningen van de Cula, de Vela, de Jan van Gent, de Sylfer en natuurlijk de Acapella.
Gerard van de Sylfer ontpopte zich als de chef en we hebben dan ook heerlijk gegeten met z'n allen.
Dat allemaal onder het toeziend oog van the rich and famous.
Aangezien we alweer een tijdje op Grenada lagen en het voor ons al de hoogste tijd werd om weer verder te gaan hebben we op zondag afscheid genomen van de Mathiba's om vervolgens naar Carriacou te gaan. Volgens de pilots heeft dit eiland één tankstation en wel honderd rumshops.
De tocht hier naar toe was pittig. 30 knopen wind op de kop, dus pal tegen. Ook nog 2 knopen stroom tegen dus je begrijpt wel dat we nauwelijks vooruit kwamen. Over een stukje van 30 nm hebben we dan ook bijna zeven uur gedaan.
We liggen heerlijk hier in Tyrrell Bay. Vergeleken met Grenada is hier nauwelijks swell en we slapen dan ook uitstekend.