Bovenaan ons wensenlijstje staat zwemmen met walvissen. Tonga is één van de weinige plaatsen op de wereld waar je dit kunt doen. De Bultrug walvissen zwemmen ieder jaar vanuit de poolgebieden, richting de evenaar om te paren en te baren. Rond augustus/september zijn ze altijd in de wateren rondom Tonga te vinden. De dracht van de Bultrug duurt ongeveer 11,5 maand en ze baren om de 2 á 3 jaar. Op het moment dat het jong geboren wordt, is het al 4 m lang en weegt 1,5 ton.
Captain Simeon
Onze tocht begint om 07.30 uur bij Beluga Diving. Samen met captain Simeon, dive master Baja en in het gezelschap van 6 andere 'lotgenoten', varen we in een kleine aluminium boot met hoge snelheid tussen de eilandjes door richting het zuiden, naar open zee.
Iedereen stond op de uitkijk om de 3 m hoge spuiters van de walvissen te spotten.
Zodra we in de buurt zijn moeten we klaar staan om in het water te springen. Baja, de divemaster gaat eerst, om te kijken of het vertrouwd is. Als alles okay is, krijgen wij het commando: "Get ready, jump, hurry, hurry, hurry".
We zwemmen zo snel mogelijk in de richting van de enorme dieren, maar helaas de eerste pogingen mislukken doordat de Bultruggen de diepte in duiken.
De mannen hadden een microfoon onder de boot hangen, waardoor we het gezang van de walvissen goed konden horen. Een Bultrug produceert het meest langdurige en meest gevarieerde gezang uit de dierenwereld. Ze kunnen meer dan 24 uur aan één stuk zingen. Uit onderzoek blijkt dat de liederen van de Bultrug eenzelfde hiërarchische structuur als mensen taal hebben. Hiermee behoort de taal van deze walvis tot één van de meest complexe communicatie vormen in de dierenwereld.
Uiteindelijk hebben we geluk. Een moeder met een kalf. De moeder was zeer relaxed en liet ons heel dicht bij komen.
Met vier snorkelaars tegelijk mochten we moeder met kind bewonderen en een stuk met haar mee zwemmen . Kippenvel, wat een bijzondere ervaring.
Enkele weetjes:
Wetenschappelijke naam: Megaptera novaeangliae. Engelstalige naam: Humpback whale
Een volwassen Bultrug, wordt ergens tussen de 11 en de 19 meter lang. Ze wegen 25 tot 35 ton en kunnen wel 45 jaar oud worden.
Geschat wordt dat tijdens de walvis jacht in de 19de en 20ste eeuw ongeveer 250.000 Bultruggen zijn gedood. Naar schatting leefden er in 1966, toen de jacht werd verboden, nog slechts 1400 dieren. De populatie is sindsdien weer uitgegroeid en bestaat nu uit ongeveer 80.000 dieren. De Bultrug wordt sinds 2008 niet meer beschouwd als een bedreigde diersoort.
Bultruggen zijn trage zwemmers, hun gemiddelde snelheid bedraagt 4 tot 6 knopen. Tijdens hun tocht, van en naar de polen eten de Bultruggen niet. Aan het einde van het seizoen zwemmen de dieren weer 8000 km terug naar de visrijke wateren van het poolgebied om zich daar te voeden met vis en kril.
Dat een ontmoeting met Bultruggen ook anders kan verlopen, bewijst de aanvaring die onze vrienden, Frits en Reinhilde van de Bella Ciao, van de week hebben gehad met een slapende Bultrug.
De schade aan het zwaard van hun catamaran is behoorlijk. Het dier moet zeker ook gewond zijn aangezien ze grote stukken huid op de boeg van hun schip hebben gevonden.
De reparatie is inmiddels al in volle gang. Gelukkig weet Frits hoe het moet, want hij heeft deze boot helemaal zelf gebouwd.