Na een hele rustige nacht zijn we goed aangekomen in The Kingdom of Tonga.
Onze Australische vrienden van de Eye Candy liggen al op ons te wachten en de champagne staat koud.
Het koninkrijk bestaat uit diverse eilanden groepen. Vava'u, Ha'apai en Tongatapu. De hoofdstad ligt op het meest zuidelijke eiland Tongatapu en wij bevinden ons op het noordelijke, Vava'u. De groepen liggen verspreid over een afstand van een paar honderd mijl. Ondanks haar ligging op 173 graden westerlengte heeft Tonga er technisch voor gekozen om aan de westkant van de datum grens te liggen. Nu ligt het in de zelfe tijd zone als haar directe buren, Fiji en Nieuw Zeeland. Voor ons betekent dit, dat we van -12 uur tijdverschil met Nederland, plotseling zijn doorgeschoten naar +11 uur tijdverschil.
Voorbeeld: Was het bij ons 10.00 uur in de ochtend dan was het in NL 22.00 in de avond. Nu is de situatie omgekeerd. Is het nu in NL 22.00 uur in de avond, dan is het bij ons al de volgende dag 09.00 uur in de ochtend. Wij zijn dus plotseling een dag vooruit gesprongen.
Wat een belevenis om na al die jaren van Tonga gedroomd te hebben, er nu toch echt te zijn.
Lang voordat we vertrokken, was de toenmalige koning overleden en er werd naar een opvolger gezocht. Zijn enige zoon was taxi chauffeur in Londen, dus die kwam niet in aanmerking en zijn dochter, als vrouw, al helemaal niet. Het idee onstond toen dat Martin dan maar koning moest worden. Hij zou zeventig maagden krijgen en ik zou zijn hoofdvrouw blijven...... Dream on.....
We hebben dus wel wat met Tonga.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Dit is het blog van Ellen Reijndorp en Martin Prins. Op 12/06/12 zijn we met ons zeiljacht, de Acapella, vanuit Nederland vertrokken om in zeven jaar tijd de wereld rond te varen. Na resp. 36 en 33 jaar gewerkt te hebben bij de KLM, was het tijd voor iets anders. Ongeveer twee keer per jaar komen we een maandje naar Nederland en de rest van de tijd zwerven we over de oceanen. Volg hier onze avonturen.
dinsdag 31 juli 2018
zondag 29 juli 2018
Suwarrow-Tonga Dag 5
De snelheid is 8.1 knoop (ongv.15km/u), de wind blaast met 18 tot 25 knopen uit het Zuidoosten, we gaan hard. De wind is flink aangetrokken vannacht. We zitten in een soort wasmachine en je moet je goed schrap zetten vasthouden om niet overal tegen aan te stoten. Golven van 2.5 tot 3.5 meter hoog dansen om ons heen. De Acapella wordt door iedere golf opgetild, heen en weer geschud en vervolgens weer keurig netjes neergezet.
Zoals iedere dag hebben we via het radionet, onze positie en andere bijzonderheden door gegeven. Mocht er iets gebeuren dan weet men in ieder geval waar wij ons op dat moment bevonden. Het radionet is een initiatief van en door zeilers. Naast een sociale, heeft het ook een hele belangrijke veiligheids functie.
De andere Nederlandse boot Jonas -horen we op het net- zit vlak achter ons, maar we kunnen haar niet zien.
Ondanks de wind en de golven gaat alles verder goed aan boord. Gelukkig had ik voor vertrek, in de snelkookpan, al Thaise bonensoep en Indonesische Rendang gemaakt. Dus ik hoef niet lang in de keuken te staan. Het menu bestaat uit nasi met rendang, soep of vis (Poisson Cru), aangevuld met een vers gebakken broodje. Niet dat we echt veel trek hebben, maar af en toe een klein hapje is prima.
Nog 20 uur en dan zijn we in Tonga. Mooi op tijd voor de Koningsdag op 1 Augustus. Martin had 10 jaar geleden het idee om ooit Koning van Tonga te worder, dus wie weet....
Nog 140nm te gaan
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Zoals iedere dag hebben we via het radionet, onze positie en andere bijzonderheden door gegeven. Mocht er iets gebeuren dan weet men in ieder geval waar wij ons op dat moment bevonden. Het radionet is een initiatief van en door zeilers. Naast een sociale, heeft het ook een hele belangrijke veiligheids functie.
De andere Nederlandse boot Jonas -horen we op het net- zit vlak achter ons, maar we kunnen haar niet zien.
Ondanks de wind en de golven gaat alles verder goed aan boord. Gelukkig had ik voor vertrek, in de snelkookpan, al Thaise bonensoep en Indonesische Rendang gemaakt. Dus ik hoef niet lang in de keuken te staan. Het menu bestaat uit nasi met rendang, soep of vis (Poisson Cru), aangevuld met een vers gebakken broodje. Niet dat we echt veel trek hebben, maar af en toe een klein hapje is prima.
Nog 20 uur en dan zijn we in Tonga. Mooi op tijd voor de Koningsdag op 1 Augustus. Martin had 10 jaar geleden het idee om ooit Koning van Tonga te worder, dus wie weet....
Nog 140nm te gaan
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 28 juli 2018
Suwarrow-Tonga Dag 4
Gerard, onze weer guru, heeft het drie dagen geleden al voorspeld maar als het dan ook werkelijk zo uitkomt is het toch wel bijzonder. Vanaf 08.45 vanochtend hadden we de motor aan. Er was te weinig wind om daadwerkelijk te kunnen zeilen. In de loop van de ochtend ontwikkelde zich naast ons een behoorlijk groot regenveld, waar we gelukkig geen last van hadden. Plotseling, binnen een kwartier trok de wind aan van 5 knopen naar 20 knopen, uit een hele andere richting. Met de voorspelling van Gerard in ons achterhoofd konden we heel goed anticiperen op deze 'windshift' om uiteindelijk weer heerlijk te kunnen zeilen.
Op het moment komt de wind in, in een hoek van ongeveer 100 graden. De zee is onrustig met golven van ongeveer 1.5 tot 2 meter, maar Acapella houdt zich voortreffelijk.
Nog 270 nm te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Op het moment komt de wind in, in een hoek van ongeveer 100 graden. De zee is onrustig met golven van ongeveer 1.5 tot 2 meter, maar Acapella houdt zich voortreffelijk.
Nog 270 nm te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 27 juli 2018
Suwarrow-Tonga Dag 3
Na een dagje motoren is het heel prettig om weer te kunnen zeilen. De rust en stilte die je hoort als je de motor uitzet is heerlijk. Dan denk je een lekkere rustige ochtend te krijgen, beetje lezen, nog een uurtje slapen, maar de ratel van de hengel beslist anders.
Binnen een paar minuten zijn we vol op in gevecht met een grote vis. Stukje bij beetje wordt hij door de kapitein binnen gehaald. Na een half uur ligt er een prachtige Dorade (120cm), ook wel Goud makreel genoemd, in het gangboord van de Acapella.
Eerst moet hij van kop en ingewanden ontdaan worden en daarna in moten gefileerd. Een paar emmers zeewater over het dek en je ziet of ruikt er niets meer van. We hebben er altijd wel een dubbel gevoel bij als we zo'n prachtig beest vangen, maar als je mag kiezen tussen eten uit blik of een verse vis, is de keuze snel gemaakt.
Het is alweer vijf weken geleden dat we een supermarkt van binnen gezien hebben, dus de voorraden zijn inmiddels behoorlijk geslonken. Op een paar appels, uien en aardappelen na, is al het verse spul op.
We kijken uit naar Tonga. Nog 397nm te gaan.
Foto's volgen zodra we weer internet hebben.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Binnen een paar minuten zijn we vol op in gevecht met een grote vis. Stukje bij beetje wordt hij door de kapitein binnen gehaald. Na een half uur ligt er een prachtige Dorade (120cm), ook wel Goud makreel genoemd, in het gangboord van de Acapella.
Eerst moet hij van kop en ingewanden ontdaan worden en daarna in moten gefileerd. Een paar emmers zeewater over het dek en je ziet of ruikt er niets meer van. We hebben er altijd wel een dubbel gevoel bij als we zo'n prachtig beest vangen, maar als je mag kiezen tussen eten uit blik of een verse vis, is de keuze snel gemaakt.
Het is alweer vijf weken geleden dat we een supermarkt van binnen gezien hebben, dus de voorraden zijn inmiddels behoorlijk geslonken. Op een paar appels, uien en aardappelen na, is al het verse spul op.
We kijken uit naar Tonga. Nog 397nm te gaan.
Foto's volgen zodra we weer internet hebben.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 26 juli 2018
Suwarrow-Tonga Dag 2
Vandaag nauwelijks wind. Sinds vanochtend staat de motor al te pruttelen. Er staat iets van 6 knopen wind, deze komt schuin van achteren waardoor we nauwelijks voortgang hebben. Met nog 540nm te gaan willen we toch wel een klein beetje snelheid hebben, anders gaan we er nog 10 dagen over doen. We lezen een beetje, kijken een filmpje op de Ipad en hebben het gewoon naar de zin. Ondanks het feit dat de hengel al de hele dag uit staat, hebben we nog niets gevangen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 25 juli 2018
Suwarrow-Tonga Dag 1
Vanmorgen om 09.00 uur anker op om de 700 mijl naar Tonga te overbruggen. Gisteren waren de andere Nederlandse boten al vertrokken, ieder met een andere bestemming, Palmerston, Samoa en Tonga. Wij konden nog geen afscheid nemen van Suwarrow en hebben de dag nuttig besteed met de boot klaar maken, koken, brood bakken en het weer bericht binnen halen.
Gerard van de Sylfer is wederom onze weerman en hij stuurt ons recente weersverwachtingen op verzoek. We zijn heel blij met hem, want de voorspellingen zijn iedere keer 'spot on'.
Het is een heerlijke zeildag, de hengel hangt uit, we lezen wat en hebben over de radio contact met de andere boten. SY Zensation heeft al een grote tonijn gevangen.
Nog 660nm te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Gerard van de Sylfer is wederom onze weerman en hij stuurt ons recente weersverwachtingen op verzoek. We zijn heel blij met hem, want de voorspellingen zijn iedere keer 'spot on'.
Het is een heerlijke zeildag, de hengel hangt uit, we lezen wat en hebben over de radio contact met de andere boten. SY Zensation heeft al een grote tonijn gevangen.
Nog 660nm te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 24 juli 2018
Penrhyn en Suwarrow
Penrhyn is het meest noordelijke van de Cook Eilanden. We hadden er nog nooit van gehoord en waren eerlijk gezegd, ook helemal niet van plan om er naar toe te gaan. Het ligt ook nog eens 500 nm buiten onze geplande route. Je hebt het niet altijd voor het zeggen als je aan het zeilen bent en vaak ga je, waar de wind je naar toe brengt. In dit geval dus naar Penrhyn.
Maandagochtend, we hebben net ons anker laten vallen en krijgen al bezoek. De dominee komt samen met zijn vader, de voormalig dominee, ons welkom heten op het eiland. We worden uitgenodigd om op zondag de kerkdienst bij te wonen en vervolgens vraagt hij ons om na de dienst bij hem thuis te komen lunchen. De kleding voorschriften zijn simpel. De dames moeten een hoed dragen, de schouders en knieen moeten bedekt zijn. De heren hebben een lange broek aan en dragen een overhemd.
Aangezien we niet wisten of we er zondag nog zouden zijn, hebben we het maar even in het midden gelaten. We kwamen er al snel achter dat het een hele christelijke gemeenschap is. Op maandag, woensdag en vrijdag is er om 06.00 in de ochtend een dienst en op zondag hebben ze drie diensten. Er wonen ongeveer 100 mensen op het eiland en iedereen wordt geacht, naar alle diensten te gaan. Op zondag mag er niet gewerkt worden, je mag niet vissen, niet klussen, geen huishoudelijke werkzaamheden verrichten, zeilers mogen alleen met de dinghy naar de kant om naar de kerk te gaan. Kortom, op zondag mag je niets. Door de week merkte je niets van alle restricties. Ondanks alles, kregen we een hele leuke band met de dominee en zijn vrouw. We mochten haar wasmachine gebruiken en zij vond het geweldig dat ze allemaal films van onze harde schijf kon downloaden. De dominee is met ons gaan snorkelen en samen met onze Belgische vrienden van de Zensation mochten we bij de vader van de dominee naar het WK voetballen kijken. Ondanks onze aanmoedigingen verloren de Belgen met 0-1 tegen Frankrijk.
Op een gegeven moment, ontstond het plan om op het kleine schooltje een korte presentatie te geven over ons leven als zeilers. Met slechts 15 kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 was de dia presentatie misschien iets te veel van het goede. Wat de kinderen wel heel erg leuk vonden was een een bootje vouwen. Cindy (Zensation) is kleuter juf geweest en die maakte er een hele show van. De kinderen hingen aan haar lippen. Zo kwam het uiteindelijk toch nog goed.
Op zaterdag zijn we vertrokken.
Suwarrow, 400nm verderop, hoort ook bij de Cook Eilanden. Op twee rangers na, is het atol onbewoond. Het is een Nationaal Park en de rangers moeten er op toezien dat de parkregels gehandhaaft worden. Het eerste wat je ziet als je aan de kant komt is een enorm bord met alles wat je 'niet' mag. Er is maar weinig, wat wel mag. Gelukkig zijn de meeste zeilers heel coulant en maken we van de nood een deugd. We organiseren een 'borrel' bij zonsondergang op het strand, een gezamenlijk diner, een wandeling over het rif bij laag water, we snorkelen boven de zwarte manta roggen en we krijgen een van de rangers zover om een brood bak cursus te geven.(Harry, de hoofd ranger is vroeger bakker geweest.) Zo werd het met 10 boten toch nog heel erg leuk.
Nu is het tijd om weer door te gaan. We staan op punt van vertrek, richting Tonga (700nm). Als we in Tonga aankomen, zijn we door de datum grens gegaan. Leven we nu 12 uur achter Nederland.(Zondag ochtend bij ons is zondag avond bij jullie. Straks leven we 12 uur voor.(Zondag avond bij jullie, is dan maandag ochtend bij ons.)
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Maandagochtend, we hebben net ons anker laten vallen en krijgen al bezoek. De dominee komt samen met zijn vader, de voormalig dominee, ons welkom heten op het eiland. We worden uitgenodigd om op zondag de kerkdienst bij te wonen en vervolgens vraagt hij ons om na de dienst bij hem thuis te komen lunchen. De kleding voorschriften zijn simpel. De dames moeten een hoed dragen, de schouders en knieen moeten bedekt zijn. De heren hebben een lange broek aan en dragen een overhemd.
Aangezien we niet wisten of we er zondag nog zouden zijn, hebben we het maar even in het midden gelaten. We kwamen er al snel achter dat het een hele christelijke gemeenschap is. Op maandag, woensdag en vrijdag is er om 06.00 in de ochtend een dienst en op zondag hebben ze drie diensten. Er wonen ongeveer 100 mensen op het eiland en iedereen wordt geacht, naar alle diensten te gaan. Op zondag mag er niet gewerkt worden, je mag niet vissen, niet klussen, geen huishoudelijke werkzaamheden verrichten, zeilers mogen alleen met de dinghy naar de kant om naar de kerk te gaan. Kortom, op zondag mag je niets. Door de week merkte je niets van alle restricties. Ondanks alles, kregen we een hele leuke band met de dominee en zijn vrouw. We mochten haar wasmachine gebruiken en zij vond het geweldig dat ze allemaal films van onze harde schijf kon downloaden. De dominee is met ons gaan snorkelen en samen met onze Belgische vrienden van de Zensation mochten we bij de vader van de dominee naar het WK voetballen kijken. Ondanks onze aanmoedigingen verloren de Belgen met 0-1 tegen Frankrijk.
Op een gegeven moment, ontstond het plan om op het kleine schooltje een korte presentatie te geven over ons leven als zeilers. Met slechts 15 kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 was de dia presentatie misschien iets te veel van het goede. Wat de kinderen wel heel erg leuk vonden was een een bootje vouwen. Cindy (Zensation) is kleuter juf geweest en die maakte er een hele show van. De kinderen hingen aan haar lippen. Zo kwam het uiteindelijk toch nog goed.
Op zaterdag zijn we vertrokken.
Suwarrow, 400nm verderop, hoort ook bij de Cook Eilanden. Op twee rangers na, is het atol onbewoond. Het is een Nationaal Park en de rangers moeten er op toezien dat de parkregels gehandhaaft worden. Het eerste wat je ziet als je aan de kant komt is een enorm bord met alles wat je 'niet' mag. Er is maar weinig, wat wel mag. Gelukkig zijn de meeste zeilers heel coulant en maken we van de nood een deugd. We organiseren een 'borrel' bij zonsondergang op het strand, een gezamenlijk diner, een wandeling over het rif bij laag water, we snorkelen boven de zwarte manta roggen en we krijgen een van de rangers zover om een brood bak cursus te geven.(Harry, de hoofd ranger is vroeger bakker geweest.) Zo werd het met 10 boten toch nog heel erg leuk.
Nu is het tijd om weer door te gaan. We staan op punt van vertrek, richting Tonga (700nm). Als we in Tonga aankomen, zijn we door de datum grens gegaan. Leven we nu 12 uur achter Nederland.(Zondag ochtend bij ons is zondag avond bij jullie. Straks leven we 12 uur voor.(Zondag avond bij jullie, is dan maandag ochtend bij ons.)
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 18 juli 2018
Maupihaa
Sinds ons vertrek uit Bora Bora zijn we al zonder internet. Aan de ene kant heel erg lekker rustig, maar aan de andere kant toch wel weer heel erg ongemakkelijk. Inmiddels zijn we ongeveer 850nm verderop en varen van Penrhyn naar Suwarrow. Twee eilandjes die bij de Cook Eilanden horen. Twee speldenknopjes in de Stille Oceaan. Het gebrek aan internet is de oorzaak van de vertraging bij het schrijven van dit blog, dat we nu via de korte golf radio publiceren. Helaas kunnen we via de radio geen foto's versturen, die houden jullie dus nog tegoed.
Na Moorea hebben we Huahine, Raiatea en Bora Bora nog een kort bezoek gebracht. Met heel veel warmte in ons hart hebben we afscheid genomen van Frans Polynesie. Wat een prachtige eilanden en wat een lieve, gastvrije en hartelijke mensen wonen hier. "Maururu Roa".
Van Bora Bora zijn we met drie andere Nederlandse boten (Jonas, Bella Ciao en Zensation) 27 mijl westwaarts gevaren naar Maupiti. Een eiland, zoals je je een droom eiland voorstelt. We hebben prachtige wandelingen gemaakt en gezwommen met Manta rays. Aangezien er een goed 'weather window' aan kwam, moesten we eigenlijk veel te snel dit paradijsje weer verlaten. (Jonas blijft achter. Die zien we later wel weer ergens.)
Volgende stop is, Maupihaa. Een nacht varen naar het westen, een atol alleen te bereiken via een hele smalle doorgang tussen de riffen. In deze doorgang staat altijd een behoorlijke stroming waar je tegenop moet boksen. Gelukkig waren de golven niet al te groot en met de hoog staande zon hadden we goed zicht op de ons omringende riffen.
Op het hoofdeiland van Maupihaa, wonen ongeveer 15 mensen. Er is letterlijk niets. De mensen leven, in cooperatief verband, van de opbrengst van de Copra. Dit is het gedroogde vruchtvlees van kokos noten, hetgeen gebruikt wordt voor allerlei producten waar kokos in voorkomt. Een aantal keer per jaar komt een vrachtboot de zakken Copra halen. Deze boot brengt dan tevens weer voorraden mee voor de bewoners. Er is wel electriciteit dmv zonnepanelen, maar geen telefoon, geen internet, geen stromend water. Ze zijn geheel afhankelijk van wat de vrachtboot brengt. Op is op. Ze ruilen kreeften, cocoskrabben, vis en bananen tegen alles wat wij als zeilers kunnen missen. Boter, rijst, meel, blikvoer, koekjes enz.
Ondanks het feit dat er weinig is, komen de bewoners toch niets tekort. Met een aantal boten werden we uitgenodigd om te komen eten. Het werd een onverwacht eetfestijn. Een prachtig gedekte tafel met vis, pizza, cocoskrab, vers palmhartsalade, rijst, een aardappel gratin met vers geraapte Stern eieren en een Kokosnoot om uit te drinken. De zeilers hadden voor eigen gebakken brood, een appel/ananas cake, chocolade taart en fruitsalade gezorgd. Dit alles gecombineerd met gitaar muziek en gezang, maakte het tot een onvergetelijke avond.
Het 'weer' is en blijft bepalend voor ons vertrek. De verwachtingen zijn niet best. Er komt erg veel wind aan en om dit te omzeilen besluiten we met Bella Ciao en Zensation mee te gaan naar het noorden, naar Penrhyn, ook wel Tongareva genoemd. Na vier nachten varen arriveren we in Penryn. Weer zo'n pareltje in de Stille oceaan.
Onderweg vangen we onze eerste vis. Na een gevecht van meer dan een uur ligt een prachtige Dorade van 125cm aan boord van de Acapella. De kapitein is trots.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Na Moorea hebben we Huahine, Raiatea en Bora Bora nog een kort bezoek gebracht. Met heel veel warmte in ons hart hebben we afscheid genomen van Frans Polynesie. Wat een prachtige eilanden en wat een lieve, gastvrije en hartelijke mensen wonen hier. "Maururu Roa".
Van Bora Bora zijn we met drie andere Nederlandse boten (Jonas, Bella Ciao en Zensation) 27 mijl westwaarts gevaren naar Maupiti. Een eiland, zoals je je een droom eiland voorstelt. We hebben prachtige wandelingen gemaakt en gezwommen met Manta rays. Aangezien er een goed 'weather window' aan kwam, moesten we eigenlijk veel te snel dit paradijsje weer verlaten. (Jonas blijft achter. Die zien we later wel weer ergens.)
Volgende stop is, Maupihaa. Een nacht varen naar het westen, een atol alleen te bereiken via een hele smalle doorgang tussen de riffen. In deze doorgang staat altijd een behoorlijke stroming waar je tegenop moet boksen. Gelukkig waren de golven niet al te groot en met de hoog staande zon hadden we goed zicht op de ons omringende riffen.
Op het hoofdeiland van Maupihaa, wonen ongeveer 15 mensen. Er is letterlijk niets. De mensen leven, in cooperatief verband, van de opbrengst van de Copra. Dit is het gedroogde vruchtvlees van kokos noten, hetgeen gebruikt wordt voor allerlei producten waar kokos in voorkomt. Een aantal keer per jaar komt een vrachtboot de zakken Copra halen. Deze boot brengt dan tevens weer voorraden mee voor de bewoners. Er is wel electriciteit dmv zonnepanelen, maar geen telefoon, geen internet, geen stromend water. Ze zijn geheel afhankelijk van wat de vrachtboot brengt. Op is op. Ze ruilen kreeften, cocoskrabben, vis en bananen tegen alles wat wij als zeilers kunnen missen. Boter, rijst, meel, blikvoer, koekjes enz.
Ondanks het feit dat er weinig is, komen de bewoners toch niets tekort. Met een aantal boten werden we uitgenodigd om te komen eten. Het werd een onverwacht eetfestijn. Een prachtig gedekte tafel met vis, pizza, cocoskrab, vers palmhartsalade, rijst, een aardappel gratin met vers geraapte Stern eieren en een Kokosnoot om uit te drinken. De zeilers hadden voor eigen gebakken brood, een appel/ananas cake, chocolade taart en fruitsalade gezorgd. Dit alles gecombineerd met gitaar muziek en gezang, maakte het tot een onvergetelijke avond.
Het 'weer' is en blijft bepalend voor ons vertrek. De verwachtingen zijn niet best. Er komt erg veel wind aan en om dit te omzeilen besluiten we met Bella Ciao en Zensation mee te gaan naar het noorden, naar Penrhyn, ook wel Tongareva genoemd. Na vier nachten varen arriveren we in Penryn. Weer zo'n pareltje in de Stille oceaan.
Onderweg vangen we onze eerste vis. Na een gevecht van meer dan een uur ligt een prachtige Dorade van 125cm aan boord van de Acapella. De kapitein is trots.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)