Penrhyn is het meest noordelijke van de Cook Eilanden. We hadden er nog nooit van gehoord en waren eerlijk gezegd, ook helemal niet van plan om er naar toe te gaan. Het ligt ook nog eens 500 nm buiten onze geplande route. Je hebt het niet altijd voor het zeggen als je aan het zeilen bent en vaak ga je, waar de wind je naar toe brengt. In dit geval dus naar Penrhyn.
Maandagochtend, we hebben net ons anker laten vallen en krijgen al bezoek. De dominee komt samen met zijn vader, de voormalig dominee, ons welkom heten op het eiland. We worden uitgenodigd om op zondag de kerkdienst bij te wonen en vervolgens vraagt hij ons om na de dienst bij hem thuis te komen lunchen. De kleding voorschriften zijn simpel. De dames moeten een hoed dragen, de schouders en knieen moeten bedekt zijn. De heren hebben een lange broek aan en dragen een overhemd.
Aangezien we niet wisten of we er zondag nog zouden zijn, hebben we het maar even in het midden gelaten. We kwamen er al snel achter dat het een hele christelijke gemeenschap is. Op maandag, woensdag en vrijdag is er om 06.00 in de ochtend een dienst en op zondag hebben ze drie diensten. Er wonen ongeveer 100 mensen op het eiland en iedereen wordt geacht, naar alle diensten te gaan. Op zondag mag er niet gewerkt worden, je mag niet vissen, niet klussen, geen huishoudelijke werkzaamheden verrichten, zeilers mogen alleen met de dinghy naar de kant om naar de kerk te gaan. Kortom, op zondag mag je niets. Door de week merkte je niets van alle restricties. Ondanks alles, kregen we een hele leuke band met de dominee en zijn vrouw. We mochten haar wasmachine gebruiken en zij vond het geweldig dat ze allemaal films van onze harde schijf kon downloaden. De dominee is met ons gaan snorkelen en samen met onze Belgische vrienden van de Zensation mochten we bij de vader van de dominee naar het WK voetballen kijken. Ondanks onze aanmoedigingen verloren de Belgen met 0-1 tegen Frankrijk.
Op een gegeven moment, ontstond het plan om op het kleine schooltje een korte presentatie te geven over ons leven als zeilers. Met slechts 15 kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 was de dia presentatie misschien iets te veel van het goede. Wat de kinderen wel heel erg leuk vonden was een een bootje vouwen. Cindy (Zensation) is kleuter juf geweest en die maakte er een hele show van. De kinderen hingen aan haar lippen. Zo kwam het uiteindelijk toch nog goed.
Op zaterdag zijn we vertrokken.
Suwarrow, 400nm verderop, hoort ook bij de Cook Eilanden. Op twee rangers na, is het atol onbewoond. Het is een Nationaal Park en de rangers moeten er op toezien dat de parkregels gehandhaaft worden. Het eerste wat je ziet als je aan de kant komt is een enorm bord met alles wat je 'niet' mag. Er is maar weinig, wat wel mag. Gelukkig zijn de meeste zeilers heel coulant en maken we van de nood een deugd. We organiseren een 'borrel' bij zonsondergang op het strand, een gezamenlijk diner, een wandeling over het rif bij laag water, we snorkelen boven de zwarte manta roggen en we krijgen een van de rangers zover om een brood bak cursus te geven.(Harry, de hoofd ranger is vroeger bakker geweest.) Zo werd het met 10 boten toch nog heel erg leuk.
Nu is het tijd om weer door te gaan. We staan op punt van vertrek, richting Tonga (700nm). Als we in Tonga aankomen, zijn we door de datum grens gegaan. Leven we nu 12 uur achter Nederland.(Zondag ochtend bij ons is zondag avond bij jullie. Straks leven we 12 uur voor.(Zondag avond bij jullie, is dan maandag ochtend bij ons.)
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten