Maupihaa

Sinds ons vertrek uit Bora Bora zijn we al zonder internet. Aan de ene kant heel erg lekker rustig, maar aan de andere kant toch wel weer heel erg ongemakkelijk. Inmiddels zijn we ongeveer 850nm verderop en varen van Penrhyn naar Suwarrow. Twee eilandjes die bij de Cook Eilanden horen. Twee speldenknopjes in de Stille Oceaan. Het gebrek aan internet is de oorzaak van de vertraging bij het schrijven van dit blog, dat we nu via de korte golf radio publiceren. Helaas kunnen we via de radio geen foto's versturen, die houden jullie dus nog tegoed.

Na Moorea hebben we Huahine, Raiatea en Bora Bora nog een kort bezoek gebracht. Met heel veel warmte in ons hart hebben we afscheid genomen van Frans Polynesie. Wat een prachtige eilanden en wat een lieve, gastvrije en hartelijke mensen wonen hier. "Maururu Roa".

Van Bora Bora zijn we met drie andere Nederlandse boten (Jonas, Bella Ciao en Zensation) 27 mijl westwaarts gevaren naar Maupiti. Een eiland, zoals je je een droom eiland voorstelt. We hebben prachtige wandelingen gemaakt en gezwommen met Manta rays. Aangezien er een goed 'weather window' aan kwam, moesten we eigenlijk veel te snel dit paradijsje weer verlaten. (Jonas blijft achter. Die zien we later wel weer ergens.)
Volgende stop is, Maupihaa. Een nacht varen naar het westen, een atol alleen te bereiken via een hele smalle doorgang tussen de riffen. In deze doorgang staat altijd een behoorlijke stroming waar je tegenop moet boksen. Gelukkig waren de golven niet al te groot en met de hoog staande zon hadden we goed zicht op de ons omringende riffen.

Op het hoofdeiland van Maupihaa, wonen ongeveer 15 mensen. Er is letterlijk niets. De mensen leven, in cooperatief verband, van de opbrengst van de Copra. Dit is het gedroogde vruchtvlees van kokos noten, hetgeen gebruikt wordt voor allerlei producten waar kokos in voorkomt. Een aantal keer per jaar komt een vrachtboot de zakken Copra halen. Deze boot brengt dan tevens weer voorraden mee voor de bewoners. Er is wel electriciteit dmv zonnepanelen, maar geen telefoon, geen internet, geen stromend water. Ze zijn geheel afhankelijk van wat de vrachtboot brengt. Op is op. Ze ruilen kreeften, cocoskrabben, vis en bananen tegen alles wat wij als zeilers kunnen missen. Boter, rijst, meel, blikvoer, koekjes enz.

Ondanks het feit dat er weinig is, komen de bewoners toch niets tekort. Met een aantal boten werden we uitgenodigd om te komen eten. Het werd een onverwacht eetfestijn. Een prachtig gedekte tafel met vis, pizza, cocoskrab, vers palmhartsalade, rijst, een aardappel gratin met vers geraapte Stern eieren en een Kokosnoot om uit te drinken. De zeilers hadden voor eigen gebakken brood, een appel/ananas cake, chocolade taart en fruitsalade gezorgd. Dit alles gecombineerd met gitaar muziek en gezang, maakte het tot een onvergetelijke avond.

Het 'weer' is en blijft bepalend voor ons vertrek. De verwachtingen zijn niet best. Er komt erg veel wind aan en om dit te omzeilen besluiten we met Bella Ciao en Zensation mee te gaan naar het noorden, naar Penrhyn, ook wel Tongareva genoemd. Na vier nachten varen arriveren we in Penryn. Weer zo'n pareltje in de Stille oceaan.

Onderweg vangen we onze eerste vis. Na een gevecht van meer dan een uur ligt een prachtige Dorade van 125cm aan boord van de Acapella. De kapitein is trots.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com