woensdag 30 november 2016

Nog één keer, Acapella in Colombia. Foto's

Adembenemend uitzicht vanaf de Piedra de Peñol

Kathedraal in Medellin

Botero

Museo de Oro

Botero

Fruit verkoopster

Zomaar op de snelweg

Zipaquira

Fietsen

Boefjes

Waarover praten zij

Nog meer fruit


Kathedraal

Botero

Een van de kruizen in de zout kathedraal

Ook in de sloppen wijken een speelplaats voor de kinderen

Vogel (wie het weet mag het zeggen)

Onze AirB&B naast de luchthaven van Medellin

zondag 27 november 2016

Acapella in Colombia deel 2

We vliegen met 5 boten naar Bogota. De Rossa, Helena, Jonas, Tina Princess en Acapella.
Vliegen in Colombia is ook vrij goedkoop. Voor ongeveer €40 enkele reis vlieg je met Avianca of Vivacolombia het hele land door. Van Santa Marta naar Bogota is het ongeveer anderhalf uur vliegen. De Rossa, met Martin en Leonie, vliegt gelijk door naar een andere plaats, terwijl de Tina Princess, doordat ze problemen hadden met hun booking, een vlucht later nemen.

Bogota is een levendige stad, met een mooi historisch centrum en leuke wijkjes. Ook hier vind je overal restaurantjes en fruitverkopers.

We logeren in hotel Muisca midden in het centrum, erg leuk. Enige nadeel is, dat het aan het einde van een zeer steile straat ligt. Als je dan ook nog de hoogte (ongeveer 3000 meter) waarop Bogota gebouwd is in aanmerking neemt, is het een zware klim terug naar je kamer als je 's avonds lekker gegeten en gedronken hebt.

Een georganiseerde fietstocht door de stad, was zeker de moeite waard. Je komt op plekken waar je normaliter niet komt en krijgt ook nog veel achtergrond informatie over de stad en haar geschiedenis.
Met name over Pablo Escobar en zijn kornuiten, de guerrilla groepen, Farc en M-19. Het ging er heftig aan toe in de tachtig- en negentiger jaren. (We kijken nu naar de serie 'Narcos'. Hierdoor krijgen we ook wel iets meer inzicht hoe het er in die tijd aan toe ging.)
Het was wel jammer dat het regende

Hoogtepunt van ons bezoek aan Bogota en omgeving was toch wel de 'zout kathedraal' in het plaatsje Zipaquira. In de zoutmijnen van Zipaquira hebben mijnwerkers een ondergrondse kathedraal gebouwd waar 8400 mensen kunnen plaatsnemen. Hiervoor hebben ze 250.000 ton zout uit gegraven. In de gangen die naar de ondergrondse kerk (180 m onder het aardoppervlak) leiden, hebben de mijnwerkers de 14 stadia van de lijdensweg van Christus uitgebeeld, in de vorm van kruisen die uit de wanden zijn gehakt.

Zelf hebben wij niets met het geloof, maar deze kerk was bijzonder imposant. Aan het eind van de gangen kwam je in de daadwerkelijke naaf, waar een kruis, 16 meter hoog en 10 meter breed uit de wand leek te verrijzen.


We komen er niet graag voor uit, maar in Colombia krijg je op veel plaatsen senioren korting, als je boven de 60 bent. Als rechtgeaarde Hollanders lieten wij dit niet aan ons voorbij gaan. Op vertoon van ons paspoort konden we gratis naar het goudmuseum en kregen we 50% korting op de entree van de zout kathedraal en het Botero museum (Elk nadeel heb z'n voordeel ;-))

Zowel in Bogota als in Medellin, is de beroemde Colombiaanse kunstenaar Botero, alom vertegenwoordigd

Op dag vier, zijn wij alleen verder gegaan. De Tina's vliegen terug naar de boot, Jonas en de Helena gaan nog een bezoek brengen aan een koffieplantage en wij vliegen naar Medellin. Ook nu weer met Avianca, die allemaal nieuwe Airbussen heeft. Nadat wij ons, aan boord, bekend hadden gemaakt als KLM personeel, kregen we een upgrade naar de businessclass.


Medellin is immens groot en druk, heel veel kleine winkeltjes, stalletjes, fruitverkopers, enorm veel mensen, heel veel zwervers, maar ook heel veel politie. Aan de ene kant was het een gezellige drukte maar aan de andere kant kwam de stad ook wel weer op je af. De stad zelf is vrij modern en de historische gebouwen liggen her en der verspreid over een groot oppervlak. Wij hebben heel veel gelopen, maar er is ook een zeer goed en efficiënt metro systeem.

Ook nu weer vonden we het leukste moment buiten de stad. Met lokale busjes zijn we naar de Piedra de Penol gegaan, ongeveer 50 km buiten de stad.

De Piedra is een rots, een monoliet, die 200 m hoog is.

Je kunt omhoog komen door 659 traptreden te beklimmen. Het was zwaar maar het uitzicht was adembenemend (of kwam dat door de zware klim ;-))

Inmiddels zijn we weer terug in Santa Marta en bereiden ons voor, om ergens in de loop van de komende week, naar de San Blas eilanden te vertrekken.

Handige apps die we gebruiken zijn: maps.me  en Spanishdict
Twee gratis apps die je allebei, 'offline kunt gebruiken.


vrijdag 25 november 2016

Acapella in Colombia deel 1

Volgens de pilots zouden we op het traject naar Colombia, gedurende de hele reis stroom mee hebben. Het tegendeel bleek waar, we hadden nagenoeg het hele stuk stroom tegen. Het gevolg was dat we midden in de nacht aan kwamen. Het is niet onze hobby om in het donker aan te komen, maar gelukkig is de marina van Santa Marta ruim en overzichtelijk. We werden allerhartelijkst door de bewakers van het tankstation  opgevangen, waar we de eerste nacht konden blijven liggen.
Aankomst Helena in Santa Marta 

Onze eerste indruk van Colombia is zeer positief. Vriendelijke, mooie en goedverzorgde mensen. Ons Spaans, gaat 'rapido' vooruit, aangezien de mensen hier nauwelijks Engels spreken.

We liggen hier niet alleen, de Helena die samen met de Jonas vanaf Aruba is vertrokken, volgt al snel en ook de Tina Princess arriveert twee dagen later. Het blijft altijd leuk om bekenden te treffen in onbekende oorden. Al gauw worden er afspraken gemaakt om gezamenlijk iets te ondernemen.

Allereerst vieren we Jacobs 69e verjaardag met koffie en gebak. Wij zijn van de Nespresso, maar vinden de Colombiaanse koffie ook erg lekker.

We gaan op verkenning in het stadje Santa Marta, dat aan de Noord-West kant van Colombia ligt.
Het leven is hier spotgoedkoop. Voor ongeveer 25.000 COP (Colombiaanse Peso's) krijg je een complete maaltijd in een restaurant. Dit is omgerekend nog geen €10

Ook hier prachtige 'street art'

Het openbaar vervoer is hier goed geregeld met collectieve taxi's en busjes. De 'collectivos', hebben binnen de stad, een vaste prijs. Voor 3000 COP oftewel U$ 1, brengen ze je overal naar toe. Je steekt je hand op en er stopt wel een geel autootje voor je, het maakt niet uit waar je staat. Als je uit wilt stappen roep je "Pare" en de chauffeur stopt. Er zijn geen bushaltes of taxistandplaatsen. Voor de busjes zijn wel vaste begin- en eindpunten, maar als ze eenmaal onderweg zijn kun je overal op- en afstappen.

Samen met Hannie en Jacob van de Jonas en Ria en Peter van de Helena gaan we op pad naar Minca, een dorpje ongeveer 40 km verderop. Hier kun je een prachtige hike maken naar een mooie waterval.
In Minca aangekomen wordt het ons afgeraden om naar boven te lopen omdat het de laatste dagen heel veel geregend heeft en het pad één grote modderpoel is. Een van de collectivo chauffeurs, die een 4 wheel drive heeft, wil ons voor een redelijk bedrag wel omhoog brengen. Het pad is inderdaad erg steil en modderig, de SUV heeft er moeite mee. Het laatste stuk moeten we lopen. De chauffeur wil op ons wachten, om ons ook weer terug te brengen, maar we hebben besloten om het hele stuk terug te lopen.
Uiteindelijk is het goed te doen
 Na terugkeer in Santa Marta was de lokale schoenpoetser erg blij met ons


Even wat foto's
Op ieder hoek van de straat vind je heerlijke fruitstalletjes

Een stuk uit het Museo de Oro, het goud museum. (Dit is steen weliswaar)

Indianen meisje

Bloemen

Langs de boulevard vind je allerlei bronzen beelden van de lokale Indiaanse bevolking








zaterdag 12 november 2016

Onderweg

Jarenlang was onze lijfspreuk:"Op naar de Carieb". Langzamerhand begint deze te veranderen naar:"Let's go into the Pacific".

De afgelopen weken hebben we duizenden euros geïnvesteerd om de Acapella aan te passen en te verbeteren opdat ze straks, in het voorjaar, de tocht door de Stille Oceaan goed kan volbrengen.

De motor is op een aantal punten gecontroleerd en gereviseerd, waarbij de startmotor, de dynamo en de warmtewisselaar extra aandacht hebben gekregen. 

Oude elektronische kaarten hebben we ge-update en nieuwe aangeschaft. 

De boot heeft een volledige nieuwe laag antifouling -aangroeiwerende verf- gekregen. De oude zat er nog niet eens zolang op, maar de milieu eisen voor schepen die de Galapagos eilanden willen aandoen, zijn dermate streng dat we geen risico willen lopen om daar niet toegelaten te worden. 

We hebben een spinnaker boom geïnstalleerd op de mast. Dit hadden we jaren eerder moeten doen! Het 'voor de wind' zeilen, gaat nu een stuk gemakkelijker. Ondanks het feit dat we de boom zelf gemaakt hebben van een stuk aluminium pijp, is deze zeer goed hanteerbaar en gemakkelijk op- en af te tuigen. 

De nieuwe koelkast, waar we de onderdelen al een tijdje van in huis hadden, is geplaatst en werkt naar behoren.

Tijdens de tewaterlating van de Acapella kwamen we er helaas achter, dat één van de vernieuwde afsluiters lekte. Dit was een duur lekje want de boot moest weer uit het water gehesen worden en opnieuw opgebokt. Extra kosten ongeveer $400. (Is toch jammer.)

Ook nu willen we weer reclame maken voor Curacao Marine. Dit is een prima plek om je boot voor kortere of langere tijd te stallen of om onderhoud te plegen. 
De prijzen zijn competitief en de laatste zes jaar niet verhoogd. Het personeel is ter zake kundig en zeer vriendelijk. Naar suggesties van klanten wordt geluisterd. 

Pierre, de eigenaar van de werf, organiseert iedere vrijdagavond om 17.00 uur een BBQ voor zijn klanten en het personeel. "Happy hour onder de palapa". De marina verzorgd het eten, maar de drankjes betaal je zelf.

Melissa, de vriendelijke assistente van de receptie staat nu achter de bar 

Enfin, wij drijven weer en zijn onderweg naar Colombia. Vanuit de kustplaats, Santa Martha, willen we dit prachtige land gaan verkennen. 

De Pacific moet nog even wachten maar we zijn onderweg.