zaterdag 26 december 2020

Weer terug in Whangarei

Samen met Sheryl Mai, de burgemeester van Whangarei

(Op de één of andere manier zijn de door ons geplaatste filmpjes en video's niet zichtbaar op een telefoon. Op een iPad/tablet en/of PC kun je ze wel gewoon zien. Daarom plaatsen we naast de filmpjes ook nog een directe link naar YouTube, waar je ze dan eventueel kunt bekijken. Sorry voor het ongemak, het is een beetje omslachtig, maar dit is een probleem dat door blogger opgelost moet worden)

Na een maandje heerlijk gevaren te hebben, zijn we weer terug op het honk, waar we gelijk met de neus in de boter vielen. 

Door de gezamenlijke marinas in Whangarei wordt ieder jaar, rond de kerst, een verlichte boten wedstrijd georganiseerd. Alle boten word gevraagd om hun boot met vlaggen, kerstverlichting en andere versierselen op te tuigen. Niet in de arrenslee, maar met een boot maakt de kerstman samen met de burgemeester een ronde door de havens om de versierde en verlichtte boten te beoordelen. Uiteindelijk krijgt iedere deelnemende boot een prijs. Zo ook, Acapella. (zie foto boven)

Vorige maand zijn we vanuit Whangarei naar Great Barrier Island vertrokken. Dit ligt ongeveer zeven uur varen (45nm) uit de kust. Het bestaat uit diverse eilandjes met allemaal zeer beschutte baaien. Die beschutting heb je wel nodig, want het weer kan hier vrij onbestendig zijn. Dat was het ook. De ene dag is het prachtig weer en de volgende dag komt de wind met 30 tot 40 knopen over de heuvels gieren. De ene keer uit het noorden en de volgende dag weer uit het zuiden. Je moet dus echt wel een baaitje zoeken weer je van meerdere kanten beschermd ligt.

Op Great Barrier Island is niet echt veel te beleven. Het staat vooral bekend om de prachtige wandelingen die je er kunt maken. Nou ben ik (Martin) niet zo'n wandelaar -eerlijk gezegd vind ik er helemaal niets aan-  maar er waren hier een paar hikes, die zelfs ik de moeite waard vond.

Op GBI kwamen we Hans en Sonja van de Ikinoo tegen, ook een Nederlands stel. Hans is een echte wandelaar en een visser. Hij had het heerlijk naar zijn zin daar. Hans had flink wat vissen gevangen en we werden bij hen op de boot uitgenodigd om Fish & Chips te komen eten. Heerlijk. Een paar dagen later hebben we samen een dagje een auto gehuurd om het eiland te verkennen. Het heeft eigenlijk maar één weg, met wat afslagen naar diverse baaien.

In één van de baaien waar we lagen, zagen we plotseling een aantal Orca's langs de boot zwemmen. Nu is de water temperatuur nog niet echt uitnodigend om zelf al te gaan zwemmen, maar nu helemaal niet meer. De grootste Orca was toch al gauw een meter of 7 lang en ze worden daar regelmatig gezien.

Onze huurauto

Eén van de redenen om te gaan varen was om alle apparatuur weer eens te testen. We hebben tenslotte al een jaar lang stilgelegen. De watermaker werkte direct super, de opnieuw afgestelde verstaging stond goed en hoefde niet bijgesteld te worden. De stuurautomaat had wel wat kuren, maar nadat we het gyro kompas opnieuw gekalibreerd hadden, was dit euvel ook verholpen. 

Bij zeilen hoort ook weer zelf brood bakken. 

Het 'Lazy Loupan' beslag. Zonder kneden, alleen stretchen met een vork  
Het resultaat, een overheerlijk vers brood, zo uit de oven

Natuurlijk nog een belangrijke reden: "Zouden wij nog weten, hoe je moet zeilen?" Gelukkig wel, we waren het nog niet verleerd ;-))

Vakantie op Great Barrier Island video (voor You Tube link) klik hier

We waren ook van plan om nog een aantal andere eiland groepjes, hier voor de kust te verkennen, maar door het onbestendige weer is dat er niet van gekomen. Daar boven op kwam, dat de Easy Street Band belde met het verzoek of ik kon komen spelen. Natuurlijk, altijd, ook nog betaald, helemaal leuk.

In de Town Basin Marina hebben een aantal dames een kookboek samengesteld. Allemaal heerlijke en gemakkelijke recepten, met ingrediënten die iedere boot wel aan boord heeft. Er staan ook twee recepten van Ellen in. 

Appetizers Afloat the video (voor YouTube link) klik hier

Het boek werd afgelopen week officieel gepresenteerd en voor de  Book Launch Party werd muzikale omlijsting gevraagd. Daar konden we natuurlijk ook geen 'nee' tegen zeggen. 

Eenmaal weer terug in de haven, pikken we het 'gewone' dagelijks haven leven zo weer op. Happy hours, afscheid party's, spelletjes met overige haven bewoners en natuurlijk de nodige klusjes.

Ellen, Cindy, Marjolein

Afscheid party van de Otter2. Jean en Marjolein vertrekken vanuit NZ om via Patagonië naar Europa terug te varen. 

Tijd om de slaapkamer op te knappen

Ook het matras in de achterhut werd opnieuw bekleed

Spelletjes middag

Mexican train, een domino spel. Erg populair onder de zeilers

En..... er is natuurlijk altijd tijd voor gekkigheid.

We zouden het zo nog een keer over doen. Wie weet ;-))

Natuurlijke wensen wij iedereen die dit leest hele fijne feestdagen, een gezond en avontuurlijk 2021 toe. 






zondag 29 november 2020

Vakantie in NZ op de boot


Ook de zwemvesten worden getest

Aangezien de hele wereld nog steeds op slot zit, gaan we maar genieten van het varen in NZ. De afgelopen maand heeft volledig in het teken gestaan van muziek en de boot vaarklaar maken. Het plan is om een paar weken langs de oostkust te varen, bij eilandjes te ankeren en te genieten van de vrijheid. Het zijn allemaal dagtochtjes, dus geen 'nacht stress'.

Acapella uit het water om de onderkant schoon te spuiten

Acapella vanuit de lucht

Het is alweer een jaar geleden dat we hier, voor de tweede keer, aan kwamen en in de tussentijd hebben we niet meer gezeild. We controleren alles dubbel, doet de ankerlier het nog, rollen de zeilen goed uit, worden de accu's geladen, hoe is de motor, de watermaker moet opgestart worden, voorraden inslaan, de onderkant van de boot schoonspuiten, kortom een enorme waslijst, maar we zijn klaar voor vertrek.

Afgelopen maand had Martin nog twee 'gigs' oftewel (betaalde) optredens. Een optreden in het gemeentehuis als duo, zang en gitaar en een ander optreden als band in The Old Parakao Store, een zeer gezellig café/bar/restaurant  ongeveer 45 min rijden vanaf Whangarei. Met twee lokale muzikanten (Michael piano en Andrew op drums) werd erg druk geoefend op een nieuw repertoire. Vijftig liedjes werden er in een paar weken ingestampt. De band heet 'Easy Street'. Het optreden in Parakao was een geweldig succes en ze proberen nog een paar optredens in de omgeving te boeken. Het geld stroomt binnen ;-))


Easy Street Video


Het weer is inmiddels zomers geworden. Na alle regen is het heerlijk om 's ochtends wakker te worden en buiten in het zonnetje te kunnen ontbijten. De temperatuur is rond de 21 graden en de dagen zijn weer lekker lang. Er is nu weer precies 12 uur tijdverschil met NL. De bomen staan weer volop in bloei en we zien de meest kleurrijke bloemen langs de kant van de weg. We hebben echt een vakantie gevoel.


Ondertussen vermaakt Ellen zich met het spelen op de ukulele. Er is een hele groep beginners, die iedere week een nieuw nummer instuderen. Ook het plaatselijke zwembad wordt regelmatig bezocht voor de broodnodige beweging. Iedere ochtend om negen uur start de Aquafit en als Ellen vroeg genoeg wakker is gaat ze er op de fiets heen.

Er is altijd wel een reden om een klein feestje te organiseren. Dit keer een potluck met sjoelbak competitie om de aankomst van de Yori te vieren. Henk en Marjolein van de sv Yori zijn vanuit Whangarei vertrokken en zijn na precies 2 maanden varen, veilig aangekomen op Reunion, in de buurt van Zuid Afrika. Een traject van 8000nm (14816km). Geweldig, wat een prestatie. We zijn trots op ze en konden dat in een WhatsApp gesprek meteen tegen ze zeggen.


Vandy, één van de yachties, werkt als vrijwilligster bij een vogelopvang centrum en zij nodigde ons uit voor een rondleiding. Dit was echt heel bijzonder. Er was paar dagen daarvoor een aangereden roofvogel binnengebracht en deze werd net die dag vrijgelaten. Zijn vleugels waren gelukkig nog in orde. De Kiwi, een beschermde vogelsoort in NZ, kun je hier van dichtbij bekijken. Normaal zijn het nachtdieren, maar Sparky, de één potige Kiwi die daar in het centrum woont, is een dagdier geworden. Ook Albatrossen die in NZ hun broedgebied hebben, worden soms uitgeput op het strand gevonden. Ze worden naar de opvang gebracht om aan te sterken en uiteindelijk weer vrij gelaten. 

Youtube link to Bird Recovery Centre Video


Het is wel weer even wennen om op een varende boot te leven. Na een jaar van stil liggen, met de stekker in het stopcontact, geen last van deining, geen anker stress in harde wind, onbeperkt water etc. Nu moeten we weer heel bewust opletten wat we doen.

Inmiddels liggen we op Great Barrier Island, ongeveer 70 km uit de kust. Het is prachtig hier in Kiwiriki Bay. Hierover volgende keer meer.


zondag 11 oktober 2020

RDM Music&Food Festival

Martin, Anna en Lisa

De hele maand September heeft in het teken gestaan van het RDM Music & Food Festival. Een festival dat we zelf bedacht en georganiseerd hebben. Er was weer behoefte aan sociale activiteiten. Op een gegeven moment kreeg ik een soort brainwave om op muzikaal gebied eens iets anders te doen en meer mensen erbij te betrekken. Het idee om iets festival-achtigs te doen was ontstaan. Tijdens een festival kun je allerlei verschillende soorten entertainment bij elkaar zetten. Eten is nooit een probleem onder de yachties, muziek met de band ook niet, maar om daar anderen bij te betrekken is een ander verhaal.

Ik ben eens rond gaan vragen en een beetje gaan lobbyen, en ja, langzaam maar zeker begon e.e.a. gestalte te krijgen. In de band kon ik Barry en Lisa strikken om een kleine solo performance te geven. Naylene, een goede vriendin en pianiste wilde ook wel iets doen. Hans en Sonja van de Ikinoo konden we zo ver krijgen om iets met karaoke te doen en zo begon de line-up steeds meer invulling te krijgen.

Hans en Sonja van de Ikinoo

Tijdens onze vorige optredens en oefensessies hadden we altijd een trouwe fan, Kerttu. Zij komt uit Finland en is 9 jaar oud. Alle liedjes die we spelen kan ze mee zingen. Haar ouders hadden al eens gevraagd of ze niet een keertje mocht komen zingen. Nu is een festival daar natuurlijk een uitgesproken gelegenheid voor. Het RDM Kids programma was geboren. 

Kerttu

Twee andere kinderen, Elizabeth (8) en Christopher (9), die ook hier in de marina wonen wilden ook wel iets doen. We zijn met de kids aan de slag gegaan en de repetities gingen super goed. 

Elisabeth & Cristopher

In principe hadden we al een datum gepland om de hele happening te laten gebeuren, alleen gooide Covid bijna roet in het eten. Het virus stak weer op en Nieuw Zeeland ging weer terug naar level 2. Een situatie waar social distance van 1.5m weer verplicht is en je met maximaal 100 mensen bijeen mag zijn, die zich aan de afstand regels moeten houden. Heel even leek het er op dat het hele feest niet door zou gaan.

De feest commissie in vergadering

Karl, de marina manager, had ook uitdrukkelijk gezegd dat we onder level 2 niets mochten organiseren. Zodra we weer op level 1 zouden zitten konden we onze gang gaan en wilde de marina ons ook wel sponsoren. Ondanks het feit dat we nog steeds in level 2 zaten zijn we gewoon doorgegaan met de voorbereidingen van het feest. De repetities gingen gewoon door en van alle bedrijven hier op het terrein kregen we een intentie verklaring dat ze ook wel wilden sponsoren.                                          

Door de sponsoring konden we uiteindelijk alle bezoekers gratis drank aan bieden.

Mo en Karl hadden een heel originele manier bedacht om de drank koud te houden

Aangezien we toch nog iets meer invulling aan het hele gebeuren wilden geven, ontstond het idee om via donaties iets te doen voor een aantal goede doelen. Een van de doelen is het Black Ball Yacht Club Scholarship fund. Dit fonds kun je vergelijken met een soort studie beurs. Vanuit het fonds ondersteunen we een aantal kinderen met hun (technische) studie, gericht op de maritime industrie.

Maar om genoeg geld op te halen, moet je ook iets bieden. We zijn bij heel veel bedrijven in Whangarei langs gegaan met het verzoek of ze iets wilden sponsoren voor de loterij die we wilden gaan houden, waarvan de opbrengst geheel ten goede zou komen van het 'goede' doel. Uiteindelijk hebben 35 bedrijven meegedaan en iets gedoneerd. De hoofdprijs was een gratis 'haul out, wash and return' twv NZD250 bij de Riverside Drive Marina . Dit houdt in, dat je boot uit het water getakeld wordt, je bodem schoon gespoten wordt en dat je weer het water in gaat. Hier op de rivier is de aangroei onder je boot heel ernstig vandaar dat een 'wash & splash' heel handig is voordat je vertrekt.

Ellen trekt de lootjes, Betsy kondigt ze aan en Ulla deelt de prijzen uit

We hebben voor honderden dollars aan prijzen weten te bemachtigen. Na aftrek van de kosten hielden we uiteindelijk ruim NZD1500 over om 'weg te geven'.

Een week voor de 25e September kregen we het groene licht dat het festival door kon gaan. Alles ging daarna in een hogere versnelling. Natuurlijk waren we met de muzikale repetities gewoon door gegaan,  maar nu moesten we alle toegezegde prijzen en gelden gaan ophalen, een tent bouwen, het terrein in orde maken, alle deelnemers goed instrueren.....

Van een oude spinnaker kun je een prachtige tent maken

... en natuurlijk niet geheel onbelangrijk, het publiek informeren over alle activiteiten. Via posters, Facebook posts en het radionet wisten we iedereen in de buurt te bereiken. 

Onder de cruisers zijn aardig wat creatieve mensen, die graag met een kraampje op het festival terrein wilden komen staan. Op deze manier hadden we ook een 'art market'. 

RDM Music & Food Festival, the movie

De beginners ukulele groep, waar Ellen in speelt, hebben we ook gestrikt om hun kunsten te vertonen.

De Bellywood Fusion Dance group van Anna was al een paar weken druk bezig om een aantal prachtige dansen in te studeren.

Seabren, de 15 jarige zoon van bevriende Nederlandse zeilers die hier wonen, wilde graag zijn percussive fingerstyle gitaar spel ten gehore brengen. We waren er allemaal klaar voor.  

Het RDM Music&Food Festival stond in de steigers. Onze Belgisch vrienden van de Zensation en Masquenada zouden stoofvlees met French Fries, nee, Belgische patatten gaan bakken in een kraampje en de andere cruisers werd gevraagd om een speciaal gerecht dat hun land goed vertegenwoordigd mee te nemen. 

Verse friet

Ik kan niet anders zeggen dat e.e.a. allemaal zeer goed is gelukt. We hadden ongeveer 130 bezoekers, het programma liep gesmeerd, er was genoeg te eten en te drinken voor iedereen en we hebben het allemaal enorm naar ons zin gehad. 

Het was echt een feest om nooit te vergeten.


Van de opbrengst van de loterij hebben we NZD800 aan de de Blackball Yacht Club gegeven en NZD550 aan Sistema, een organisatie die zich inzet om minder bedeelde jeugd muziek les te geven.

















Uiteindelijk wisten we de krant ook nog te halen. Lees hier het artikel.

dinsdag 1 september 2020

Winter in Nieuw Zeeland


Winter in het noordelijk deel van Nieuw Zeeland is eigenlijk alleen maar regen, regen en nog meer regen. Het komt soms dagen achter elkaar met bakken uit de hemel. Het houdt gewoon niet op.
Vorige week waren we bij Italiaanse vrienden uitgenodigd om te komen eten. Het regende behoorlijk en we hadden zo onze bedenkingen maar, we zijn Hollanders en van een beetje regen smelt je niet. Het was heel gezellig en we hebben heerlijk gegeten. Onderweg terug naar de boot bleek de weg afgesloten. Het water gutste van de bergen af en de weg was een kolkende rivier geworden. Het water stond zeker een meter hoog op de weg. We konden geen kant uit en zijn maar weer terug gegaan naar Rafaella en Giovanni met de mededeling dat we bleven slapen. 

Het is heel bijzonder als je ziet hoeveel rotzooi er achterblijft na een overstroming
















Overdag is de temperatuur best wel redelijk, zo ergens rond de 17 graden. in de nacht koelt het af tot ongeveer 8 graden. Onze kachel heeft het begeven en moet gereviseerd worden, bleek na een bezoek aan Dieselservices in Auckland. Zij hebben de onderdelen die we nodig hebben besteld, maar deze laten nog even op zich wachten. In de tussentijd houden we het heerlijk warm met een elektrisch kacheltje. 
Zodra de onderdelen er zijn kan ik de hele boel weer inbouwen en kunnen we eventueel een tripje gaan maken met de boot. Hoewel, met die verraderlijke regen....

Het was wel weer even leuk om een paar dagen naar Auckland te gaan. Via AirB&B hadden we een schitterend appartement geboekt midden in de stad, met alle restaurants en winkels op loop afstand. We hebben genoten van ons weekendje uit.

Ons uitzicht vanaf het achterdek

Tussen de buien door weten we toch wel weer leuke dingen te organiseren. Zo hebben we een potluck (iedereen neemt iets te drinken mee voor zich zelf en wat te eten om te delen met anderen) georganiseerd voor alle Nederlandstaligen die hier liggen. Hollanders en Belgen. Uiteindelijk waren we met 23 personen. Er stonden o.a. oliebollen, appeltaart en boterkoek op het menu. Heerlijk.

een Nederlands-Belgische liaison 

Natuurlijk staat er ook nog steeds muziek op het programma. Ellen is inmiddels begonnen met ukelele.
Het is druk aan boord van Acapella en we moeten oefentijd inplannen om elkaar niet in de weg te zitten. Samen spelen is nog geen optie, maar dat komt nog wel ;-))

Old Parakao Store Jam

In Parakao, ongeveer 40 minuten rijden van Whangarei heeft Martin op een jamsession gespeeld en de week daarop zijn we in Dargaville naar een concert van Caitlin Smit geweest. Vrijdag avond was het concert en zaterdag ochtend gaf Caitlin een 'vocal workshop'. Gewoon lekker met muziek bezig.



 










DRIE WEKEN LATER...................

Het laatste blog is van 2 maanden geleden en er is dus inmiddels heel veel gebeurt.


Ons laatste grote feest was op de 4th of July. Dat hebben we met ongeveer 100 man gevierd, hier bij ons de marina. Veel eten, muziek, gezelligheid, buikdansen, begin van de winter.


Op dit ogenblik zijn we al weer het lente feest aan het organiseren dat op 25 september moet gaan plaatsvinden, tenzij de corona weer roet in het eten gooit. We hebben dus een enorme 'things to do' lijst, maar gelukkig zijn er heel veel mensen die willen assisteren. Er is een chef catering, een muzikaal leider, een kunstmarkt organisator, een raffle/tombola begeleider, een kinder programma met muziek en dans etc. Genoeg te doen dus....


Martin is druk aan het oefenen met de band&friends en de kinderen om alle muziek in te studeren. Ellen is druk met het verzamelen van prijzen voor de tombola. Bij alle bedrijven, winkels en restaurants waar de cruisers vaak komen proberen we wat te ronselen en dat lukt vrij aardig.

De bellydanseressen gaan ook nu weer optreden en we zijn druk aan het oefenen om een dans in te studeren. Overal pijn en nooit geweten dat er zoveel spieren in buik, rug en heupen zitten ;-))

Bellywood Fusion 

De ukelele groep wordt steeds groter en iedereen is heel enthousiast. We spelen inmiddels 10 nummers en krijgen langzaam maar zeker eelt op onze vingers. Het plan is om eind september tijdens het feest ook een nummer ten gehore te brengen.


Tussen de bedrijven door heeft Martin hard gewerkt aan allerlei boot klussen. De verwarming doet het weer, de boiler geeft weer warm water, de nieuwe koelkast staat en de nieuwe tv is geïnstalleerd.

Oude koelkast en lekke boiler

Verder veel gezelligheid met andere 'lotgenoten'. Verjaardagen, etentjes, borrel uurtjes, wandelingen en ga zo maar door. We zijn zelfs samen naar een circus voorstelling geweest, wat niet alleen heel erg leuk was, maar ook zeer spectaculair. Niks te klagen dus.....


Van de week hebben we met een heel stel, mondmaskers gemaakt. Het materiaal kwam van het Leger des Heils, oude lappen en kleding hebben we omgetoverd tot maskers. De opbrengst gaat naar diverse goede doelen.


New Zealand zit op dit moment op Lockdown Level 2. In het gebied rond Auckland is het even 3 geweest, maar inmiddels is het in het hele land 2. Dit betekent dat je 1,5m afstand moet bewaren en dat bijeenkomsten tot 100 man zijn toegestaan. Hopelijk wordt het binnenkort weer 1, dan kunnen we weer 'normaal' gaan doen.