Op een gegeven moment raak je ieder gevoel voor tijd kwijt. We zijn 21 dagen onderweg. Als je me zou vertellen dat het pas een week is, geloof ik je, maar als je me vertelt dat ik al een half jaar op het water zit, geloof ik het ook. Ik weet het niet meer. Alle dagen lijken op elkaar.
Er is wel enige structuur met name 's-nachts, want dan gaan we drie uur op en drie uur af. Einde van de middag eten we en hebben het radio net. Verder bepaalt de boot het ritme. Opsturen, afvallen, logboek schrijven, zeilen veranderen, het gaat allemaal gewoon door.
Is het leuk? Ja en nee. De constante bewegingen van de boot zijn doodvermoeiend, maar aan de andere kant is het ook wel weer heel bijzonder om dit mee te maken en krijg ik er best wel een kick van.
Het einde begint langzaam in zicht te komen. Vannacht gaan we door de,'nog maar 1000 mijl te gaan' grens. Nog even doorbijten en dan zijn we er. De plotter geeft al dagen aan dat het nog (maar) 8 dagen varen is. Ik ben benieuwd wanneer het moment komt dat het apparaat een ander getal aan geeft. Ergens volgende week zullen we er wel zijn. (Hoop ik en zij ook)
Wel een groot voordeel. Hierna is niets meer lang. Een oversteekje naar Engeland, doen we met onze ogen dicht. Drie dagen, naar Scandinavie, draaien we onze hand niet voor om. Vervolg traject van de Marquesas naar Tahiti, is maar 700 mijl. Dan komen we net lekker op gang.
Op 04/04/17 om 19.00 UTC is onze positie: 11*10'27"S bij 120*27'94"W
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten