maandag 28 april 2014

Keurig

Ondanks het feit dat wij, als zeezigeuners, eigenlijk zonder vaste woon- en verblijfplaats zijn, dat we steeds meer afzakken naar de zelfkant van de maatschappij, zijn we er toch maar weer in geslaagd de illegaliteit te ontstijgen om dus uiteindelijk weer, gewone keurige burgers, te worden

Dinsdagochtend zijn we gewoon netjes gaan inklaren bij de douane en immigratie  van Bequia. Kosten, 72 EC dollars, ongeveer €25. In het weekend was daar nog 50 EC overtime bijgekomen. Zeg nou zelf, Hollands als we zijn, dat is toch echt zonde van je geld, want je krijgt er werkelijk niets voor. 

Nagenoeg op ieder eiland moet je flink in de buidel tasten om in te klaren. Op sommige eilanden moet je ook weer betalen als je wilt uitklaren. De prijzen variëren van 72 cent tot 150 US dollar. 
Anyway, we zijn weer keurig ingeklaard. 

Onze Australische vrienden van de Eye Candy, Clare and Andrew, hebben ons laten zien hoe je op een eenvoudige manier een "zoetwater dekwas installatie" maakt. Nu onze Waternimf het zo goed doet, kunnen we het ons wel permitteren om na iedere tocht de boot even af te spoelen met zoet water. De Acapella ziet er dan ook weer keurig uit. 
Ellen heeft haar verzameling sanddollars kunnen aanvullen met zee-egel eco-skeletten, ze heeft ze keurig schoongemaakt en gewassen. Ze zien er prachtig uit. Deze overblijfselen zijn net zo broos als de sanddollars, dus je moet er erg voorzichtig mee zijn anders verbrokkelen ze in je hand. 
Ons voorzeil is hard aan vervanging toe. Dit is het standaard zeil dat bij de boot hoorde toen we haar acht jaar geleden kochten. We hebben al een paar offertes aangevraagd bij diverse zeilmakers. Een beslissing hebben we ook al gemaakt en over een tijdje ziet het voorzeil van de Acapella er ook weer keurig uit. 

De laatste (anders wordt het wel heel erg flauw).
 
We komen de baai van de Tobago Cay's binnen varen. In het midden van de baai dobbert een rubberboot met twee mensen erin. In de verte zien we ze zwaaien en aangeven dat ze motorproblemen hebben. Keurig als we zijn en zo als goed zeemanschap betaamt, varen we er naar toe om onze hulp aan te bieden. Blijken het Jörn und Nate te zijn, die we een jaar geleden al een paar keer eerder hebben ontmoet. Vanzelfsprekend konden ze een sleepje krijgen. 
Nadat we geankerd hadden en Jörn zijn motortje weer aan de praat had gekregen, was er voldoende tijd om even bij te praten. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten