Acapella op Saba

Saba, een klein stukje Nederland ergens midden in de oceaan, een rots die zomaar uit het water oprijst. Ongenaakbaar, onherbergzaam, lastig bereikbaar, bewoonbaar, groen en onbedorven.Wat een prachtig eiland, overgroeid met tropisch regenwoud. De mensen zijn er zeer vriendelijk, de wegen steil en liften is, als toerist de gemakkelijkste en goedkoopste manier om ergens te komen.

De Acapella is 22/02 op Saba aangekomen. Ankeren mag niet op Saba maar er zijn wel moorings. Deze meerboeien liggen aan de westkant bij Ladderbay, enigszins in de luwte van het eiland, direct naast een loodrecht uit zee oprijzende steile wand. Hier is ook de Ladder, de plek waar men vroeger aan land ging en waar je als eerste bij het douanekantoortje, het Customhouse, terecht kwam. Via deze ladder werden alle goederen het eiland op gedragen, zelfs een keer een piano. Door dat er vaak enorm veel swell staat was het soms onmogelijk om hier aan land te gaan en heeft men er uiteindelijk voor gekozen om op een andere plek een haventje te bouwen.

Inklaren en of aan land gaan doe je nu dus aan de zuidkant, dit ligt vol in de wind en om er te komen moet je met je rubberboot pal tegen de wind en de golven opboksen. Het resultaat is dat je drijfnat aan de kant komt. Na één keer hadden we dit door en de volgende keren gingen we dan ook in badkleding naar het haventje toe.

Liftend gingen we omhoog, eerst naar Bottom, het eerste en laagste dorpje, St.John's en uiteindelijk Windhoek, het hoogste dorp. Vandaar uit had je een prachtig uitzicht over een groot deel van het eiland, zelfs St.Eustatius zie je in de verte liggen.

Bij Windhoek begint ook de wandeling naar de hoogste berg. Er zijn precies 1067 treden uitgehakt om bij de top te komen. Wij hebben er 245 genomen en zijn toen linksaf gegaan weer het dal in. Na een prachtige wandeling door de natuur kwamen weer beneden bij de haven uit.