Een tropische verrassing.

In plaats van bij Jibe City zitten we deze zondagmiddag bij Spice Beach. Het is een heerlijke rustige middag. Lies en Gerard zijn ook net gekomen. We zitten hier om dat er een band optreed, de Groove Department. We hebben hen gisteravond ook gezien bij Havana's een leuke jazz, annex lounge tent.
  
Plotseling ziet Ellen een bekend persoon lopen. "Dat kan niet", denkt ze maar even later ziet ze nog een ander bekend persoon lopen. Onze vrienden Marco en Janny lopen hier zomaar over het strand, op zoek naar ons.

Van de week hebben we nog contact gehad en gekscherend gezegd dat ze het vast heel erg leuk zouden vinden hier op het eiland en nu,..... nu zijn ze hier.

De verrassing is compleet, echt een tropische verrassing.

Marco heeft zijn zaak verkocht en Janny heeft een sabbatical. Samen hebben ze eerst drie maanden een boot gehuurd in Turkije om eens te ervaren hoe dat is. Daarna hebben ze een fietstocht gemaakt van Hanoi in Vietnam, via Cambodja naar Bangkok. Tenslotte hebben ze drie maanden een camping gerund in Italië. Ze hadden nog wat tijd over en nu zijn ze hier op Bonaire om te leren duiken, bij te praten en te genieten. Leuker dan dit kan het bijna niet worden.

Wat hebben we deze week zo al uitgespookt..

Voor het eerst in weken regent het al de hele ochtend. Heerlijk. We hebben de regenflappen opgehangen en zitten lekker droog onder de zonnetent. Het doet me denken aan vroeger toen we met het hele gezin naar de camping gingen.

Vorige week zaterdag hadden we natuurlijk de zwemtocht. Uiteindelijk bleek het toch wel vermoeiend. Iedereen had er last van, in zo verre iedereen was zich er van bewust spieren te hebben die arbeid verricht hadden. Dit is weer een andere manier van watersport. Zondag hebben we het dan ook rustig aan gedaan. In plaats van 's ochtends op de fiets naar Jibe City hebben we lekker uitgeslapen en een beetje gerommeld op de boot. In de loop van de middag begon het toch weer te kriebelen en zijn we met de dinghy naar een strandje, 10 minuten verderop, gevaren. Daar hebben we heerlijk op een ligbedje een paar chardonnay's naar binnen gewerkt.

Maandag was natuurlijk onze klusdag. We proberen wel een beetje een normaal patroon te ontwikkelen opdat we, net als niet varende mensen, een redelijk vaste week indeling hebben, voor zover dat kan.......

Dinsdag met het busje naar de supermarkt en dinsdagavond 14 man op de boot voor het Happy Hour.

Wat we woensdag hebben uitgespookt weet ik niet meer. (Dit is vast geen goed teken ;-)) (Toch is het niet echt laat geworden met het Happy Hour)
                                   Gelukkig, Ellen weet het ook niet meer.

Donderdag hebben we met een heel koppel gedoken. Vlak voor de deur, oftewel vlak bij de boot, is een plek waar zeepaardjes zitten. Deze beestjes zijn vrij honkvast en je kunt ze dan ook bijna altijd op de zelfde plek vinden. Het was een erg leuke duik. Doordat ik vrij zuinig met mijn lucht ben omgegaan had ik nog een halve fles lucht over. Deze heb ik gebruikt om de onderkant van de boot schoon te krabben. Dit was hard nodig.

Hoe het komt weet ik niet maar op een of andere manier ben ik er toch weer ingetrapt.
Vrijdag met het busje naar Van den Tweel (A.H). Ze hebben daar goed en gratis wifi, eerst even zitten internetten en facetimen met Jacques en Akke van de Mathiba die zaterdag hun aankomst borrel hebben in Medemblik.
Op een gegeven moment kwam Marjorie informeren hoe het ging met het vervoer. Tegelijkertijd kwamen we in gesprek over koken en ik vertelde dat ik zulke lekkere saté kon maken. Toen had ze me te pakken!
Ieder jaar organiseren ze een kookwedstrijd in de Supermarkt en Marjorie vond dat ik wel mee kon doen. Tot mijn stomme verbazing, hoor ik mijzelf zeggen dat dat oké is. (Zal wel door haar mooie bruine ogen komen.....) Wordt vervolgd.......

                       Deze meneer werd binnengesleept door de kustwacht

Zachtjes tikt de regen tegen het dek. maar je hoort het nauwelijks, de motor staat aan om stroom te draaien en de watermaker loopt. Straks hebben we weer volle accu's en twee volle watertanks. Kunnen we voorlopig weer even vooruit. Ellen is aan het zwemmen in de regen en ik schrijf dit blog.

Life is good.

Morgen maar weer gewoon op de fiets naar Jibe.

Sportieve ambities, deel 2.

Het door de Karna geopperde idee om naar Klein Bonaire te zwemmen heeft wel wat te weeg gebracht. Silvia en David van de Karna hadden allerlei wilde plannen. Eerst zouden we gaan duiken met een hele club alleen de Karna was er niet. Daarna zouden we gaan zwemmen maar de Karna was inmiddels al weer vertrokken. Toch hebben zij wel iets in gang gezet want zaterdag de 20e zijn we met 10 zwemmers en 6 begeleiders (plus Wendy de hond) overgestoken naar het eiland.

De afstand, ongeveer 2,5 km hebben we in een uurtje afgelegd. Het was pittig maar al met al goed te doen, zeker voor de mensen die getraind hadden.
Spontaan meldden zich Gordon en Louise uit Nieuw Zeeland die met de Coho varen en Andreas en Petra uit Duitsland die met hun catamaran de Bonafide onderweg zijn, om ook mee te zwemmen. Het werd een echte happening.

De nodige veiligheids maatregelen werden getroffen. Zo kregen de meeste zwemmers grote ballonnen mee waardoor ze goed zichtbaar waren op het water. De bijbootjes zorgden ervoor dat het overige verkeer, zoals zeilboten, watertaxi's, speedboten en boten van de diverse duikscholen omgeleid werden zodat er geen gevaarlijke situaties voor de zwemmers konden ontstaan. Er stond een pittige wind en er waren uiteindelijk behoorlijke golven.

De beloning lag natuurlijk aan de andere kant. Iedereen had voor lekkere hapjes gezorgd. Bertie en Martin van de Blue's hadden zichzelf weer overtroffen met hun overheerlijke Rumpunch met verse Papaja erin. Norma van de Vela stond als ontvangstcomité klaar met leverworst. Het kon niet op.

                                De sportieve ambities zijn waar gemaakt.

Het was een fantastische maar zware dag.

 

"Wat moeten we nu weer verzinnen om ons zelf bezig te houden?". Er zijn heel veel boten met vouwfietsjes aan boord. Misschien kunnen we iets op de fiets doen.

Eens kijken wie we hier voor kunnen porren ;-))

Spontane ontmoetingen

Komen we zomaar, spontaan op zondagmiddag bij Jibe, Thijs en Karin tegen, twee collega's. (In hoeverre je nog van spontaan kunt spreken als je iedere week naar het strand gaat waar je weet dat je collega's kunt tegen komen is natuurlijk nog maar de vraag.) Maar in ieder geval, het was reuze gezellig. Tijdens de lunch hebben we niet alleen lekker gegeten maar ook lekker bijgepraat. Zij zijn ook 'bootjesmensen'. Voor de volgende ochtend hebben we dan ook gelijk een koffie afspraak gemaakt. Karin en Thijs gingen die middag alweer terug naar Nederland. Vlak voordat ze weer van boord af gingen, vertelden ze ook nog even en passant, dat ze de afgelopen donderdag getrouwd waren. "Veel geluk samen".

Diezelfde middag kwamen we ook nog een andere Karin tegen. Zij is op vakantie op Bonaire met haar drie kinderen, Samuel, Maud en Bonne. Alle vier waren ze wel heel erg geïnteresseerd in de boot en een afspraak was dus snel gepland. Donderdagochtend, zwemkleding mee, kwam het hele spul naar de Acapella. Na een rondleiding door de boot hebben we de vissen gevoerd, limonade gedronken en natuurlijk heerlijk gezwommen.

Grote schoonmaak

In eerste instantie was gepland om zaterdag 13 juli, zwemmend, de grote oversteek te maken naar Klein Bonaire maar aantal deelnemers had meer belangstelling om mee te doen aan 'de grote schoonmaak'.

Ongeveer één keer per kwartaal organiseert een duikschool een zogenoemde Clean-Up Dive. Het is de bedoeling om met zo veel mogelijk duikers de zeebodem schoon te maken. Dit keer was de stadspier aan de beurt. Hier liggen altijd heel veel bierflesjes, autobanden, accu's, oude schoenen etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt er wel. (Nu kun je je natuurlijk afvragen hoe dit komt maar daar kun je maar beter niet bij stil staan.)
Deze keer was het de beurt van onze duikschool, Yellow Submarine, om e.e.a. te organiseren. Dat hebben ze dan ook perfect gedaan. Er was voldoende reclame gemaakt en er waren ongeveer honderd vrijwilligers die wel wilden helpen met schoonmaken.

We kregen gratis lucht en voor ieder koppel was er een zak beschikbaar om het verzamelde vuil in te doen. Na afloop 's avonds zou er voor alle deelnemers een BBQ georganiseerd worden. (De gratis BBQ was perfect, kan niet anders zeggen)

Zaterdag om 10.00 uur was er een briefing bij de duikschool. Daarna werden alle deelnemers, met duikmateriaal en al, naar de stadspier gebracht. Normaliter mag je hier niet duiken om dat er veel schepen aan- en afmeren. Nu was het 'even' rustig. Om 13.00 uur moest iedereen weer boven zijn want er werd een groot schip verwacht.

De begeleiding en de opvang was prima. Het was wel jammer dat de ambtenaren van de Stinapa (Stichting Natuur Park Bonaire) erg formeel waren. Iedereen moest zijn duikpenning laten zien en je mocht absoluut niet met handschoenen duiken. (Je mag hier sowieso niet met handschoenen duiken om te voorkomen dat je, ongewild, het koraal beschadigd. Lijkt mij niet meer dan logisch).

                          Klaar voor onder water.

                          Het was een prachtige duik.

In dit geval had men wel iets meer coulance mogen tonen. We hebben zelfs gehoord dat er boetes zijn uitgedeeld aan mensen die wel met handschoenen doken. In hoeverre het waar is weet ik niet.

Nu is het zo dat ik zeker niet in een andermans vuil ga zitten graaien zonder handschoenen te dragen dus ik heb mij er weinig van aangetrokken. Het lijkt wel of de eilandbewoners niet willen dat deze schoonmaakactie plaatsvindt. Jammer.

Al met al was het een groot succes en er is enorm veel vuil van de bodem verwijderd.

Geweldige service.

Vrij centraal op het eiland bevindt zich Van den Tweel Supermarkt. Deze supermarkt is gelieerd aan Albert Heyn en alles wat Appie in het assortiment heeft, heeft Van den Tweel ook en nog meer. Voor ons is dit dus ideaal, het is net als thuis. Alles is hier te krijgen en de prijzen zijn nog redelijk ook. Hoewel centraal gelegen, is het toch niet echt gemakkelijk om bij de winkel te komen. Op de fiets is het nog net te doen maar lopend, in deze hitte, is het een heel ander verhaal.

Met een aantal "Yachties" zijn we in gesprek gegaan met het concern en marketingmanager Marjorie Krens was welwillend bereid om naar ons te luisteren. Het gevolg.......... Van den Tweel zet, gratis, een busservice op tussen de haven en de Supermarkt. Ieder vrijdag en dinsdag om 10.00 uur rijdt er  vanaf het havenkantoor, met een tussenstop bij Kareltjes Bar, een taxibusje naar de Supermarkt.
Ongeveer een uur na aankomst kun je weer terug naar jouw opstapplek.

Deze eerste keer was zeker een overweldigend succes. Het was even proppen met alle mensen die mee wilden. Heen viel het nog wel mee maar terug hadden we natuurlijk ook nog alle boodschappen bij ons maar het ging allemaal net.
Marjorie had al aangegeven dat er flexibel met de rijtijden werd omgegaan en dat het busje zelfs wel meerdere keren zou kunnen rijden.

Wat een geweldige service!!!

Verzamelen bij het havenkantoor.

                           .......'t busje komt zo,..........

Samen met Marjorie (helemaal rechts)

"Dit is wat jullie bedoelen. Opmerkingen, aanmerkingen, suggesties?"

Maar stel, dat je dan toch nog wat vergeten bent.............

Sportieve ambities

Sinds we zijn aangekomen hier op Bonaire, nu alweer bijna een maand geleden, hebben we het duiken opnieuw ontdekt. Na onze opfris cursus hebben we inmiddels samen al weer verschillende duiken gemaakt, zelfs een keer één met een groepje van 5 man/vrouw

Na wat speurwerk bij de diverse duikscholen hebben we bij Divi Dive Bonaire gebruikte trimvesten en de bijbehorende apparatuur weten aan te schaffen voor een mooi prijsje. Uiteindelijk is het zelf kopen van spullen op de langere termijn toch goedkoper dan telkens weer huren. Het enige dat we nu eventueel nog moeten aanschaffen is luchtflessen, maar dat komt volgende maand wel weer.

(Zoek de verschillen)



Op de één of andere manier is het idee opgekomen om met een aantal mensen naar Klein Bonaire te zwemmen. De kortste afstand is ongeveer 1 zeemijl wat overeenkomt met 1,8 km. Dan moet je ook nog rekening houden met de stroom en de golven hetgeen betekent dat je toch zeker 1 á 1,5 uur aan het zwemmen bent.
Inmiddels zijn we met een aantal mensen in training en het belooft een happening te worden. Ongeveer 10 personen zwemmen mee en we krijgen begeleiding van onze rubberbootjes. Het is de bedoeling om lekker met z'n allen te gaan lunchen als we aan de overkant zijn. Het wordt ons niet al te moeilijk gemaakt want we mogen met duikbril, flippers en zelfs voor diegene die dat willen met duikpak aan, zwemmen. Het is geen wedstrijd het gaat alleen om de lol

"Ja, en over sportieve ambities gesproken".
Natuurlijk gaan we ook nog steeds iedere zondag -hoe saai kan het zijn;-))- op de fiets naar Jibe City.

BBQ op Klein Bonaire

Voor de kust van Bonaire ligt Klein Bonaire, een piepklein onbewoond eilandje. Naast de vogels leven er een paar zwerfkatten. Er is een landingsplek op het strand waar je je met de watertaxi kunt laten afzetten. Hier heb je een prachtig rif waar je geweldig kunt snorkelen, je kunt er onder andere schildpadden en roggen zien.

Met een aantal boten waren we op het idee gekomen om op Klein Bonaire te gaan barbecueën.
Ellen had de organisatie op zich genomen en na een paar dagen was het dan ook zover. Met onze bijbootjes voeren we naar de overkant. Het is toch gauw een half uurtje varen, heen is niet zo'n probleem want dan heb je wind en stroom mee. Terug moet je daar tegen in en dan duurt het iets langer en wordt je nat maar dat mag de pret niet drukken.

Iedereen had een aantal taken op zich genomen en afgeladen met eten en drinken gingen we met 6 bootjes op pad. Als eenmaal alles uitgeladen is komen de lekkerste gerechten op tafel.

Martin en Bertie van de Blue's ontpopten zich als ware cocktailshakers. Ze hadden een heerlijk recept voor rumpunch. Dat ging er bij iedereen wel in......

Eerst maar even zwemmen om af te koelen.









Het organisatie committé.

 

Lies en Gerard van de Sylfer brachten zelf gevangen tonijn mee en zoals gebruikelijk zat chefkok Gerard weer achter de cob.

Rudi en Marijke van de Lizzy fungeerden als watertaxi voor Norma van de Vela en verder was hun fruitsalade overheerlijk.

Marijke van de Lizzy.

Bertie en Martin van de Blue's hadden naast hun overheerlijke rumpunch, een rijke groene salade en lamskoteletjes.

Norma van de Vela zorgde voor stokbrood, kruidenboter en wijn.

.

 

 

Ad en Marianne van de Betty Boop hadden heerlijke kipsate.






Paul van de Harmatan bracht nootjes en zoutjes, water, frisdrank etc.

Na gedane arbeid is het goed rusten en ging iedereen voldaan weer naar zijn of haar eigen boot. Het was een geweldige dag.









'One part sour, (citroensap)
Two parts sweet, (suikersiroop)
Three parts strong, (rum)
Four parts weak, (ananas- of sinaasappelsap)
Five drops of bitter, (angostra) and nutmeg spice, (nootmuskaat)
Serve well chilled with lots of ice'.
(Traditioneel west-indisch recept voor rumpunch. Uit: Mango's aan boord)