Dominica

De eilanden vliegen voorbij.
Nu zijn we alweer op Dominica, dit schijnt één van de groenste eilanden in de Carieb te zijn. Het is hier prachtig.

Vanochtend (zondag) hebben we met de rubberbootjes een tocht gemaakt naar Champagne Beach. Ongeveer drie mijl varen van de plek waar we aan een mooring liggen. Door de vulkanische ondergrond komen er allemaal bubbeltjes uit de grond in het water. Dat verklaart tevens de naam Champagne Beach.

 Het grootste deel van Dominica is beschermd natuurgebied, daarom mag je ook bijna nergens ankeren en ben je verplicht om aan een mooring te gaan liggen. Dat slaapt eigenlijk best wel lekker, want van de week waren we toch weer, ondanks het zwaardere anker, van ons anker geslagen. Deze keer was het wel begrijpelijk en verklaarbaar, maar toch.........

Het was een heerlijk dagje. Samen met Franz en Norma van de Vela, Lies en Gerard van de Sylfer en Sarah and Phil van de Loch Marin, Engelse kennissen die we bij de Canarische eilanden ontmoet hebben.

Dit eiland is echt te gek. Inmiddels hebben we al een aantal toertjes gemaakt en het wordt steeds leuker.

Allereerst zijn we op maandag met de lokale bus naar de Middleham Falls geweest. De buschauffeur bood spontaan aan om ons de rest van de dag rond te rijden.
Het bus systeem is gelukkig niet zoals in Nederland, anders had was dit nooit zo mogelijk geweest.  Dit zijn twaalf persoons busjes die min of meer een vaste route rijden, maar waar ze ook gemakkelijk van afwijken. Deze "lijndienst" was in ieder geval voor de rest van de dag geannuleerd.
De goede man ontpopte zich als een ware reisleider en heeft ons heel wat bijzonder plekjes van het eiland laten zien.

Na nog een aantal watervallen was het hoogtepunt van de dag toch, het zwemmen in de Titou Gorge, een soort ravijn grot. Na 50 meter zwemmen tussen rotswanden door, kwam je uiteindelijk bij twee watervallen uit. Terug dreef je met de stroom mee en eindigde je in een heerlijk warm zwavelbad.

Dinsdag stond een tour met Seacat op het programma. Seacat, zijn echte naam is Octavio, heeft ons mee genomen naar de Victoria Falls. Dit was heel spectaculair. We liepen dwars door het regenwoud,  klauterden over rotsen, waadden tot ons middel door de rivier om vervolgens op een plekje uit te komen, waar je je alleen op de wereld waant. Fantastisch.

Hier was alleen de natuur, de waterval en wij. Seacat spoorde ons aan om onder de watermassa door te zwemmen om zo een grot achter de waterval te kunnen bekijken. Tot slot liet hij ons van een zeker 10 meter hoge rots af springen, om uiteindelijk weer in de diepblauwe lagoon te belanden.
Het was adembenemend.

Tijdens de busrit stopte Seacat regelmatig de bus en liet ons allerlei kruiden, planten en vruchten proeven, zien en ruiken.

Woensdag waren we allemaal kapot en iedereen had last van spierpijn.

Donderdag was het weer tijd om verder te gaan en uiteindelijk kwamen we terecht in een heel klein baaitje. "Mero". Hier was verder niets te beleven. Heerlijk, even rust.

Op het moment van schrijven liggen we in Portsmouth, aan de noordpunt van Dominica. Een tourtje voor zondag is alweer geboekt.
De belangrijkste reden dat we hier liggen is de wekelijkse BBQ die door de boatboys verzorgd wordt.
In plaats van elkaar te beconcurreren zijn de boatboys hier gaan samenwerken en hebben ze een systeem om alle inkomsten te verdelen. Eén daarvan is de wekelijkse BBQ.
De kosten zijn 50 EC (East Carribean Dollar, hetgeen overeenkomt met ongeveer €12,50).
Er is min of meer onbeperkt rumpunch. De moeder van één van de boatboys maakt volgens "geheim" recept, 50 liter rumpunch. Daar krijgen ze iedere week, alle 'booters' mee plat ;-))

Hoe dit afloopt laat ik jullie nog weten...................