Het mooiste van vertrekkken blijft, uiteindelijk, toch altijd
weer het aankomen. Zoals verwacht hebben we de snelheid uit
de boot moeten halen om op die manier ergens tussen 07.00
en 07.30 uur aan te komen. De laatste twaalf uur mochten we
niet harder dan 4,5 knoop (+/-8km/u) varen om dat doel te bereiken.
Langzaam varen is eigenlijk best heel erg moeilijk, maar het
is gelukt
Hierdoor had ik natuurlijk dan ook alle tijd om James Bond uit
te kijken. Deze Bond is wel erg serieus. Zelf vond ik het
luchtige van Roger Moore en Pierce Brosmann leuker maar dat
neemt niet weg dat dit wel een prima film was.
(Veel geweld voor weinig geld :-))
Om 08.15 uur, precies 72 uur na ons vertrek, waren we bij de
ingang van de haven, Scarborough van Tobago. Het was maar goed
ook dat we met licht de haven aanliepen want we zijn uiteindelijk
nog ruim twee uur bezig geweest voordat we goed en wel achter ons
anker lagen. De haven is piepklein, de ankergrond is niet best
en net als in de stad met parkeren, hebben de kleinste bootjes
de meeste ruimte nodig.
Eerst naar de immigratie en daarna naar de douane. Een en ander
neemt behoorlijk wat tijd in beslag. Ellen mocht in eerste instantie
niet naar binnen bij de immigratie dienst want zij had een topje aan.
Er hing een bord met gedragsregels. Niet eten en drinken, geen slippers
en voor de dames gold ook dat de armen bedekt moesten zijn.
Gelukkig mocht zij buiten wachten en kon ik haar, na veel vijven en zessen,
de door mij ter plekke ingevulde papieren laten ondertekenen.
Blijkbaar zijn we ook weer zichtbaar op www.marinetraffic.com.
Ik kreeg een mailtje van hen dat de Acapella in Scarborough was aangekomen.
Hier is verder niets bijzonders, morgen gaan we naar Storebay. Volgens de
kenners is dit de mooiste baai van Tobago.
We gaan het zien.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten