achterblijvers vertrokken uit Marina-Resort Waterland richting Trinidad.
Het getoeter was zo luid dat de Brulapen die we normaliter aan de
overkant van de rivier heel goed kunnen horen, er stil van werden.
Samen met de Sark en de Blabber voeren we de rivier af. Er stond
een behoorlijk pittige wind en we hadden stroom mee.
Na nog een "Flyby" gemaakt te hebben bij Torarica, waar nicht Tineke
en onze vrienden Jan en Cor op het piertje stonden om ons uit te zwaaien
ging het richting de monding van de rivier.
Eenmaal op zee verloren we de Sark en de Blabber al snel uit het oog.
Wij vlogen over het water. De gemiddelde snelheid lag ergens bij de
8 knopen. Voor het eerst hebben wij dan ook een dagrecord van 175 nm
op de teller gezet.
De zee was erg onrustig. Zo vlak onder de kust zijn heel veel zandbanken
waardoor het water een heel raar patroon krijgt. Na ongeveer 80 mijl kom
je in dieper water en heb je weer 'normale' golven.
Ellen had gelukkig een pleister tegen de zeeziekte achter haar oor geplakt.
Zelf heb ik geen last van zeeziekte, dacht ik, dus voor mij was dat niet nodig.
Dat heb ik geweten. De hele nacht heb ik over de reling gehangen. Hondsberoerd.
Na een doorwaakte nacht, waar we elkaar zo om de twee uur afwisselden, waren
we op maandagochtend wel weer een beetje 'ingeslingerd'.
Eigenlijk varen we te snel. Als dit zo door gaat moeten we morgen langzamer
gaan varen. Doen we dat niet dan komen we midden in de nacht in Tobago aan.
Het is gewoon niet prettig om in het donker een vreemde haven binnen te varen.
Inmiddels hebben we al 211 nm gevaren en hebben we er nog 260 nm te gaan.
----------------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten