Nazaré/Berlenga

Ongeveer vijf mijl voor aankomst in Nazaré werden we opgeroepen via de marifoon. Een bevende en krakende stem vroeg of we van plan waren om naar de haven te komen of om door te varen. We konden bevestigen dat we naar de haven wilden komen. De havenmeester, die ons opgeroepen had heette ons alvast welkom en vertelde dat de kop van middelste steiger nu voor ons gereserveerd was. "Wat een service, dit hebben we nog nooit ergens meegemaakt".

Captain Michael Hadley en zijn vrouw Sally, een oud(er) Engels stel bestieren al jaren dit haventje.
Ze staan zelfs vermeld in de Reeds. (Dit is de 'bijbel' voor zeevarend Europa)

De visafslag van Nazaré, is voor Portugese begrippen wereldberoemd.
Wanneer 's avonds en 's nachts de vissersbootjes binnenkomen loopt het halve dorp uit om verzekerd te zijn van de beste vis. Het is dan ook een drukte vanjewelste in het kleine haventje. Wij lagen eerste rang en konden het dan ook niet laten om op de kade te gaan kijken. Vissen in alle soorten en maten.

Wij hebben overigens deze avond, voor het eerst sinds we onderweg zijn, heerlijk op onze gas barbecue, een aantal verse vissen gegrild. "Karapau"

De dag na Nazaré stond Berlenga op het programma. Berlenga is een eilandje voor de kust er staat een vuurtoren en er is een oud klooster. Nadat ik de nodige instructies gekregen had van Capt. M Hadley, over hoe er te komen, voeren we vol goede moed de haven uit.
Helaas, ankeren bij Berlenga was nagenoeg onmogelijk, een heel klein baaitje, wind uit de verkeerde hoek en veel te veel swell. Jammer.

Gelukkig werd de dag goed gemaakt door dolfijnen-bezoek en door het feit dat we eindelijk na weken weer eens normaal hebben kunnen zeilen, in plaats van te moeten motoren.