Surimaribo

Lieve mensen, dank jullie wel voor alle gelukwensen, steun, support, goede wensen en vibes voor, tijdens en na onze oversteek.
Na in 15 dagen, 1792,2 mijl te hebben afgelegd lieten we ons anker vallen. Onze eerste actie was een fles champagne opentrekken.

Vlak voor vertrek

.

Resumé van een oversteek.

Overbrugde afstand : 1890 NM
Afgelegde afstand    :  1792.2 NM
Gebunkerd diesel     : 340 Ltr
Verbruikt                   : 260 Ltr
Gebunkerd water      : 460 Ltr
Verbruikt                   : 460 Ltr
Motor uren                : 73.5 uur
Voortstuwing             : 32.5 uur
Stroom draaien         : 42 uur




De Vlieger.

Dagelijkse inspectie

Vuilverwerking

Maandag, wasdag

De buiten douche

Op de helft

Duizend mijl

Radio contact

Nog meer buiten douche

Tussen drie squals

Als het dan regent....

Een dag voor aankomst

Land in zicht

Op de Suriname rivier

Champagne

De vlag kan gehesen worden

Het welkoms comité





















Sailmail. De groeten uit Paramaribo

Vanochtend om 11.55 uur lokale tijd heeft de Acapella
haar anker laten vallen in de Suriname rivier. We hebben
een plekje gevonden achter hotel Torarica.
Voorlopig blijven we hier het hele weekend liggen, daarna
zien we wel weer.

Gisteren had ik een soort Freudiaanse verspreking. 07.00
uur kan natuurlijk nooit 13.00 uur zijn in Nederland met
4 uur tijdverschil.
Wat wel klopte was het feit dat we inderdaad om 13.00 uur,
Nederlandse tijd, de rivier op voeren.

Hiermee komt voorlopig een einde aan de dagelijkse verslag-
legging van onze avonturen via Sailmail.

Eerst gaan we op zoek naar internet en daarna komen de berichten
vanzelf weer door als er iets te melden valt.
-----
At 20-12-2012 23:26 (utc) our position was 06°27.17'N 054°21.73'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 15

De dag voor aankomst begon met tranen van ontroering
Van het Team du Nord hadden we nog een tweede pakje mee
gekregen. Eerst van de week natuurlijk het borduurwerkje
van Luca, voor het overschrijden van de 1000 mijls grens, maar
ook nog een envelop die pas mocht worden geopend op de dag
voor aankomst.

De dag voor aankomst is vandaag. Morgen 21/12/12 zo
rond 07.00 's ochtends (= 13.00 uur in NL) komen we
bij de monding van de Surinamerivier.

De envelop van het Team bevatte een prachtige kleur-
plaat van Alicia(5), Surinaams geld om een ijsje te kopen
en een hele lieve brief van Else en Timo. We waren allebei
ontroerd en er vloeiden wel een paar traantjes.

Vandaag hebben we voorlopig voor het laatst, de klok weer
een uur terug gezet. Het verschil tussen onze boordtijd
en de tijd in Nederland is nu -4 uur.

Het is wel een raar gevoel om te beseffen dat de reis nu
bijna voorbij is. We zijn de oceaan overgestoken, met z'n
tweeen. Wij samen. Heel bijzonder.

Als je de oceaan bent overgestoken op eigen kiel,
mag je een rode broek dragen. Ik zit er hard over
denken om er een te laten maken in Suriname, een
glimmende met wijde pijpen ;-))

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 14

Het lekkerste moment van de dag, na het eten bij de
ondergaande zon onder de buiten douche.
Zo aan het einde van de dag al het vuil en zweet
van je lijf afspoelen en dan heerlijk in de kuip
nog even genieten van de rust en de koelte.
Voor de een begint daarna de eerste wacht en de ander
mag lekker schoon en fris naar bed.
Dit is toch wel een groot voordeel van een watermaker
die het doet, dan hoef je niet te letten op een litertje
meer of minder.

Het goede nieuws van vandaag is dat het probleem met de
rolreef installatie geen probleem meer is.
Vester Knibbe van Tuned Ropes&Rigs uit Enkhuizen kon
gelukkig bevestigen dat het slijpsel dat wij gevonden
hebben niet uit de furlex kon komen, aangezien dat alle-
maal van roestvrij staal is gemaakt. De reef installatie
doet het gewoon perfect.

Het minder goede nieuws is, dat de plaat waar de boegspriet
op is bevestigd ten behoeve van de Parasailor een speling
heeft van 4 tot 5 cm ten opzichte van het dek.
De plaat zit dus gewoon los. Nu heb ik alles aangedraaid
maar de speling zit echt tussen de plaat en het dek.
De kans dat het hele ankerbeslag, dat ook op de plaat zit,
met ketting en al de lucht in gaat is zondermeer aanwezig.
Jammer want nu kunnen we de vlieger, voorlopig, niet meer
gebruiken. Eerst moet hier een adequate oplossing voor komen.
Het is wel bijzonder maar deze boegspriet is geinstalleerd
door..... juist, Tuned.

Het was een bijzondere dag vandaag. Allereerst natuurlijk de
ontdekking van de losse plaat. We hadden de Vlieger net
opgezet en we hebben haar gelijk weer naar beneden gehaald.
Aan de ene kant maar goed ook want er kwam een enorme squall
onze kant op.
(Een squall is een soort mini depressie die zich in korte
tijd kan ontwikkelen. Er zit heel veel energie in en windvlagen
van 30 tot 40 knopen zijn heel normaal. Zo,n squall otwikkeld
zich vrij snel maar heeft meestal ook een beperkte levensduur.
Een half uur tot een uur dan is het voorbij)
Je kunt de squalls zien aankomen op de radar. Eigenlijk zijn we
de hele dag bezig geweest om de ene na de andere squall te onwijken,
door er omheen te varen. Ze te 'omzeilen'.

Nog 175 nm. Vrijdag zijn we er.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 13

Onze Vlieger is een prachtig 'licht weer' zeil, gemaakt van
hoogwaardig spinaker doek. We hebben haar zelf ontworpen,
mooie kleuren, Oranje, Blauw en Wit. Dezelfde kleuren als
het sjaaltje van het KLM dames uniform. (We waren vast een
beetje sentimenteel toen het ontwerp maakten.)
Als we haar niet gebruiken zit er een slurf omheen, een
soort condoom van 16 meter lang dat je er over heen schuift
en zit ze opgeborgen in een tas.

"Ja, we hebben haar laten staan vannacht....."

Het was een prachtige nacht, lekker windje, heerlijke
temperatuur, aardedonker.
Vijf uur 's ochtends, nog een uurtje, mijn tweede wacht liep
bijna ten einde. De wind was wel een beetje aangetrokken
maar we liepen lekker.

Plotseling begon het steeds harder te waaien en binnen een
kwartier trok de wind aan van 20 kn naar boven de 30kn.
We surfden van de golven af, de wind gierde om ons heen.
We liepen uit ons roer en nog een keer, er was geen houden
meer aan.
Ellen was inmiddels wakker geworden, zij kwam aan dek en op
datzelfde moment ging de boot bijna plat.

Met onze KLM achtergrond en de eeuwige flight safety oefeningen
die we ieder jaar deden, hebben we deze situatie al een aantal
keren door gesproken. Wie doet wat in geval van calamiteiten
en hoe lossen we ze op.
We wisten allebei wat we moesten doen.

Zonder zwemvest en op mijn blote voeten sprintte ik over het
voordek. De Vlieger moest in haar slurf.
Ellen bleef achter in de kuip want zij moest, op mijn teken,
een aantal lijnen losgooien waarna zij ook naar het voordek
zou komen met de tas, opdat we het zeil zouden kunnen opbergen.
Na een kort maar hevig gevecht met de slurf is eindelijk de druk
uit het zeil. Alles zit vast en op dat moment is er relatieve rust.
Het gevaar is geweken. De wind giert nog steeds over het dek en we
dansen op de golven.

Ik wacht op Ellen, in het schijnsel van mijn hoofdlampje zie ik haar
aankomen, naakt...., met een zwemvest om en een(1) schoen aan.

Samen laten we die slurf van 16 meter zakken en bergen alles op
in de tas.
Eenmaal terug in de kuip overzien we de chaos en komen we tot de
conclusie dat we dit goed hebben afgehandeld.

De hele verdere dag blijft het hard waaien, pas aan het einde van de
middag nam de wind weer wat af.

Misschien moeten we dat ding toch maar niet meer laten staan, 's nachts.

Nog iets minder dan 300 mijl te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaibo, dag 12

Never a dull moment.
Vanochtend vonden we tijdens onze dagelijkse inspectie
ronde aluminium slijpsel en een nylon kogellagertje onder
aan de voet van de mast. Er is dus duidelijk iets mis met
het rolreef mechanisme.
We hebben besloten om het grootzeil niet meer te gebruiken
en het opgerold in de mast te laten zitten.
Stel je voor dat we het niet meer ingerold krijgen.
Ik heb een verzoek voor advies verstuurd naar de
mannen van Tuned in Enkhuizen. Maar even wachten wat
zij te zeggen hebben.

Sowieso was het vandaag qua wind weer een Parasailor dag,
ongeveer 7 knopen wind en toch nog vooruit komen met een
snelheid van 5 knopen. Beter dan dit kan het niet worden.
We zitten er zelfs aan te denken om de Vlieger vannacht
ook maar op te laten staan, ondanks onze eerdere ervaringen.
Volgens de weerberichten zou het moeten kunnen.
We laten het jullie morgen weten ;-))

Maandag wasdag en Ellen heeft alvast een prachtige Surinaamse
gasten vlag gemaakt. Eentje met ster en al. Dit zijn we natuurlijk
aan onze achterban wel een beetje verplicht.

Onder normale omstandigheden verwachten we, hopen we, vrijdag
aan te komen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 11

Het wordt iedere dag een paar graden warmer.
Zaten we bij vertrek, tijdens onze nachtwachten,
nog met zeiljack, joggingbroek en muts op in
de kuip, nu is dat alleen nog een korte broek
en een sweatshirt.

Overdag is het 31 graden in de kajuit en 29
in de kuip. (In Nederland sneeuwt het, hoe bizar.)

Vandaag een beetje een slome dag, laten we het er maar
op houden dat het zondag is.
De dagen glijden ongemerkt over van de ene in de andere.
Het is stil op de oceaan. Tot nu toe hebben we twee zeil-
schepen gezien en op de AIS (Automatic Identfication System)
drie vracht schepen.

Het gaat goed met de energie voorziening. We draaien om de dag
stroom. De ene keer bakken we, tegelijkertijd, brood en de
andere keer maken we water. Tot nu toe hebben we ongeveer
95 ltr diesel gebruikt voor het laden van de accu's.

Iedere avond om 20.00 UTC hebben we contact met andere zeilers,
via het "Maritieme Nederlandse Net".
De eerste vraag van de avond is altijd of er iemand is met
"spoedmededelingen". Als die er niet zijn dan gaan we door met
de reguliere informatie uitwisseling. Er is een gespreksleider
die alle schepen oproept. Positie's en weer/wind informatie
worden uitgewisseld. Aan het einde van de ronde kun je aangeven
of je nog prive met iemand wilt spreken. De gespreksleider,
verdeelt dan de diverse aanvragen over een aantal frequenties.
Jij kunt dan, op de aan jouw toegewezen frequentie, je gesprek
voeren met diegene die jij wilt.

Nog ongeveer 500nm te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 10

Van het ene uiterste in het andere.
Vannacht heel veel regen en heel veel wind,
tegen het het begin van de ochtend was het voorbij.
Geen wind en geen regen, gelukkig na een uurtje
kwam er toch wel weer een beetje wind en konden we de
Vlieger opzetten. Zij heeft de hele dag opgestaan.
Er stond net genoeg wind om lekker comfortabel te
zeilen.

Het was warm, bloedheet eigenlijk, en we hebben dan
ook dankbaar gebruik gemaakt van onze buiten douche.
Wat een heerlijkheid om je lekker met koel water te
kunnen af spoelen.

We varen nu in een gebied waar het heel moeilijk is
om radio communicatie tot stand te brengen. Soms
duurt het uren voordat ik contact heb met een bepaald
radio station om mijn mailtjes te ontvangen en versturen.
Eerst dacht ik dat het aan mijn apparatuur lag maar
volgens Gerard, van de Sylfer die 150 nm voor mij vaart,
heeft het te maken met het gebied want hij heeft er ook
last van.

Wij hebben nog zo'n 650 nm voor de boeg. Nog een dag of
zes, dan zouden we er moeten kunnen zijn.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 9

We blijven feesten.

Gisteren hadden we feest omdat we qua mijltjes
over de helft waren en vandaag hebben we feest
omdat we de 1000 mijls grens zijn gepasseerd.

Van Luca(4) en Alicia(5)van de Ile du Nord
hebben we bij vertrek uit Mindelo twee cadeautjes
meegekregen. Zelf zijn zij onderweg naar Tobago.
Een cadeautje mochten we pas openen op het moment
dat we duizend mijl gevaren hadden en het andere
pas een dag voor aankomst. Bij het overhandigen van
het pakje kon Luca het niet laten om te zeggen dat
er snoepjes in zaten.;-))
Tot onze verrassing zat er naast de Haagse Hopjes
ook een prachtig door Luca zelf gemaakt borduur
werkje in. "Dank je wel hoor Luca, goed gedaan
heel erg mooi".

Van de week hebben we nog een keer feest want dan
gaan we met de Acapella door de 10.000 mijl grens.
Sinds de aanschaf, in 2005, hebben Ellen en ik al
die mijlen samen gevaren.

De wind is wat aan het afnemen, de deining wordt
wat langer en de golven minder grillig.
We zitten lekker in de kuip onder de bimini,
lezen en genieten van de dag.

Het positie rapport onder aan de pagina heb ik
uitgezet want daar heb heb ik alleen maar ruzie mee.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 8

De hele dag "Rocking and rolling", het houdt niet op.
Dit is topsport hoor, wij doen hier de hele dag aan
Zumba, Aquarobics, Fitness, Tai Chi, Steps etc.
Kortom dit heet watersport ;-))
Sinds vertrek vanuit Enkhuizen ben ik al zo'n 12kg
afgevallen zonder dat ik er daadwerkelijk iets voor
heb hoeven doen. Kun je nagaan.

Vandaag was het feest. Om 15.37.55 uur precies, gingen
we qua mijlen over de helft. 915.7 nm afgelegd en nog
915.7 nm te gaan voor dat we bij de monding van de
Suriname rivier zijn.
Om dit feit te vieren hebben we, natuurlijk, een lekker
glas wijn genomen en een cadeautje van Karina Cornet
uitgepakt.
Bij vertrek van uit Nederland kregen we een hele zak
met cadeautjes voor speciale momenten. Dit was zo'n
moment.
-----
At 13-12-2012 19:12 (utc) our position was 13°14.69'N 039°26.67'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 7

Het waait al dagen behoorlijk pittig, gemiddeld 20 knopen.
Dit is wind kracht 5 á 6 uit het Noord Oosten.
Er staan behoorlijke golven, soms is een golfdal wel een
meter of 5 diep. Af en toe komen er enorme bergen met water
op ons af maar ze gaan iedere keer netjes onder ons door.

Het is wel onrustig, je moet je constant vasthouden of
schrap zetten want anders wordt je alle kanten op geslingerd.
"Rocking and Rolling".

Slapen is ongemakkelijk, het beste is om met je armen en
benen gespreid op de rug te gaan liggen. Dan lig je nog enigzins
stabiel.
Er komt niet veel uit onze handen, we lezen een beetje en proberen,
zo goed en ze kwaad als het kan, het huishouden te bestieren.
Eten maken, opruimen, schoonmaken, kleine klusjes etc.

We zijn door de 37ste breedtegraad gegaan en hebben de klok een
uur terug gezet. Onze boordtijd is nu min 3 met Nederland.
-----
At 7-12-2012 19:25 (utc) our position was 15°55.18'N 027°14.48'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 6

Acapella ploegt zich voort door de golven.

Vannacht en vandaag overdag veel wind en golven van 2 á 3 meter.
Geen of nauwelijks zon. De zonnepanelen leveren daardoor ook weinig.
Er moet dus wel een beetje extra stroom gedraaid worden om de nacht
goed door te komen.

Vandaag geen experimenten, geen Parasailor, eigenlijk al met al
een rustig dagje. We varen alleen op het voorzeil zo'n 7 knopen.
Eindelijk even tijd om een paar mailtjes te versturen en een paar
dingen aan de boot aan te passen op dat een aantal zaken net even
gemakkelijker gaan.

Volgens de weersverwachting neemt de wind vanavond af.

Inmiddels 646.6 mijl achter de rug en nog 1207 voor de boeg.
-----
At 7-12-2012 19:25 (utc) our position was 15°55.18'N 027°14.48'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 5

Vandaag had een top dag kunnen zijn, prachtig weer en een lekker windje.
Vanochtend vroeg hebben we zeer professioneel Parasailor op gezet, binnen
een hand omdraai was het gepiept. We hadden haar mooi getrimd vlak voor de
boeg en daar stond ze, prachtig te dansen.
Een mooie koers, rechtstreeks naar Paramaribo
Foto's en filmpjes gemaakt en genoten van het uitzicht.

Een heerlijke lunch bereid met een salade van macaroni,
tonijn (uit blik), ui, ei en gebakken paprika.

Mijn vader zei altijd: "Black men eat, black men sleep",
dus ik had wel zo iets van.......

Ellen vond het echter tijd om een "beetje te experimenteren".
Nu ben ik er persoonlijk niet zo voor om een "beetje te
experimenteren", zo midden op de oceaan maar ja, wat je vrouw
zegt dat gebeurt ;-)(

Na een aantal meer en minder succesvolle experimenten met
de Parasailor schoot op het laatst een van de lijnen los
en hing onze 'vlieger' van 140m2, ondersteboven, achterstevoren
om de voorstag gedraaid.
Na veel gevloek en getier hebben we haar gelukkig zonder schade
kunnen opbergen.

Na een goed gesprek met een goed glas wijn werd de dag afgesloten.

Experiment!?.....geslaagd.
We zijn weer heel veel wijzer geworden ;-))
-----
At 7-12-2012 19:25 (utc) our position was 15°55.18'N 027°14.48'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 4

Vandaag eigenlijk een lekker rustig dagje, het is zondag tenslotte.

Het was goed dat we gisteravond de "Vlieger" opgeborgen hebben.
Vannacht en ook vandaag de hele dag, stond er een pittig windje.
Dan vaar je toch rustiger op je voor- en grootzeil.
Het is voor ons moeilijk om pal voor de wind te varen. We hebben
geen boom om het voorzeil te fixeren daarom varen we voornamelijk
een ruime windse koers (de wind komt dan schuin vanachteren in).
Het gevolg is wel dat we niet rechtstreeks op ons doel af kunnen,
we moeten dus wat extra mijltjes maken om er te komen.

Ach ja, we hebben de tijd tenslotte.

Inmiddels 392nm gevaren, nog 1596nm te gaan.
-----
At 7-12-2012 19:25 (utc) our position was 15°55.18'N 027°14.48'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 3

Vannacht is de Parasailor op blijven staan.

Onze vrienden , Marijke en Rudi die met hun schip
al jaren door het Caribisch gebied zwerven laten
hem ook altijd 's nachts staan.

Het was net donker en de wind begon behoorlijk
aan te trekken. Er was geen mogelijkheid meer om
"de vlieger" zoals wij dat ding noemen, weer binnen
te halen. Het is aarde donker op het dek en dat ding
is toch 140m2. Het werd een pittige nacht waarin
we actief hebben moeten zeilen.

Vandaag overdag waren we een beetje zoekende. De wind was
weer gaan liggen en we zochten naar de juiste zeilvoering.
Het resultaat was dat we een beetje over de oceaan zwalkten.

Om in ieder geval weer een normale nacht te hebben, is de
Parasailor weer vervangen voor onze normale zeilen.
We liggen mooi op koers en gaan met ongeveer 7 kn op ons
doel af.

Tot nu toe afgelegd 270 nm. Nog 1730 nm te gaan.
-----
At 7-12-2012 19:25 (utc) our position was 15°55.18'N 027°14.48'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo, dag 2

Vandaag heeft het grootste gedeelte van de dag de Parasailor
op gestaan. Een parasailor is een soort grote spinaker met
een vleugel erin.
Het was vanochtend even een worsteling om het ding te zetten,
op een wiebelend voordek, maar bij de tweede poging lukte het.
We varen nu een stuk rustiger dan alleen met het voorzeil.
Door de golfbewegingen heeft het voorzeil de neiging om enorm
te gaan klappen. dit gaat met heel veel geweld gepaard.
Het hele schip ligt dan te schudden. De Parasailor heeft een
soort overdrukventiel, hier hangt de vleugel in, dat er voor
zorgt dat de klappen netjes opgevangen worden.

Het energie probleem is opgelost. Op vorige trajecten moesten
we iedere dag tenminste 5 uur stroomdraaien. Dit hebben we nu
al terug gebracht tot hooguit eenmaal in de twee dagen.
We zijn dus op de goede weg.

In de eerste 24 uur ongeveer 112 nm afgelegd, nog ongeveer
1892 nm te gaan.
-----
At 7-12-2012 18:30 (utc) our position was 16°20.15'N 025°54.12'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar Paramaribo dag 1

Vanochtend om 10.00 uur zijn we vertrokken vanuit Mindelo.
Uitgezwaaid en uitgetoetert door diverse Nederlandse schepen.
Eerst even getankt en daarna op weg, samen met de Mathiba.
We proberen een beetje bij elkaar in de buurt te blijven
maar de Mathiba is veel sneller, dus dat wordt moeilijk.
Iedere ochtend en avond hebben we radio contact, ook met
Sylfer en de Regina, dus op die manier blijven we op de
hoogte van elkaars wel en wee.

Vooralsnog gaan we lekker, de wind komt uit het Noordoosten,
en wij gaan naar het Zuidwesten. We rollen een beetje op de
zee doordat de wind schuin van achter inkomt, ook hebben
we 1 knoop stroom mee.

Ellen gaat zo naar bed en dan begint mijn eerste wacht.

Inmiddels hebben we er ongeveer 40 nm opzitten hetgeen
ons gemiddelde mooi houdt op 5 nm per uur.
-----
At 6-12-2012 19:47 (utc) our position was 16°31.71'N 025°41.55'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

De laatste loodjes

 

Morgen, 6 december, is de grote dag. De oversteek gaat beginnen. We zijn echt niet de enige, een enorme armada van schepen vertrekt.
Het weerbeeld voor de komende dagen ziet er goed uit en wat je onderweg tegenkomt moet je maar afwachten. Gelukkig kunnen we met de radio weerberichten binnenhalen en eventueel onze koers aanpassen. Statistisch gezien is dit een rustige periode met een stabiele noordoosten wind.

Het is ongeveer 2000nm varen naar Suriname, hetgeen overeenkomt met 3600km. We zijn er klaar voor, er is voldoende diesel aan boord, de watermaker doet het weer en de voorraad kasten puilen uit. Het moet dus lukken.

Natuurlijk hebben we wel een beetje "vertrekstress" maar ik denk dat iedereen daar wel last van heeft.

Samen met Jacques van de Mathiba hebben we de watermaker helemaal uit elkaar gehaald. De O-ringen vervangen, die in het hart van het apparaat zitten, waarna we alles weer in elkaar hebben gezet. Nu loopt het weer als een zonnetje. (Als dat in Suriname nog steeds het geval is dan ben ik pas echt blij.)

 

Na nog een laatste afscheids borrel in Club Nautico, waar de hele Nederlandse club aanwezig was, werd het tijd om werkelijk te gaan.

Als je wilt weten hoe vertrekstress er uit ziet........ ;-))

Zo dus ongeveer...

 

 

Mindelo, de laatste stop voor de grote oversteek!

Sinds dinsdag liggen we in de haven van Mindelo, Sao Vincente. Om ons heen liggen nog een stuk of vijftien Nederlandse boten, ieder met zijn eigen vertrekdatum en bestemming. Er wordt geklust, boodschappen gedaan, geborreld, gekletst, Sinterklaas voorbereid, boten verwelkomd en uitgezwaaid, naar de wasserette, water gehaald of gemaakt, diesel getankt, zeilen gerepareerd, boten gepoetst enz. enz.

Het zeilersbestaan is echt een heel druk gebeuren. Iedereen is toch wel bezig met "de grote oversteek".

Volgens Else van de Ile du Nord wachten we op de stabiele passaatwind om te vertrekken. Het blijft dus afwachten, voor de een is dat voor Sinterklaas, voor de ander erna.
Veel medevertrekkers gaan naar Suriname, dus we zien elkaar terug aan de overkant.
We zullen tijdens de oversteek , die tussen de twee en drie weken kan gaan duren, contact proberen te houden via de radio. We spreken een bepaalde tijd en golflengte af, zodat we elkaar op de hoogte kunnen houden van onze positie en andere wetenswaardigheden. Altijd leuk om te horen wat voor vis de ander gevangen heeft, of wat je gegeten hebt.

Op weg naar Mindelo hebben we nog 2 nachten geankerd in Tarrafal op Sao Nicolau, waar ze de grootste tonijnen van de Kaap Verden vangen. Voor slechts €2 per kilo heb je de lekkerste vis, zonder je hengel uit te hoeven gooien....

We kunnen weer door

Na meer dan een week in de vissershaven van Palmeira op het eiland Sal gelegen te hebben is het weer tijd om door te gaan.
Ellen, die een paar dagen in Nederland was, is weer terug. Haar missie, het ophalen van onderdelen voor de watermaker, is volbracht. We kunnen weer door.

Het opsturen van onderdelen voor de watermaker had zoveel voeten in de aarde dat het uiteindelijk het beste was om ze zelf maar op te gaan halen.
Met de reguliere post had je geen enkele garantie over hoe lang het zou gaan duren en wanneer je e.e.a met DHL o.i.d zou verzenden moest je de hoofdprijs betalen. Dus zelf halen was de meest efficiënte en goedkoopste manier.

In de tussen tijd heeft Martin het stroomverbruik op het schip nog eens kritisch onder de loep genomen. Daar is nog wel de nodige winst te behalen door een paar onzichtbare stroomverbruikers uit te schakelen.

Inmiddels is ook het volgende Nederlandse dorp gearriveerd. Vitali op de "Cula", Jacques en Akke met de "Mathiba" en Lies en Gerard van de "Sylfer".
Mathiba en Sylfer varen onder leiding van de Pooh de ZAT (Zuid Atlantische Toertocht) naar Suriname. Vitali gaat samen met opstapper, Henk, naar Barbados.

Vitali ontpopte zich als onze parlevinker. Iedere ochtend lagen er heerlijk, twee verse broodjes op het dek. Dit gaan we straks missen.

Vanmiddag vertrekken we naar Sao Nicolau, een eiland iets verder naar het Westen. Ongeveer 90 nm varen, oftewel een nachtje door.

Het is grappig hoe je nu voor een afstand van 100 nm je hand niet meer omdraait. De vraag is alleen wanneer vertrek ik en hoe laat kom ik dan ongeveer aan. Het mooiste is om met daglicht aan te komen vandaar dat we aan het einde van de middag vertrekken, de nacht doorvaren om dan vervolgens, ergens in de loop van de volgende dag te arriveren.

Wat een rustige zondag had moeten zijn.....

Vanochtend vroeg werden we wakker met het idee dat we er een rustig dagje van zouden maken.
Het is zondag tenslotte. We hebben internet en eindelijk kunnen we het blog weer eens fatsoenlijk bijwerken, even tijd om al die mailtjes te beantwoorden die nog liggen te wachten.

Plotseling was het "boink". (Ja alweer!)
Er stond een pittig windje en na drie dagen was ons anker toch gaan krabben.
We zaten tegen een behoorlijk grote stalen vissersboot aan, die 15 m verderop lag.
Stress. Wat nu? Motor starten, anker ophalen en wegwezen!

Dan probeer je het anker op te halen maar dat blijkt, muurvast te zitten.
Nog meer stress.
Het anker zat vast en bleef vast zitten, wat we ook deden we kwamen niet los. Samen kwamen we er niet uit.

Ellen doet via de marifoon een oproep en binnen de kortste keren kwamen, Coen, Paul en Timo, 'to the resque'. Paul neemt adequaat het heft in handen.

Het blijkt dat onze ankerketting vast zit onder het anker van die vissersschuit.
Na overleg, liet Coen onze ketting iets vieren en wist Paul, onder water, de ketting onder het andere anker vandaan te halen.

Gelukkig, we kunnen weg.
Wat blijkt echter, ons anker zit ook nog vast aan een enorme tros touw.
Met een mes tussen zijn tanden gaat Paul opnieuw het water in om de tros los te snijden.
Nu kunnen we écht weg.

Als we dan eindelijk weer liggen en onder het genot van een kopje koffie nog even napraten komt er een oproep via de marifoon dat Timo direct naar zijn boot terug moet komen. Zijn zoontje Luca (4), is gevallen en heeft een gat in zijn hoofd. Gelukkig is Timo arts en met seconde lijm wordt de wond dichtgeplakt.

Timo achter het roer om de Acapella op afstand van de vissersboot te houden, die op de achtergrond ligt.

Paul snijdt de tros los.

Nog even napraten.

Het drijvende Hollandse dorp

Het is maar wat gezellig in het drijvende Hollandse dorp.

De onderlinge solidariteit is groot en het is heel gezellig. Iedereen staat voor elkaar klaar.
Marifoon kanaal 77 staat de hele dag aan en heb je wat nodig, of wil je iemand spreken
dan doe je een oproep.
Er komen schepen bij en er gaan weer schepen weg, toch eens in de zoveel tijd kom je elkaar weer tegen.

Iedere dag om 17.00 uur hebben we Happy hour in de plaatselijke kroeg. Hier wisselen we de laatste nieuwtjes uit en worden de laatste roddels gedeeld.
Ook voor technische know how en andere ondersteuning kunnen we bij elkaar terecht.

Martin en Bertie van de "Blue's"

Alicia, Else, Luca en Timo van de "Ile du Nord"

Jasmin, Jule, Coen, Mats en Mette van de "Mero"

Paul van de "Harmattan"

Fien, Roos, Max en Matthieu van de "Waltzing Mathilda"

en natuurlijk, Tup en Joep van de "Acapella"

Groepsfoto met een toevallige lokale voorbijganger

 

"Het zal je kind maar wezen,......" 

 

En er zijn nog een aantal schepen onderweg. 

 

 

 

 

 

 

                                  

 

 

Cabo Verde

Het eiland Sal van de Kaap Verden is minder groen dan de naam doet vermoeden. dit mag de pret niet drukken want het is wel heel bijzonder om hier te zijn.
Vanaf La Gomera naar hier hebben we 754 nm moeten overbruggen, we hebben echter daad-werkelijk, slechts, 684,6 nm gevaren. In beide gevallen toch wel weer een mijlpaal.
We hebben dus 70 nm cadeau gekregen. Het verschil zit hem in de constante getijde stroming van noord naar zuid, de zogenoemde Canarian Current, die gemiddeld zo ongeveer 1 knoop bedraagt.

Hier ligt een enorme Nederlandse enclave en er zijn er nog meer onderweg. De meesten gaan naar Suriname, één boot gaat hiervandaan rechtstreeks naar Barbados en een ander is nog aan het dubben of hij nog naar Gambia zal gaan of niet. Dit terwijl er drie boten van uit Gambia onderweg zijn naar Sal om hun weg te vervolgen naar Suriname.

De zes dagen hier naar toe waren............ wisselend. In al die dagen hebben we vier andere schepen gezien, waren de koers en de wind voornamelijk hetzelfde, stonden de zeilen constant over dezelfde boeg en was er ondanks alle relatieve drukte vrij weinig te beleven. Was het saai? Ja en nee.

Van de Kaap Verden naar Suriname hebben we nog ongeveer 2000 nm te gaan, dit hopen we te doen tussen de 14- en de 20 dagen, pas hierna kan ik met een werkelijk gefundeerde mening iets zeggen over het oceaan zeilen. Nog even afwachten dus.

Los van bovenstaande of het saai was of niet, het was wel gezellig en ook heel bijzonder.

Ellen houdt op haar manier de wacht.

Zo.....

en ook zo!

We vullen iedere twee uur het logboek in.

Deze is voor Corrie en Lennart. Happy Hour en o ja, Happy Birthday.

 

We vissen niet meer want ze springen vanzelf aan boord

We zijn er bijna

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 6

Na een heerlijk dagje zeilen zijn we vandaag om 19.00 uur
aangekomen op de Kaap Verden op het eiland Sal.

Om 19.00 uur lagen we vast achter ons anker en werden we begroet
door Martin van de Blues en het team van Ile du Nord.

De Acapella heeft een afstand van 754 nm overbrugd zonder een krimp
te geven. De hele overtocht verliep voorspoedig.

Morgen eerst naar de immigratie en de douane, daarna op zoek naar
internet en dan een behoorlijke update met foto's op het blog.

Voorlopig liggen we en liggen we goed.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was 16°45.17'N 022°58.81'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 5

Wat een heerlijk dagje, lekker relaxed.

We zijn al helemaal gewend aan de constante bewegingen
van de boot. De wind en de golven zijn al dagen hetzelfde.
Windje 5,6 schuin van achteren.
Vanochtend om 11.00 uur hadden we een totaal afgelegd
van 507,5 nm = een daggemiddelde van 126,8 nm,
hetgeen weer overeen komt met een gemiddelde snelheid
van 5,29 nm/uur.
De totale te overbruggen afstand is 754nm, echter door
dat we nagenoeg constant de stroom meehebben, de zogenoemde
Canary Current, varen we er maar daadwerkelijk zo'n 700.

Eindelijk hebben we tijd om eens wat anders te doen.
Ellen doet wat verstelwerk en een aantal huishoudelijke
klusjes. Vanochtend hadden we weer heerlijk vers brood.

Ik heb nu de tijd en de rust om me eens daadwerkelijk
in de SSB radio te verdiepen. Sinds vorige week kunnen
we eindelijk zenden met dat ding, zodoende begint
hij nu ook echt te leven. De gebruiksaanwijzing is
zeer uitgebreid en soms ook best lastig.
Er stond een instelling verkeerd waardoor ik niet
kon zenden.
De firma Shiptron in Enkhuizen heeft mij gelukkig
verder geholpen.

Nu alleen nog fine tunen, dan komt de rest vanzelf.
R.T.F.M (Read The F...ing Manual)
-----
At 14-11-2012 15:09 (utc) our position was 19°10.94'N 021°39.46'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail positie update

Er was iets mis met de positie footer.
Als het goed is, is het nu weer up tot date.

Onze positie op 14/11/12 om 13.49 uur is:

19 25'.654"N
21 33'.933"W

519 nm op de teller en nog 180 nm te gaan
-----
At 14-11-2012 12:51 (utc) our position was 19°25.54'N 021°33.97'W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 4

We zeilen perfect. Tot nu toe hebben we alles gezeild.
De motor gebruiken we alleen maar om stroom te draaien
niet voor voortstuwing. Helaas moeten we iedere dag ongeveer
vijf uur stroom draaien voor 100% accu capaciteit.
Hiermee kunnen we dan weer 20 uur zeilen.

De wind komt mooi ruim van achteren in. Tot nu toe maken
we mooie daggemiddelden van 120 nm.
Inmiddels hebben we nog minder dan 300 nm voor de boeg.
Donderdag aankomen zou moeten lukken.

We zitten lekker in ons ritme en hebben, naast de dagelijks
bezigheden, ook nog tijd om rustig te lezen en te relaxen.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 3

Vanochtend om 11.00 uur zaten we, keurig, net even boven de
geschatte gemiddelde snelheid van 5 kn/uur.
We hadden op dat moment precies 248 nm afgelegd in 48 uur.

Wat doen we zo al de hele dag?
Allereerst zijn we bezig met zeilen en zeilstanden, dat gaat
de hele dag door. Afvallen, oploeven, reven, ontreven etc.

Ons wachtschema is drie uur op, drie uur af. 's Nachts slaapt
de een , de ander zit op wacht en dommelt afentoe weg.
Gelukkig hebben we een eierwekker ;-)

Iedere twee uur vullen we het logboek in.
(Waar zijn we, hoe lang nog, wat doet de wind,
hoe staan de zeilen, de barometer stand)

Via de marifoon proberen we contact te houden met andere
schepen. Iedere avond om 20.00 uur hebben we via de SSB
een radio-netje met een aantal schepen en personen aan de wal.
Het is een sociaal gebeuren maar je blijft ook op de hoogte
van ieders positie.

In onze "vrije tijd", lezen we wat, maken gastenvlaggetjes
alvast voor de Kaap Verden, bakken we brood, doen we
voorbereidingen voor het avond eten, werken het blog bij en
zitten dom voor ons uit te kijken.

De dagen vliegen voorbij. Ze zijn weliswaar ook erg kort.
Vanaf 19.00 uur is het aardedonker en doe je alleen nog maar
de noodzakelijke dingen. Rond 06.30 begint het weer te schemeren.

Op het moment van schrijven hebben we precies 275 nm afgelegd.
Nog 450 nm te gaan
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar de Kaap Verden, dag 2

Vanochtend om 11 uur hadden we precies 115 nm afgelegd.
Dat is net even minder dan de geplande 5 mijl per uur
maar dat halen we vast nog wel in. Op het moment van schrijven
hebben we er totaal 154 nm op zitten. Nog 587 nm te gaan.

De uren rijgen zich aaneen. Je denkt in blokken. 's Nachts
slapen we in blokken van 2x3 uur. Overdag doen we dan nog
een paar hazeslaapjes en zo komen we wel aan acht uur slaap.

Het weer is geweldig. Overdag zitten we heerlijk in korte
broek in de kuip maar 's nachts koelt het behoorlijk af.
Zeilbroeken en mutsen komen dan weer te voorschijn om
het een beetje warm te houden. Heeft ongetwijfeld ook
met vermoeidheid te maken.

De wind is vrij stabiel en de verwachting voor de komende
dagen is dat de wind gaat afnemen. We wachten het af.
Voorlopig varen we lekker rustig naar het zuiden.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Sailmail naar de Kaap Verden dag 1

Vanochtend zijn acht Nederlandse schepen vertrokken richting de Kaap Verden.
Zes vanaf La Gomera en twee vanaf Tenerife.
Eentje, de Annalene, is inmiddels weer teruggekeerd naar La Gomera,
naar aanleiding van een gebroken giek.
Een ander schip, de Harmattan, meldde een bijna aanvaring met een walvis.

Na ons happy hour(tussen 17.00 en 18.00 mogen we twee wijntjes) hebben we
heerlijk nasi gegeten en in de kuip genoten van de zonsondergang.

De wind komt schuin van achteren en de zee is een beetje onrustig.
Inmiddels hebben we er 40 nm op zitten, nog 712 nm te gaan.
-----
At 30-12-1899 0:00 (utc) our position was ??°??.??'N ???°??.??'E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Druk, druk, druk.

Onderweg van Gran Canaria naar Tenerife begaf de watermaker het (weer eens). Iedere keer kreeg ik een "System Blocked" melding. Na alle filters vervangen te hebben, alle aansluitingen gecontroleerd, de gebruiksaanwijzingen een x aantal keren door gelezen te hebben kwam ik er nog steeds niet uit.
Rob Wink, de importeur van Schenker watermakers gebeld. Hij houdt mij al de hele week aan het lijntje. Eerst moet dit doorgemeten worden, dan weer dat, vervolgens bedenkt hij weer iets anders. "Het kan niet, hij moet het doen" maar al met al doet dat apparaat het dus nog steeds niet.
Natuurlijk, het liefst wil je horen dat er ergens een draadje los zit en wanneer je dat vastgedraaid hebt is alles weer zoals het zou moeten zijn. Helaas.

Op een gegeven moment ben je er klaar mee. We zijn lekker naar Gomera, het één na zuidelijkste eiland van de Canarische, gevaren. Wat een prachtig eiland. Veel groen, ruige natuur maar ook een stukje beschaving in de vorm van goede wegen, grote supermarkten, mooie hotels e.d.

We hebben een autootje gehuurd, een spiksplinternieuwe Fiat Panda, 12km op de teller. Met één druk op de knop schoof het elektrische dakje open, werd het zomaar een semi cabrio.

We zijn druk met niets. Weerberichten bekijken, borrelen bij de buren, de watermaker en het reguliere onderhoud, water- en diesel tanken. Boodschappen doen (nog steeds) ter voorbereiding van de oversteek naar de Kaap Verden.

Morgen vertrekken we. Het is ongeveer 750 nm varen. Moet te doen zijn in zes dagen bij een gemiddelde snelheid van 5.5 knoop. Gaan we iets sneller dan doen we er vijf dagen over. Zou mooi zijn.

Wij vertrekken samen met de Ile du Nord.