't Is haast niet te geloven

De watermaker doet het. En hoe! De eerste tank van ongeveer 250 liter hebben we gevuld, zonder piepje, kreuntje of steuntje. Volgens Rob Wink (www.robwink.nl) hoef ik me echt geen zorgen meer te maken. Vanaf nu blijft ze het doen.
't Is haast niet te geloven.

 

De euforie van het inbouwen werd 's nachts teniet gedaan door de harde wind. Dit in combinatie met slechte ankergrond zorgde ervoor dat we ondanks het feit, dat er een anker alarm was geactiveerd, we toch om de zoveel tijd ons bed uitgingen om te controleren of de Acapella nog wel op de zelfde plek lag.  Een boot die naast ons geankerd was, zagen we de volgende ochtend 100 meter verderop liggen. Hun anker was gaan krabben en ze dreven, zo leek het, af naar open zee. 

Martin in de rubberboot er naar toe om ze te waarschuwen. Ze wisten dat ze los geslagen waren maar wilden wachten tot het weer licht was om er wat aan te doen. Hun anker zat ergens op 40 meter diepte vast achter een steen.

Wij waren sowieso van plan om weer verder te gaan en dit was de bevestiging dat het de hoogste tijd werd om te vertrekken. We zijn verhuisd naar Les Saintes, een eilandengroepje net ten zuiden van Guadeloupe. Het is ook Frans en hoort nog bij Guadeloupe. Hier kunnen we ook uitklaren voor als we  zaterdag naar Dominica gaan.

Gewandeld, gesnorkeld, heerlijk gezwommen en een beetje geluierd, mail beantwoord, gebeld, whatsappen en facetimen. Het leek wel vakantie. 

We zagen hier de Star Clipper onder vol tuig vertrekken. Wat een prachtig gezicht.

Op Îlet a Cabrit, waar we aan een mooring lagen ontmoetten we Ulrik, die hier al acht jaar in zijn eentje-op het verder onbewoonde eiland-woont. Hij voorziet in zijn levensonderhoud door het maken van maskers. Hij heeft ons iets over de geschiedenis van het eiland vertelt en heeft ons van de Aloë Vera Plant laten proeven. Het vruchtvlees was wat glazig en bitter maar, er schijnt erg veel proteïne in te zitten.