Drie weken Marquesas

Waar moet ik beginnen, er is alweer zo veel gebeurt in de tijd dat we hier zijn. Het is wel bijzonder als je beseft dat drie weken Marquesas uiteindelijk toch altijd nog korter is dan 29 dagen zeilen.

Allereerst is er natuurlijk altijd de strijd voor een stabiel en redelijk snel werkend internet, wat je hier absoluut niet hebt. Op het terras van de lokale snackbar verzamelen zich alle zeilers om een wifi signaal op te pikken. Hoe meer mensen er komen, des te langzamer de verbinding, dus je moet je werkzaamheden wel goed plannen. Tot 10 uur in de ochtend is het oké maar daarna loopt het vol.
Het is er wel gezellig, want iedereen houdt daar kantoor.

De afgelopen paar dagen valt het mee, maar het regent hier de hele tijd. Niet zo'n klein beetje hoor, het komt met bakken uit de hemel. De relatieve luchtvochtigheid ligt ergens rond de 85%. Je hoeft geen was buiten te hangen, want deze droogt echt niet.

Het eerste eiland waar we geland zijn na de oversteek is Hiva Oa. Hier zijn we uiteindelijk, na een paar dagen gevlucht om een aantal redenen, maar belangrijkste daarvan was de swell. De baai van Hiva Oa is vrij klein en om de paar dagen komt er een vrachtschip om te laden en te lossen. Bijna alle zeilboten moeten dan verkassen om ruimte te maken voor dit schip. Hoe verder je uiteindelijk aan de buitenkant komt te liggen hoe erger de swell.

Er varen twee bevoorrading schepen door dit gebied. Een echt vrachtschip en de Aranui 5, een gecombineerd vrachtschip annex cruiseschip. Deze boot is mooi van lelijkheid.

Na Hiva Oa zijn we verhuist naar Fatu Hiva, waar je het mooiste uitzicht van de gehele Marquesas schijnt te hebben. In de diverse pilots, wordt het omschreven als een 'dramatic view'.

Het was beslist indrukwekkend.

Op Fatu Hiva hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar één van de vele watervallen. Het eiland staat er om bekend dat je er heel gemakkelijk fruit kunt krijgen. De bewoners willen geen geld, maar ruilen bananen, mango's en pompelmoezen heel graag voor visgerei, t-shirts, nagellak, oude lijnen etc. Eigenlijk alles waar wij van af willen, kunnen ze wel gebruiken en vertegenwoordigt een bepaalde hoeveelheid fruit.

Het sap van de pompelmoezen is heerlijk.

Na Fatu Hiva, zijn we naar het 120nm verderop gelegen Nuku Hiva gegaan. Hier wilden we op tijd zijn, om de Jonas op te vangen, die na 42 dagen onderweg te zijn geweest, zonder motor binnen zou komen. Het was de bedoeling om haar met de dinghy binnen te slepen, maar dit bleek toch lastiger dan gedacht. Gelukkig was de Pandora ook in de buurt en kon voor een sleep zorgen. Uiteindelijk konden we de Jonas op een veilige plek afmeren. (De motor is inmiddels weer gerepareerd en het wachten is nu nog op een aantal nieuwe accu's)

Nuku Hiva is een heerlijk eiland. Als het regent is de baai bruin van het modder water dat door de rivier wordt aangevoerd. We kunnen dan de watermaker niet gebruiken, maar vangen regen water op voor de afwas en om te douchen. Dit geeft toch weer een hele andere dimensie aan ons bestaan.

Richard, een lokale tourguide heeft ons het eiland laten zien.

Prachtig, genoeg om over na te denken

De lokale meisjes zijn beeldschoon, we begrijpen wel wat de schilder Paul Gauguin hier op de eilanden zag.

Tot dat ze wat ouder worden

Nog even wat plaatjes

Het is niet altijd even makkelijk om aan de
kant te komen