maandag 22 mei 2017

De boot bepaalt waar we naar toe gaan. Dag 3

Ging de Acapella, gisteren ploegend en zwoegend door het water, vandaag heeft ze besloten om het rustig aan te doen. We zijn in de vertraging, we varen zo langzaam mogelijk, maximaal 3 knopen. Als we deze snelheid kunnen aanhouden, zitten we goed. Het lukt vrij aardig, maar dat komt omdat we alleen een dubbel gereefd grootzeil op hebben staan. Je zou kunnen zeggen dat we eigenlijk onderweg zijn met een zeiltje, zo groot als een zakdoek. Het is goed. Op deze manier komen we mooi op tijd bij de ingang van Fakarafa. Deze atol is de op een na grootste in de Tuamotu Archipel. Ze is ongeveer 30 mijl lang en 15 mijl breed. De ingang is breed en diep, waardoor je bijna onder alle omstandigheden, ten alle tijden deze atol binnen kunt varen. Dit is precies wat we nodig hebben.

Het is prachtig weer vandaag, de regen heeft plaats gemaakt voor de zon. De golven zijn nog wel wat onrustig maar lang niet meer zo onstuimig als gister. Het is lekker zeilen zo. We gaan niet schuin, we stuiteren niet op het water, we hoeven ons niet de hele tijd vast te houden, het enige waar we op moeten letten is dat we niet te snel gaan.

Ellen heeft een heerlijk broodje gebakken in de oven en we genieten van deze rustige zondag. We zijn ons aan het inlezen wat betreft het ankeren tussen het koraal. Om te voorkomen dat we het koraal beschadigen of onze ankerketting vast komt te zitten tussen de "boomies," moeten we om de tien meter een drijver aan de ketting bevestigen, zodat deze omhoog gehouden wordt boven het koraalbed. Mochten we toch vast komen te zitten als we anker op willen, dan moet één van ons naar beneden duiken en de ketting los zien te krijgen. Gelukkig hebben we duikspullen bij ons, maar we hopen dat het niet nodig is.

Nog 50 nm naar Fakarava en 280 nm naar Tahiti.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten