Bula, vinaka. Dank je wel en tot ziens

Denk nou niet dat het alleen maar feest is bij ons

Ondanks de vieze uitstoot van de suiker fabriek, zijn we (natuurlijk) langer in Lautoka gebleven dan gepland. Na de vervanging van de gebroken stag is Frits van de Bella Ciao -hij is boot bouwer- bij ons in de mast geweest om de rest van de verstaging te controleren. "Ik kijk anders dan jij", waren zijn woorden. Helaas, hij ontdekte inderdaad een gebroken 'tier' in de verstaging en een scheurtje in één van de spanners. Een potentieel zeer gevaarlijk situatie.

De lokale tuiger blijkt vlakbij te zitten, dus Martin er meteen heen in de taxi. Het ging allemaal té voorspoedig, de machine om een nieuwe stag te maken begeeft het terwijl onze draad er in zit. Gelukkig is er nog zo'n machine op het eiland, in Suva de hoofdstad, op 'slechts' vier uur rijden van onze boot. Uiteindelijk drie dagen later en na een hele lange taxi rit, is alles weer voor elkaar.

Ondertussen, terwijl we druk zijn met de voorbereidingen voor de oversteek naar Nieuw Zeeland, houden we één oog op het 'weer' gericht. De depressies, van uit Australië en Nieuw Zeeland, komen met een bepaalde regelmaat onze kant op. Nu is het net de truc om met het staartje van het slechte weer hier te vertrekken, om voor de volgende depressie daar aan te komen.

Ieder ochtend om 07.15 zitten we bij de radio, om naar de laatste weerberichten van Gulf Harbour Radio vanuit Nieuw Zeeland te luisteren

We hadden ook al een tijdje problemen met de korte golf radio en de stuurautomaat. Zodra we gaan zenden, besluit de Acapella een andere koers te gaan varen. De stuurautomaat gaat op dat moment helemaal haar eigen gang. Erg vervelend, vooral in het donker, want dan moet er toch op de hand gestuurd worden. Op advies van Reto van de She San, is Martin onderin de boot gedoken om de koperen strip, die voor de verbinding zorgt, te controleren. Deze bleek inderdaad op een onzichtbaar plekje half vergaan te zijn.

Jim, van de Victoria had gelukkig nog een stuk liggen en voor een blikje bier wilde hij er wel van af. Probleem ook weer opgelost.

In Nieuw Zeeland is het nu nog winter en de temperatuur, ligt daar nu rond de 15 graden. Wij hebben een goede kachel aan boord, maar deze is de afgelopen zes jaar niet gebruikt. Natuurlijk deed ze het niet toen we haar wilden opstarten. De brander bleek volledig gecorrodeerd en verstopt. We hebben een reserve brander bij ons, dus na een middagje klussen is deze vervangen en zijn we klaar om de kou te trotseren.

Dus, als jullie denken dat we alleen maar aan het feesten en beesten zijn...... Het is gewoon hard werken, dit leventje ;-))

Angela van de She San, heeft bij Heineken gewerkt en zij is officieel bierbrouwer. Zij maakt (brouwt) zelf allerlei drankjes. Het leek haar wel leuk om zelf  eens een keer Kava te maken, van de peperplanten die we normaliter aan de chiefs geven.

Ogen dicht en doorslikken

Oeps

Het spul is niet te pruimen. Je wordt er wel lekker rustig van en je slaapt er heerlijk op.

      Bula




Op dit moment liggen we bij Musket Cove en hebben het erg gezellig met alle boten die ook willen vertrekken. Het 'weer' is het gespreksonderwerp van de dag. Het lijkt erop dat er woensdag 17 oktober vertrokken kan worden. We beginnen met veel wind en hoge golven, maar na een paar dagen zwakt dit af. De totale afstand naar Opua in Nieuw Zeeland is 1100 nm. We denken dit in ongeveer 8 dagen te kunnen doen. Ook deze keer, is Gerard van de Sylfer onze weerguru en helpt ons met de routering.

We houden jullie op de hoogte.

PS. We zijn inmiddels uitgeklaard en vertrekken woensdag de 17e.