Weer verbonden met de rest van de wereld

Het heeft even geduurd maar we zijn weer verbonden met de rest van de wereld. Vier weken zonder goed werkend internet, het klinkt bijna als een verslaving. Aan de andere kant, heb je wel weer heel veel tijd over voor andere dingen.

Na drie dagen varen zijn we aangekomen op Isla Mujeres in Mexico. In eerste instantie was het zeker niet de bedoeling om hier naar toe te varen maar door de, nog steeds min of meer gespannen politieke situatie tussen de VS en Cuba, is het niet raadzaam om rechtstreeks van uit Cuba naar Florida te varen. Wanneer we hiervandaan weer vertrekken, komen we van uit Mexico de VS binnen en zou er niets aan de hand moeten zijn.

Inklaren in Mexico ging in alle gemoedelijkheid en vriendelijkheid, maar al met al zijn we er toch drie dagen mee bezig geweest. De Mexicaanse autoriteiten vragen van al je papieren, zes kopieën. 6x je paspoort, 6x je bootpapieren, 6x een crew lijst en 6x de vertrek vergunning van je vorige bestemming.
In het haven kantoor wordt je eerst ondervraagd door de medische dienst, daarna komt er iemand van Agriculture met je praten en pas wanneer deze twee instanties tevreden zijn mag je naar immigratie en douane. Iedere afdeling houdt één van jouw kopieën en de overigen stempelen ze allemaal af. Uiteindelijk blijven er voor jou zelf twee setjes met kopieën over, waar als het goed is, vijf stempels op staan.(Medical, Agricultural, Immigration, Customs en havenautoriteiten)
 

In de tussen tijd heb je dan al bijna 1000 peso's (= €70) aan administratie kosten betaald. Van de twee setjes papieren met stempels moet je weer 2 kleuren (!) kopieën maken en met dit stapeltje moet je naar Cancun- een half uur met de veerboot- om daar voor €50 een tijdelijke importvergunning te kopen. Het enige voordeel van deze import vergunning is, dat hij 10 jaar geldig is. M.a.w de boot mag tien jaar in Mexico blijven, jijzelf 6 maanden.
 

Toen we na twee dagen zover waren om naar Cancun te gaan bleek dat de helft van de papieren niet goed gestempeld was, hiervoor moesten we dus weer terug naar het haven kantoor. Nadat e.e.a uiteindelijk opgelost was konden we op weg naar Cancun. Daar aangekomen bleek dat ze al drie dagen een computer/internet storing hadden waardoor ze de vereiste import vergunning niet konden afgeven. Met een beetje geluk zouden we het maandag of dinsdag nog maar eens moeten proberen.

Selfie, op de boot naar Cancun

 

Ellen vroeg of het wellicht een idee was om het havenkantoor op Isla Mujeres hierover te informeren. Dat vond de betrokken ambtenaar een geweldig idee, hier had ze zelf nog niet aan gedacht, ondanks het feit dat ze toch al een X aantal mensen heeft moeten wegsturen. Ze zou het gelijk gaan regelen. Waarachtig, terug op Isla Mujeres zijn we naar het havenkantoor gegaan om ons beklag te doen. De juffrouw achter de balie in Cancun had inderdaad contact opgenomen met het havenkantoor in Isla Mujeres. De dienstdoende officier verontschuldigde zich voor alle ongemakken en verleende ons voor deze keer vrijstelling voor het verkrijgen van deze vergunning. Wanneer we een volgende keer in Mexico zouden komen moesten we deze uiteraard wel kopen. 

Isla Mujeres is een piepklein toeristisch eiland ( 10km lang en max 1km breed). 

Ieder half uur komt of vertrekt er een veerboot vol toeristen van en naar Cancun. Het is hier strand- en snorkel paradijs. De verhuur van scooters en golfkarretje floreert welig. Ieder tweede gebouw is een terras, een barretje of een restaurant en overal bieden ze gratis wi-fi aan. Heerlijk, we zijn weer terug in de beschaving. 

 

Er is hier ook een redelijk grote zeilersgemeenschap, voornamelijk Amerikanen. Iedere ochtend is er een radionet waarop alle wetenswaardigheden voor die dag, of de komende dagen, worden uitgewisseld. Voor vragen en info kun je altijd op het 'net' terecht. 

Tussen Mexico, de VS en Cuba loopt de warme Golfstroom. Deze golfstroom is ongeveer 50 mijl breed en heeft een gemiddelde snelheid van 3 á 4 knopen in noord tot noordoostelijke richting. Wanneer de wind echter in de verkeerde hoek zit, krijg je een 'wind tegen stroom' situatie met gevolg dat de zee helemaal "gek" is. Hoge golven vanuit alle richtingen, jouw snelheid over de grond loopt terug tot 2 knopen, waardoor het lijkt als of je niet vooruit komt. Het is dus wel zaak om je overtocht, in noord tot noordoostelijke richting goed te plannen, want anders kun je voor  nare verassingen komen te staan. 

Blauw is de stroming, geel de wind, rood is de koers en groen, daar gaan we naar toe

 

Iedereen die we spreken en dat zijn voornamelijk Amerikanen, raden ons aan om niet naar Key West te gaan. (Isla Mujeres-Key West = 350 nm) De mannen van de kustwacht, immigratie en douane op Key West schijnen een soort machtswellustelingen te zijn die je om het minste of geringste uit de tent proberen te lokken. Ze worden vergeleken met nazi's, met volle bewapening en kogelvrije vesten proberen ze je te intimideren. Echt iets voor Martin dus ;-) Niet dat ik snel onder de indruk ben, maar als we dit enigszins kunnen vermijden is dat niet onverstandig.

Dan maar een stukje verder varen. We zullen er maar het beste van hopen want uiteindelijk bepaalt de wind waar we uitkomen.

In de tussentijd genieten we van dit heerlijke toeristisch eiland.