Paaseiland

Op 5 april 1722, ontdekte een Nederlands eskader onder leiding van Jacob Roggeveen ergens in het zuidelijk deel van de Grote oceaan een eiland, dat toentertijd op geen enkele kaart voor kwam. Omdat het die dag Pasen was, noemde hij het Paaseiland.

De eerste indruk die de Hollanders achterlieten bij de lokale bevolking was niet al te best. Terwijl de zeelieden ontscheepten, kwamen de eilandbewoners, nieuwsgierig maar ongewapend, in grote getale naar het strand. Plotseling werden sommige eilanders geraakt door kogels uit een musket. Volgens de logboeken van Roggeveen, was dit een ongeluk. De geschiedenis leert echter dat het zeker niet de laatste keer was dat er op de lokale bevolking geschoten werd door bezoekende naties. Voor deze gewelddadige gebeurtenis met de eerste Europeanen, heeft de Nederlandse regering op 11 juni 2005, officieel haar excuses aangeboden.

De lokale bevolking noemen hun eiland Rapa Nui. Hoewel het officieel Chileens grondgebied is, vinden de Rapanui dat ze in de Taimana thuishoren. De Polynesische driehoek, die in het noorden begrensd wordt door Hawai, in het zuidoosten door Paaseiland en in het westen door Nieuw Zeeland, dat in de Maori taal, Aotearoa heet.

Wij kennen Paaseiland, Easter Island, Isla de Pasqua, Rapa Nui, of hoe je het ook noemen wilt, als het eiland met de beelden. Deze beelden heten Moai.

Er zijn ongeveer 400 van deze beelden verspreid over het hele eiland. Staand, liggend, in gegraven, gerestaureerd, authentiek, in stukken en zelfs nog onafgemaakt in de steengroeve, waar ze gemaakt werden. Een ding is zeker. De Moai, zijn indrukwekkend! Ze zijn allemaal anders en sommige zijn zo groot dat je je echt afvraagt hoe het in godsnaam ooit mogelijk is geweest om deze beelden over het hele eiland, ook op echt afgelegen plaatsen ver van de 'fabriek', te kunnen plaatsen.

Wij vonden het fantastisch om op Rapa Nui te zijn. Het eiland met 6000 bewoners wordt ieder jaar door ongeveer 80.000 toeristen bezocht. Het enige stadje dat zich op het eiland bevind, is Hanga Roa. Een heerlijk relaxed sfeertje hangt er. Genoeg restaurantjes, supermarkten in alle soorten en maten, lokale snuisterijen, koffie tentjes, alles is er.

Eerlijk gezegd, zijn we wel blij dat we met het vliegtuig naar Paaseiland zijn gegaan en niet met onze eigen boot. De omstandigheden om hier met een boot aan te komen zijn niet optimaal. Allereerst ligt het natuurlijk ver van alles, maar in de tweede plaats is het een eiland waar je zeer lastig aan land kunt komen. Er staan heel vaak enorme golven en de branding, waar je door heen moet om met je dinghy aan land te komen, beukt op de kust. Wind en regen zijn hier onvoorspelbaar en kunnen in een paar minuten van richting en kracht veranderen. De bodem is rotsachtig, waardoor het lastig ankeren is, maar gelukkig liggen er ook een aantal stevige moorings waar je je boot aan kunt vastmaken. Als je ook nog de swell op de koop toe neemt, die er voor zorgt dat je ligt te rollen in je bed, dan kun je met je eigen schip naar Rapa Nui gaan.

Voor nu wensen wij iedereen fijne Paas dagen. Volgende week meer.