Na bijna drie maanden in Nederland te zijn geweest hebben we de knoop doorgehakt en zijn weer terug gegaan naar Tahiti.
Mijn moeder is in de goede handen van drie verpleegkundigen die haar 24/7 verzorgen en op haar wenken bedienen. Wij kunnen daar verder weinig aan toevoegen.
Drie maanden is best lang, maar uiteindelijk toch ook weer te kort. We hebben heel veel gedaan en heel veel mensen ontmoet, maar konden toch ook weer een aantal uitnodigingen niet accepteren vanwege tijdgebrek. Er stond al een hele tijd een afspraak met Nick op het programma om met zijn band muziek te gaan, maken maar dit is er helaas bij ingeschoten. We kregen ook een hele leuke mail van een ex collega en haar man, Henny en Martin, die ons uitnodigende om hen in IJmuiden op hun boot te bezoeken. Zij volgen onze site al jaren en zijn bezig om zich voor te bereiden op een lange zeilreis. Ook dit kon helaas niet doorgaan. Op het laatste moment schoot een ontmoeting met mijn zus Esther er ook bij in.
Ondanks alle zorgtaken en dankzij het feit dat we in Podium Pingjum ons eigen verblijf hadden konden we wel bezoek ontvangen, hebben we uitgebreid mijn verjaardag kunnen vieren, konden we bij het afzwemmen van onze jongste kleindochter zijn.
Ook mochten we een presentatie geven in de klas van onze kleinzoon over onze zeilreis. De kinderen hebben een uur en een kwartier ademloos geluisterd. Nadat we klaar waren kwamen er nog een heleboel slimme vragen. Vragen over energie verbruik aan boord, maar ook over de politieke situatie in Cuba en vragen over de financiële aspecten van deze manier van leven. Super slimme vragen, die je niet zou verwachten van kinderen van deze leeftijd.
Zijn we heen, via Tokio en Seoul gevlogen, konden we terug weer 'gewoon' via Los Angeles. Wel beschouwd zijn we dus een rondje om de wereld gevlogen.
De boot lag er goed bij. We hadden Adrian, een lokale zeiler, ingehuurd om op de Acapella te passen. Hij controleerde de lijnen, liet de motor af en toe draaien, pompte de toiletten door en luchtte de boot iedere week. We konden zo weer aan boord stappen.
De eerste paar dagen moet je natuurlijk wel weer even wennen aan tijd- en temperatuur verschil. Elf uur tijd verschil, bij vertrek uit Nederland onder het vriespunt en bij aankomst op de boot ongeveer 30 gr. Celsius.
We zijn een paar dagen bezig geweest om de boot weer operationeel te maken, zeilen erop, watermaker weer gebruiksklaar gemaakt, alles lekker schoongemaakt, dinghy weer opgepompt en buitenboord motor erop en nog een paar van dit soort zaken.
Tijdens onze schoonmaak vonden we, gelukkig, een dode kakkerlak. Het was een flinke jongen, maar op zijn huid zat een levend jong. Hopelijk dat het bij deze ene blijft. We waren wellicht net op tijd terug.
We nemen nu de zorg voor de boot weer op en blijven tot het eind van het stormseizoen hier in de buurt rondhangen. Het is de bedoeling om aan het eind van dit jaar in Nieuw Zeeland aan te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten