Horror verhalen

Van alle zeilers hoor je horror verhalen over de contacten met de autoriteiten in de Dominicaanse Republiek op het gebied van douane, immigratie en kustwacht. Iedereen schijnt corrupt te zijn, iedereen wil geld of een cadeautje.

In iedere haven moet je een "despachio" - een vertrekvergunning - kunnen overleggen van de vorige haven en wanneer je vertrekt moet je weer een despachio voor de volgende haven zien te krijgen.

Genoeg bootjes.

                              

Tot nu toe hebben wij hier nog geen last van gehad. Misschien omdat we in eerste instantie een 'agent' in de arm hebben genomen om e.e.a voor ons te regelen. Dit heeft ons weliswaar $225 gekost maar we hebben dan ook nergens problemen gehad. Sowieso moet je behoorlijk betalen voor het hele proces, $73 voor een cruisingpermit, $13 per persoon voor een visum en daarnaast moet je gemiddeld $50 per keer betalen voor het gebruik van de steiger in de marina waar het hele proces plaatsvindt. Het in- en uitklaar proces is tijdrovend en omslachtig. Eerst moet je je melden bij de douane, daarna bij de kustwacht, de afdeling drugs bestrijding wil ook gehoord worden en dan is er ook nog zoiets als de geheime dienst, M2 die een zegje heeft, niet te vergeten natuurlijk de immigratie. Al deze afdelingen moet je bezoeken bij binnenkomst en ook weer bij vertrek.

Was het de moeite waard?
Na de betrekkelijke rust van Isla Saona zijn we in Boca Chica terecht gekomen. Stel je je een stukje water voor ter grootte van de Westeinder plassen. 
Men had ons al gewaarschuwd dat het hier in het weekend weleens druk zou kunnen zijn. Nu hebben we natuurlijk ook nog het slechtste weekend van het jaar uitgezocht, nl precies de periode tussen de feestdagen.

De drukte was overweldigend, het begon zo rond drie uur 's middags en eindigde gelukkig zo rondom 22.00 uur. Snel varende motorboten, over het water schurende jetski's, van alle kanten geluid, heel veel geluid. De één had nog grotere speakerboxen op z'n boot dan de ander. Boten afgeladen vol met mensen. We hebben 23 man, met een enorme koelbox, geteld op een speedbootje van nog geen 7 meter. Al met al overweldigend. In de ochtend was het er heerlijk rustig maar in de loop van de middag begon het spektakel weer.

Met de lokale bus zijn we een dagje naar de hoofdstad, Santo Domingo, geweest. Mooie historische oude stad, met natuurlijk ook wel de krottenwijken die bij dit soort steden horen.

Nadat we vrij vlot werden uitgeklaard in Boca Chica, konden we onze weg vervolgen naar Salinas. Dit is een klein dorpje op een schiereilandje aan de zuid kant van de DR. Er is hier een grote post van de Dominicaanse Marine. We hebben ons gemeld, met despachio, bij de desbetreffende officier. De man was allervriendelijkst en hij gaf te kennen dat we ieder moment, wanneer we wilden vertrekken, bij hem een vertrek pas konden halen. Niets geen moeilijk gedoe, geen steekpenningen, geen gezeur om cadeautjes of iets dergelijks. Tot zover dus alle horror verhalen van anderen.

 

De baai is afgelegen, rustig, schoon, heeft goede ankergrond en bij het hotel heb je internet. Hiervandaan kun je met een lokaal busje naar het verderop gelegen dorpje/stadje Bani, met een leuke groente en fruitmarkt. Wat je absoluut niet verwacht, is dat al die kleine busjes gratis wi-fi hebben.

 

Wachten op de bus.

Zodra het weer het toe laat, hoogstwaarschijnlijk dinsdag, varen we door naar Ile a Vache, een eiland dat behoort bij Haïti.