zondag 23 november 2014

Rare week, deel 2

Ondanks het feit dat ik het grootste deel van de week in de wachtkamer van de huisartsenpraktijk heb doorgebracht, hebben we toch ook nog kans gezien om andere dingen te doen.

We hebben kennisgemaakt met de familie Rodriguez. Vader Rob en moeder Edith, zijn 50 jaar getrouwd en vieren dit met hun hele gezin hier op Bonaire. 
Zoon Bruce, onze collega en vriend, had ons al vaak verteld over zijn vrouw Sabine en zijn dochtertjes Bebél en Gina, maar van een kennismaking was het nog nooit gekomen. Tot nu. 
Bruce heeft ook een zus, Amber, waarvan we wisten dat ze ook vloog maar waar we geen gezicht bij konden halen. Als je elkaar dan ziet dan weet je gelijk dat je al eerder kennis hebt gemaakt. Amber is hier met haar vriend René en haar dochter Malu. Zoon Duncan komt zondag pas aan. 
Na een uitgebreide en gezellige kennismaking op het terras bij Karels, hebben Ellen, Bruce en Edith, afgesproken om samen te gaan duiken. 

Martin moest toch weer de wachtkamer in en Ellen kon lekker afkoelen onder water ;-)

Woensdag op inspectie bij het nieuwe Café di Mar van Don, waar we een tijd geleden bij een bouwvergadering hebben mogen meepraten.
                                             (Zaterdag is de officiële opening.) 

                         Vrijdag de gehele familie Rodriguez op de boot. Gezellig. 

En zaterdag......... de intocht van Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten.
 
Een aantal dingen doen ze hier anders dan we gewend zijn maar dit deden ze helemaal volgens traditie. 
    Zo zwart heb je ze nog nooit gezien!
                                                             Geweldig!! Wat een feest!!!
 
                        Zondag maar lekker met de beentjes omhoog op de bank.......
 





zaterdag 22 november 2014

Rare week

  
Afgelopen zondag zijn we met Jaap en Laura van de Margaliti naar de film geweest. Ieder weekend ligt de Freewinds hier aan de kade. De Freewinds is het prive cruiseschip van de Scientology Church. Overal waar ze liggen mogen, passanten gratis naar de film. Vol is vol. Er zijn ongeveer 70 zitplaatsen beschikbaar. Je krijgt een glas cola en een beker met popcorn. Je verwacht dat ze van de gelegenheid gebruik maken om zieltjes te winnen, maar niets van dat alles.
Wij vonden dat Jaap en Laura wel toe waren aan een beetje ontspanning. Zij waren onderweg naar Martinique, totdat na twee dagen varen de motor er mee stopte. Vanaf de plek waar zij toen waren was Martinique absoluut niet bezeild en hebben ze maar besloten om naar Bonaire terug te zeilen. 
Na drie dagen sleutelen, filters schoonmaken, ontluchten, diesel spoelen etc. had Jaap de oude Perkinsmotor weer aan de praat. 

De film, een action-scifi met Tom Cruise in de hoofdrol was niet bijzonder, maar het was wel gezellig. 

Op maandag ben ik naar de dokter gegaan. Het litteken van mijn knieoperatie was erg lelijk gaan ontsteken en er kwam al dagen pus uit. De dokter heeft er eigenlijk direct het mes in gezet om een soort drainage te kunnen maken, waardoor het pus weg zou kunnen vloeien. We kwamen nog een stuk oplosbaar hechtdraad tegen van ongeveer 5 cm, dat niet opgelost was.
Hier gaan zaken toch wel even wat anders. Ellen mocht zelf de kweek naar het laboratorium brengen. Hiervoor moest ze door een dienstuitgang naar buiten, over twee hekken klimmen de parkeerplaats oversteken, om er te komen. De volgende dag moest ze terug komen om te betalen, want de assistente was al naar huis, om 15.30 uur. 
Wanneer je een afspraak hebt om 11.00 uur, wordt je gevraagd om op het geplande tijdstip maar even te bellen om te vragen hoe eea er op dat moment voorstaat. Meestal vragen ze je dan, om een uur later nogmaals te bellen want dan weten ze wel ongeveer zeker hoe de vork in de steel steekt. Dan wordt tegen je gezegd dat maar langzaam die kant op moet komen want je kunt zo aan de beurt zijn. Dat je dan nog een uur moet wachten is normaal. 
 
Eerlijk gezegd wil ik wel vermelden dat het bij mij allemaal, ondanks de wachttijden, zeer voorspoedig verliep. Ik werd even tussendoor geholpen bij de echoscopie, een consult bij de orthopeed werd ook zo even tussendoor geregeld. Dus ik mag helemaal niet klagen.
Na een week lang, iedere dag naar de huisartsenpost te zijn geweest, is na een zware antibioticakuur de ontsteking aardig onder controle. 

dinsdag 18 november 2014

Pendelen

Zonsopkomst op curaçao, 06.15.
We pendelen een beetje op en neer tussen Curaçao  en Bonaire. Onze vriend en collega Bruce Rodrigues heeft ons uitgenodigd om naar Bonaire te komen om daar samen met zijn familie het 50 jarig huwelijks feest van zijn ouders mee te vieren. Wij houden wel van feestjes, dus deze uitnodiging namen we graag aan.
Normaliter is de tocht naar Bonaire altijd pal tegen de wind in. Hoewel de afstand niet zo groot is, ongeveer 35nm, blijft het toch oncomfortabel om tegen de wind en de golven op te boksen. Dit weekend hadden we echter een prachtig 'weather window'. Geen wind. De wind zou drie dagen lang helemaal instorten. Van dit gat in de wind hebben we maar gebruik gemaakt. In eerste instantie hadden we nog wel iets langer op Curacao willen blijven maar van dit soort gunstige omstandigheden moet je profiteren.

Wanneer de 'Windguru' geen wind aangeeft, wil dat natuurlijk niet zeggen dat er helemaal geen wind is. Zeker niet op zee. Af en toe hadden we vlagen van 20 knopen wind over het dek en rondom ons lagen allemaal buien. Natuurlijk kregen we één bui, pal over ons heen.
Ellen heeft zich tijdens de oversteek, alvast bezig gehouden met tocht voorbereiding voor als we straks naar het noorden varen. We zijn de diverse opties asn het bestuderen. Afhankelijk van de omstandigheden thuis, is het onze bedoeling om ergens in juni 2015 in New York aan te komen.
Op Bonaire is het cruisebotenseizoen inmiddels weer begonnen.
Dit voelt wel weer goed.

dinsdag 11 november 2014

Back in the water

Het is gelukt, vrijdag weer het water in.
Heel even leek het er op dat de reparatie van de boegschroeftunnel toch iets meer tijd zou kosten, dan we gedacht hadden, maar vrijdag aan het einde van de middag was het dan zover.
Zoals altijd, was Rocky zeer geconcentreerd bezig om de Acapella weer heelhuids in het water te krijgen. Bij hem voelt het allemaal zeer vertrouwd aan.
Zondag ochtend bleken we toch nog een kleine lekkage te hebben maar dit kon gelukkig vrij snel verholpen worden en na een week flink klussen konden we dan ook van een wel verdiende rustdag genieten.
Charley en Jenny, die we nog kennen uit Bonaire, hadden ons uitgenodigd om met hen mee te gaan lunchen bij Karakter, een trendy strandtent aan de westkant van Curaçao.
We lieten het ons maar al te graag welgevallen en hebben volop genoten van een heerlijke middag.

donderdag 6 november 2014

Back on track

De allerhoogste tijd voor weer een nieuw bericht. Hoewel ik wel het goede voornemen had om ook tijdens ons bezoek aan Nederland een regelmatige update te geven is dat er helemaal bij in geschoten. Gewoon geen tijd. Sorry.
Alle Reijndorpjes, met aanhang, bij elkaar

Ons maandje in Nederland stond deze keer voornamelijk in het teken van, 'zorgen voor' en een medische mallemolen.
Mark en Manon, vrienden van mijn moeder kwamen met heerlijke zelfgemaakte appeltaart.

Het aantal keren dat we het ziekenhuis bezocht hebben is niet meer te tellen. Dermatologen, cardiologen, gnathologen, tandartsen, fysiotherapeuten en ga zo nog maar even door, hebben we gezien en gesproken. De gezondheidstoestand van mijn moeder heeft natuurlijk een grote duit in het zakje gedaan maar zelf hebben we ook wel onze bijdrage geleverd. 

Gelukkig was er ook tijd en ruimte voor leuke dingen, zoals zwemmen met de kleinkinderen, zeilen met vrienden, eten met familie en vrienden, dus al met al hebben we niets te klagen. 
De waard en de waardin van 'Boerderij De Waard'.
 
Inmiddels zijn we weer terug op Curaçao. De boot staat op de kant bij Curacao Marine en we zijn weer volop aan het klussen. De werkzaamheden vorderen gestaag. We hebben een aantal afsluiters vervangen, één van de vuilwatertank en één van de watermaker en een scheur in de tunnel van de boegschroef gedicht. Het bleek allemaal hard nodig. De kans dat we spontaan zinken is nu weer afgenomen of in ieder geval kleiner geworden ;-))

Al met al zijn we weer, back on track.
Vrijdag hopen we weer het water in te gaan, dan maar hopen dat alle gaten echt dicht zijn.