Onze Vlieger is een prachtig 'licht weer' zeil, gemaakt van
hoogwaardig spinaker doek. We hebben haar zelf ontworpen,
mooie kleuren, Oranje, Blauw en Wit. Dezelfde kleuren als
het sjaaltje van het KLM dames uniform. (We waren vast een
beetje sentimenteel toen het ontwerp maakten.)
Als we haar niet gebruiken zit er een slurf omheen, een
soort condoom van 16 meter lang dat je er over heen schuift
en zit ze opgeborgen in een tas.
"Ja, we hebben haar laten staan vannacht....."
Het was een prachtige nacht, lekker windje, heerlijke
temperatuur, aardedonker.
Vijf uur 's ochtends, nog een uurtje, mijn tweede wacht liep
bijna ten einde. De wind was wel een beetje aangetrokken
maar we liepen lekker.
Plotseling begon het steeds harder te waaien en binnen een
kwartier trok de wind aan van 20 kn naar boven de 30kn.
We surfden van de golven af, de wind gierde om ons heen.
We liepen uit ons roer en nog een keer, er was geen houden
meer aan.
Ellen was inmiddels wakker geworden, zij kwam aan dek en op
datzelfde moment ging de boot bijna plat.
Met onze KLM achtergrond en de eeuwige flight safety oefeningen
die we ieder jaar deden, hebben we deze situatie al een aantal
keren door gesproken. Wie doet wat in geval van calamiteiten
en hoe lossen we ze op.
We wisten allebei wat we moesten doen.
Zonder zwemvest en op mijn blote voeten sprintte ik over het
voordek. De Vlieger moest in haar slurf.
Ellen bleef achter in de kuip want zij moest, op mijn teken,
een aantal lijnen losgooien waarna zij ook naar het voordek
zou komen met de tas, opdat we het zeil zouden kunnen opbergen.
Na een kort maar hevig gevecht met de slurf is eindelijk de druk
uit het zeil. Alles zit vast en op dat moment is er relatieve rust.
Het gevaar is geweken. De wind giert nog steeds over het dek en we
dansen op de golven.
Ik wacht op Ellen, in het schijnsel van mijn hoofdlampje zie ik haar
aankomen, naakt...., met een zwemvest om en een(1) schoen aan.
Samen laten we die slurf van 16 meter zakken en bergen alles op
in de tas.
Eenmaal terug in de kuip overzien we de chaos en komen we tot de
conclusie dat we dit goed hebben afgehandeld.
De hele verdere dag blijft het hard waaien, pas aan het einde van de
middag nam de wind weer wat af.
Misschien moeten we dat ding toch maar niet meer laten staan, 's nachts.
Nog iets minder dan 300 mijl te gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten