Mijn (schoon)moeder 80

Gekkigheid, Maart 2006

 

Vandaag op 31 december 2013 is mijn moeder 80 geworden. We vieren dit op 26 januari, de dag dat haar vriend Charles, 65 had moeten worden.

Samen met Charles, Oktober 2007

 

Helaas, Charles heeft het niet meer mogen meemaken maar mijn moedertje, Bep van der Wijngaard, is 'still going strong'. 
31 december is natuurlijk niet echt een gemakkelijke dag om je jaardag te vieren maar op de één of andere manier zat/zit het huis bij mijn moeder altijd, de gehele dag, vol met visite.

Samen met mijn zus Marianne en broer Jan Dirk, Juni 2013

 

Zij heeft altijd gezegd dat ze honderd gaat worden. Daar voegde ze dan naar mij aan toe: "Dan loop jij al met een stok en dan loop ik nog fier rechtop". Als ik dan nog zo mag lopen zoals zij dat nu doet, dan teken ik daarvoor.

Samen met Ellen

Achter her roer van 'De Vliegende Hollander' tijdens ons vertrek, Juni 2006

Aan de zwem trap op de Suriname rivier, Januari 2013

 

 

Mam van harte, op naar de honderd ;-) 

Rozengeur en maneschijn

"Is het bij jullie nu alleen maar rozengeur en maneschijn?
Nou ja, eigenlijk wel.
Maar zijn jullie dan nooit chagrijnig of zo.
Nou ja, soms wel. We zitten natuurlijk 24 uur per dag op elkaar lip, dan krijg je best weleens irritaties. Zeker als we een paar zware nachten achter de rug hebben.
Wij slapen geen enkele nacht echt normaal. Iedere nacht worden we wel een aantal keer wakker vanwege het één of ander. Geluiden, regen, beweging, plassen enz.

Gelukkig gaat het de laatste tijd erg goed met alle apparatuur, even los van de watermaker, waardoor daar weinig ergernissen zijn.

Jammer was dat we de afgelopen dagen nergens internet konden vinden. Dat is nu weer opgelost, door bij Digicel een simkaart voor onze Iphone te kopen waar je ook mee kunt internetten.
Voorlopig kunnen we de komende maand weer 3 gigabyte verbruiken.

Ja, dus eigenlijk is het alleen maar rozengeur en maneschijn bij ons".

Dat hopen we ook en wensen we ook voor jullie.

                                            De allerbeste wensen voor 2014

Kerst 2013

Als er dan toch zo veel baaitjes zijn, laten we er dan maar van genieten. Francisbay was er een uitgelezen plek voor.

Rudi, van de Lizzy had ons allemaal uitgenodigd voor een kerst ontbijt. 

Hij had het geweldig voor elkaar. Heerlijk vers fruit, een vers gebakken broodje -het was nog warm- en lekkere gekookte eitjes. Je kunt geen betere manier bedenken om de dag te beginnen. Minute Maid jus en Nespresso, wat wil je nog meer. 

's Middags hebben we om 16.00 uur afgesproken om te gaan barbecueën. 

Mechtelien heeft, zoals afgesproken, heerlijke gehaktballetjes en een avocado salade gemaakt, Rudi kwam met witte en rode wijn en de Acapella zorgde voor stokbrood, mais en saté met pindasaus. 

Het gezelschap was aangenaam, de ambiance perfect en het eten heerlijk. 

                 Kerst 2013. 

Weer zo'n moment om nooit te vergeten. 

Van baaitje naar baaitje

Toen we nog in Nederland, op de boot woonden en droomden van het leven dat we nu leiden, riepen we altijd: "We varen van baaitje naar baaitje en leven van de wind en de liefde".

Het leven nu, lijkt er wel heel erg op. We gaan inderdaad van baaitje naar baaitje. Christmascove op Great St. James, 5 nm verderop naar Caneelbay en vandaag, nog geen 3 mijl, Francisbay. 

Wind is er voldoende, 32 knopen vanmiddag en met de liefde zit het ook wel goed. 

In Caneelbay lagen we vreselijk te rollen door de swell, daarom zijn we er maar weggegaan. Het was best een leuk plekje en we hadden er internet. 

Nu liggen we in Francisbay, geen swell en ook geen internet maar wel heel erg mooi. 

We werden getrakteerd op een zeer bijzondere zonsondergang. De lucht en de zee kleurden scharlakenrood. ( Hoe klinkt dat ;-))

Of het scharlakenrood was weet ik niet echt, maar het was wel heel erg bijzonder. 

We blijven hier liggen tot na de kerst. Het kerstmenu hebben we samengesteld met wat we kunnen krijgen. 

Rudi, van de Lizzy, zorgt voor de drank. 

Mechtelien en Wolf van de Stamper maken drumsticks en gehaktballetjes. 

Ellen en Martin zorgen voor Saté met pindasaus en gekookte maïskolven. 

Na de kerst zien we wel weer verder.
 

Rudi wil naar Leinsterbay, de Stampertjes gaan naar Sint Maarten en de Acapella, hoogstwaarschijnlijk naar Great Harbour op Jost van Dijk. Ook wel weer zeker 5 nm varen. 

The making off....

Een kerstkaart maken terwijl je helemaal geen kerstgevoel hebt. Het is toch gelukt, we hebben het nuttige met het aangename gecombineerd.
"The making off...."

Flamenco Bay op Culebra, we hebben een golfkarretje gehuurd want we wilden het eiland verkennen.
Het idee om een kerstkaart te maken hadden we al, dus de kerstspullen gingen mee.

                (Met de zelfontspanner)

Deze of deze.

Wat wel en welke niet.

                 (Let op de voetjes, rechtsonder)
Welke tekst en welk lettertype.

Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen.

Moe maar gelukkig gingen we terug naar de boot.

St.Thomas

Na Culebra was St.Thomas aan de beurt, één van de Amerikaanse Maagden eilanden. Hier zijn we al eens geweest, jaren geleden toen we onze eerste cruise maakten. Dit eiland wordt echt overspoeld met cruiseboten, 5 á 6 op een dag is vrij normaal.

In de ankerbaai is ook een landingsplek voor watervliegtuigen. Iedere keer weer is het een imposant gezicht om zo'n ding te zien landen of vertrekken.

In Salinas heb ik op Ellen haar fiets een nieuwe band gemonteerd maar ze had er nog niet mee gereden. Hier in Charlotte Amelie, de hoofdstad van St.Thomas dachten wij te gaan fietsen, boodschappen doen en naar de wasserette.
Na een paar honderd meter kwamen we erachter dat de versnelling verkeerd om was gemonteerd.
Gelukkig heb ik een leatherman bij me en terwijl Ellen bij de wasserette in de weer is had ik de tijd om de boel weer te herstellen.

Na drie dagen Charlotte zijn we vertrokken naar een baaitje verderop waar we een afspraak hebben met de Lizzy en de Stamper. Het is de bedoeling om samen een kerstdiner te organiseren ergens in een baai op één van de boten.
Tijdens het Happy Hour straks, bij de Lizzy aan boord moeten we hier maar eens even over  vergaderen ;-)

Culebra

Ons verblijf in Culebra hadden we ons iets anders voorgesteld. Door de harde wind en de hoge golven was het niet echt verantwoord om van boord te gaan. Naast ons sloeg een boot van zijn anker.
Wij hebben toen maar wat extra ketting gestoken en zo lagen we op 7.5m diepte met 40 meter ketting uit. Dat gaf wel een rustig gevoel.

Aan de andere kant kwam het ook wel goed uit dat we niet van boord konden want de watermaker had echt heel veel kuren. Het kwam er op neer dat het hele apparaat uit elkaar moest om een paar nieuwe O-ringen te installeren. Ook de pomp vroeg de nodige aandacht want daar vond ik een doorgebrande printplaat. Al met al een volle dag werk.

We lagen wel heel leuk in Culebra, met een prachtig uitzicht op het stadje. Het eiland is niet zo groot, 11 mijl lang en op het breedste punt 8 mijl. In een paar uurtjes tijd heb je alle highlights bekeken.

Fietsen op Culebra is niet echt een optie want het is vrij heuvelachtig maar en zijn genoeg andere middelen van vervoer te huur.........