De Interislander ferry van South Island naar North Island vertrok om 07.30 vanuit Picton. Dit betekende dat we uiterlijk om 06.30 bij de incheck moesten zijn, hetgeen tot gevolg had dat we om 05.45 op moesten. We zijn wel gewend om vroeg op te staan, maar dit is wel heel erg vroeg voor een paar pensionado's.
Picton is klein, maar wel erg gezellig. Het is tevens overslaghaven voor bomen, die heel veel geëxporteerd worden vanuit Nieuw Zeeland.
Na aankomst, wederom in Wellington op het Noord Eiland, moesten we onze neiging om direct door te rijden naar de boot onderdrukken. Bij Lake Taupo hebben we nog twee dagen aan het meer gestaan, waar we heerlijk hebben gezwommen.
Er waren nog een paar dingen die we wilden doen. Nog een keer genieten van één van de heerlijke spa's met al de hete mineraal baden en een bezoek aan het Redwood Tree forest. De Redwoods zijn familie van de Sequoia en kunnen wel 2000 jaar oud worden.
Tenslotte hadden we ook nog een afspraak met twee lieve KLM vriendinnen. Oud collega's Marjan Graveland en Titia Goedegebuur zijn op rondreis in NZ. Zij gingen omlaag naar het zuiden en wij omhoog naar het noorden, dus we hebben een afspraak gemaakt midden in het land, bij Rotorua. Het was geweldig om elkaar, na al die jaren weer te zien. Onder het genot van een hapje en een drankje hebben we heel veel kunnen bijpraten, heerlijk geroddeld en Marjan's verjaardag gevierd.
Ellen, Marjan en Titia
Na nog een tussenstop in Auckland, waar we bij Double Dutch Fries een frietje hebben gehaald zijn we naar Whangarei terug gereden. (DDF is ook weer zo'n Nederlands bedrijf. Toevallig is Timothy de eigenaar weer een neef van onze goede vriend Bismarck. De wereld in Nieuw Zeeland is heel erg klein. Bijna iedereen die je spreekt, heeft of Nederlandse voorouders, aangetrouwde Nederlandse familie leden, of Nederlandse vrienden van vrienden enz. De Hollanders zijn hier in ieder geval goed vertegenwoordigd)
Ondanks al die lekkernijen ben ik toch nog afgevallen. Zal wel door het vele wandelen komen ;-))
Het is heerlijk om weer 'thuis' te zijn. Ondanks het feit dat de boot helemaal was onder gescheten door de zwaluwen, lag onze Acapella er nog goed bij. (Tijdens een flinke regenbui heeft Ellen alle poep weer weg weten te boenen, terwijl Martin op dat moment weer lekker muziek aan het maken was met Lisa)
Nu moeten we voorbereidingen treffen om Acapella volgende week op de kant te zetten voor noodzakelijk onderhoud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten