Het is bar en boos. Buiten staan huizenhoge golven die over het rif spoelen. Binnen staan de witte schuimkoppen op het water. Zelfs de kustwacht heeft beschutting gezocht binnen het rif. Het waait al dagen achter elkaaar gemiddeld 25 tot 30 knopen. De wind giert om de boot en maakt eigenlijk de hele dsg door een afschuwelijk kabaal. Zelfs onze windgenerator is gestopt met draaien. Bij teveel wind stopt het apparaat om overbelasting van het circuit te voorkomen. We liggen goed,maar je wordt hier wel een beetje onrustig van. Er is nog steeds geen vooruitzicht wanneer het beter gaat worden. De weer modellen spreken elkaar tegen en het plaatje ziet er iedere dag anders uit.
Anyway, we hadden ons,onze 16e trouwdag anders voor gesteld maar desalniettemin hebben we een prima dag gehad. Klusjes gedaan, gelezen, muziek gemaakt en een fles champagne open getrokken. Op naar 17.
Donderdag 23 mei 2019 (18.15 uur Nieuw Zeeland tijd/06.15UTC/NL dinsdagavond 20.15)
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
donderdag 23 mei 2019
dinsdag 21 mei 2019
Gevangen op de oceaan
Nadat de storm was gaan liggen in Nieuw Zeeland, hebben we nog een dag gewacht tot de zee een beetje tot bedaren zou komen. Op dinsdag 14 mei zijn we vertrokken van uit Opua in de richting van Fiji. Aanvankelijk was er geen wind en hebben we de eerste 24 uur constant de motor aan gehad. Op een gegeven moement, toen we uit de luwte van NZ kwamen stond er een heerlijk briesje van ongeveer 15 knopen, schuin van achter. Dit is voor de Acapella een prima windje om goed vooruit te komen. Met een knik in de schoot gingen we richting Fiji.
Onderweg hebben we iedere dag om 18.00 uur contact met de andere schepen met wie we op varen. De Loupan, Atla en Exocet Strike (weet nog niet waar deze naam vandaan komt).Ook melden we ons iedere avond via de korte golf radio op het SOPAC Net(South Pacific Cruisers Net) Dit net is voor en door cruisers opgezet. Je kunt je positie melden en de situatie waar in je je bevindt, weer, wind golven etc. Op deze manier krijg je zelf weer informatie over de situatie om je heen en welke schepen zich bij jou in de buurt bevinden.
De voortgang is goed, nog ongeveer 1000nm te gaan. Overdag hangen we op de bank in de kuip, lezen een beetje, luisteren naar muziek of kijken een filmpje op de Ipad. Er is voldoende vers voer aan boord dus we hoeven niet te vissen. Gedurende de nacht hebben we een wacht systeem van 3 uur op, 3 uur af. Na het radio net gaat Ellen om 19.00 uur naar bed tot 22. Daarna ga ik van 22 tot 01 en vervolgens Ellen weer van 01 tot 04. Als ik dan na mijn slaapje van 04 tot 07 op dienst kom, kunnen we om 07.15 luiteren naar Gulf Harbour Radio. GHR is een radio net, opgezet door David en Patricia, beiden ex cruisers. Patricia begint iedere ochtend met algemene informatie over wat er in de wereld gebeurt waarna David -hij is meteoroloog- om half acht met de weerberichten komt. David geeft vrij specifieke weer en routing informatie voor het hele gebied tussen NZ, Vanuatu, New Caledonia,Fiji en Tonga. Ook kun je ze mailen om specifieke informatie voor jou positie en route te vragen.
We gaan lekker en maken al plannen wat we gaan doen om onze trouwdag, op 23 mei te vieren. We zijn onderweg naar Savusavu en onze vrienden, Hanny en Jacob, van de Jonas hebben beloofd ons daar op te wachten.
Veel boten onderweg naar Fiji en Tonga maken een tussen stop op het Minerva Reef. Dit is een verzonken atol, midden op de oceaan. Het heeft een doorsnee van ongeveer 5km en het water in het atol gedraagt als een klein meer. Buiten het rif heb je oceaan deining, maar binnen is het water vlak. Je kunt er goed ankeren, want het is maar 20m diep. Hoewel het een bijzondere plek is, hebben wij niet zo'n behoefte om naar Minerva te gaan. We varen lekker en het is toch een omweg.
Op een gegeven moment meldt David van GHR dat zich noord van Fiji een Tropical Depression ontwikkelt. Deze TD zou kunnen uitgroeien tot een cycloon en het is ook nog niet duidelijk hoe hij/zij zich gaat gedragen.(Het heeft nog geen naam, alleen een nummer.F29). Dit is natuurlijk geen nieuws waar je op zit te wachten. Ergens in het weekend komt de depressie bij Fiji aan met verwachte windsterktes tussen de 40 en 50 knopen.
Met onze voortgang komen wij net na het weekend in Fiji aan. Dit betekent, dat we de laatste paar dagen, er dus middenin komen te zitten. Dit is helemaal geen goed nieuws.
GHR,raadt iedereen die voor het weekend binnen kan zijn aan, om gas te geven. Alle andere schepen wordt geadviseerd om uit te wijken naar het Minerva Reef(Pos:23*38'452Z-178*53'636W)om daar af te wachten tot de situatie duidelijk is.
Inmiddels zijn we op Minerva(Noord)(Zuid bestaat ook)aangekomen. We liggen met ons anker goed in gegraven op 17m water met 60 meter ketting uit. Het waait 18 tot 20 knopen en het water is vrij glad. Buiten zie je golven van 2 tot 3 m maar hier binnen zijn het korte golfjes van 30cm.
Hiervandaan is het nog 450 nm naar Savusavu. De wind verwachting is naar beneden bijgesteld en de TD wordt geen cycloon. Dit is het goede nieuws! Hier op Minerva moeten we de komende dagen nog wel rekening houden met een windsterkte van 25 knopen, met uitschieters tot 30kn, maar dit is allemaal goed te overzien. Helaas als de depressie voorbij is, draait de wind naar het noorden. Laat dit nou precies de richting zijn waar wij naar toe moeten.
Dus met andere woorden, het kan nog wel een tijdje duren voordat we hier weer weg kunnen. We maken van de nood en deugd en genieten van deze bijzondere gevangenis.
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
Onderweg hebben we iedere dag om 18.00 uur contact met de andere schepen met wie we op varen. De Loupan, Atla en Exocet Strike (weet nog niet waar deze naam vandaan komt).Ook melden we ons iedere avond via de korte golf radio op het SOPAC Net(South Pacific Cruisers Net) Dit net is voor en door cruisers opgezet. Je kunt je positie melden en de situatie waar in je je bevindt, weer, wind golven etc. Op deze manier krijg je zelf weer informatie over de situatie om je heen en welke schepen zich bij jou in de buurt bevinden.
De voortgang is goed, nog ongeveer 1000nm te gaan. Overdag hangen we op de bank in de kuip, lezen een beetje, luisteren naar muziek of kijken een filmpje op de Ipad. Er is voldoende vers voer aan boord dus we hoeven niet te vissen. Gedurende de nacht hebben we een wacht systeem van 3 uur op, 3 uur af. Na het radio net gaat Ellen om 19.00 uur naar bed tot 22. Daarna ga ik van 22 tot 01 en vervolgens Ellen weer van 01 tot 04. Als ik dan na mijn slaapje van 04 tot 07 op dienst kom, kunnen we om 07.15 luiteren naar Gulf Harbour Radio. GHR is een radio net, opgezet door David en Patricia, beiden ex cruisers. Patricia begint iedere ochtend met algemene informatie over wat er in de wereld gebeurt waarna David -hij is meteoroloog- om half acht met de weerberichten komt. David geeft vrij specifieke weer en routing informatie voor het hele gebied tussen NZ, Vanuatu, New Caledonia,Fiji en Tonga. Ook kun je ze mailen om specifieke informatie voor jou positie en route te vragen.
We gaan lekker en maken al plannen wat we gaan doen om onze trouwdag, op 23 mei te vieren. We zijn onderweg naar Savusavu en onze vrienden, Hanny en Jacob, van de Jonas hebben beloofd ons daar op te wachten.
Veel boten onderweg naar Fiji en Tonga maken een tussen stop op het Minerva Reef. Dit is een verzonken atol, midden op de oceaan. Het heeft een doorsnee van ongeveer 5km en het water in het atol gedraagt als een klein meer. Buiten het rif heb je oceaan deining, maar binnen is het water vlak. Je kunt er goed ankeren, want het is maar 20m diep. Hoewel het een bijzondere plek is, hebben wij niet zo'n behoefte om naar Minerva te gaan. We varen lekker en het is toch een omweg.
Op een gegeven moment meldt David van GHR dat zich noord van Fiji een Tropical Depression ontwikkelt. Deze TD zou kunnen uitgroeien tot een cycloon en het is ook nog niet duidelijk hoe hij/zij zich gaat gedragen.(Het heeft nog geen naam, alleen een nummer.F29). Dit is natuurlijk geen nieuws waar je op zit te wachten. Ergens in het weekend komt de depressie bij Fiji aan met verwachte windsterktes tussen de 40 en 50 knopen.
Met onze voortgang komen wij net na het weekend in Fiji aan. Dit betekent, dat we de laatste paar dagen, er dus middenin komen te zitten. Dit is helemaal geen goed nieuws.
GHR,raadt iedereen die voor het weekend binnen kan zijn aan, om gas te geven. Alle andere schepen wordt geadviseerd om uit te wijken naar het Minerva Reef(Pos:23*38'452Z-178*53'636W)om daar af te wachten tot de situatie duidelijk is.
Inmiddels zijn we op Minerva(Noord)(Zuid bestaat ook)aangekomen. We liggen met ons anker goed in gegraven op 17m water met 60 meter ketting uit. Het waait 18 tot 20 knopen en het water is vrij glad. Buiten zie je golven van 2 tot 3 m maar hier binnen zijn het korte golfjes van 30cm.
Hiervandaan is het nog 450 nm naar Savusavu. De wind verwachting is naar beneden bijgesteld en de TD wordt geen cycloon. Dit is het goede nieuws! Hier op Minerva moeten we de komende dagen nog wel rekening houden met een windsterkte van 25 knopen, met uitschieters tot 30kn, maar dit is allemaal goed te overzien. Helaas als de depressie voorbij is, draait de wind naar het noorden. Laat dit nou precies de richting zijn waar wij naar toe moeten.
Dus met andere woorden, het kan nog wel een tijdje duren voordat we hier weer weg kunnen. We maken van de nood en deugd en genieten van deze bijzondere gevangenis.
----------
Sent via SailMail, http://www.sailmail.com
zondag 12 mei 2019
Je hoopt het nooit nodig te hebben
In principe vertrekken we maandag in de richting van Fiji. Zoals de weersverwachting er uit ziet moet het goed te doen zijn.
Ter voorbereiding hebben we alle zwemvesten gecontroleerd. Je hoopt ze nooit nodig te hebben. In de afgelopen weken hebben we toch een paar zeer verontrustende berichten gehoord, die je weer aan het denken zet.
Allereerst kregen we het bericht dat onze vrienden van de Tina Princess, Peter en Eva, schipbreuk geleden hebben.
Eva en Peter, december 2016 op de San Blas eilanden
Tijdens hun overtocht van de Kaap Verden naar de Canarische eilanden hebben ze iets geraakt. Het roer was ontzet en het schip kon alleen nog maar in cirkels varen. In overleg met een RCC (Rescue Coordination Centre) zijn ze opgepikt door een vrachtschip en hebben hun 49ft Hallberg Rassy op volle zee moeten achterlaten.(Klik hier om naar hun blog te gaan.)
Inmiddels zijn zij op Gran Canaria aangekomen, waar ze voorlopig een appartement hebben gehuurd om zich te bezinnen op het vervolg van hun leven.
Een andere bekende zeiler, Jeffrey van de Flying Fish, is door een monstergolf platgeslagen. Gelukkig is de boot weer overeind gekomen en kon Jeffrey het navertellen.
In plaats van naar Fiji te varen, is hij uitgeweken naar New Caledonia, dat voor de wind uit verder naar het westen ligt. (Klik hier om naar zijn blog te gaan.)
Een voor ons onbekende solo zeilster is ook, nog niet zolang geleden, door een freakwave platgeslagen.
In de marina van Marsden Cove, spraken we een zeiler die in aanvaring met een walvis was gekomen, waardoor hij weer terug moest naar Nieuw Zeeland.
Als klap op de vuurpijl kregen we in de laatste Sailspecials ook nog een video voorgeschoteld over monstergolven. (Klik hier en huiver)
Al deze verhalen, drukken je toch wel weer even met je neus op de feiten. Ja, het is leuk wat we doen, heel erg leuk zelfs, maar er zit toch ook een risico factor in. We proberen ons zo goed mogelijk voor te bereiden, maar een ongeluk zit in een klein hoekje.
Van de week toen we ankerop gingen om naar Opua te gaan, komt Ellen terug in de kuip en stapt mis. In eerste instantie lijkt er niets aan de hand te zijn, maar de volgende dag kon ze niet meer lopen. Haar enkel was enorm opgezwollen en ze verging van de pijn. Gelukkig lagen we al in de marina van Opua en met hulp van het havenkantoor wisten we heel snel waar we de dichtstbijzijnde medische post konden vinden. Van de lokale autoverhuurder kregen we zonder omhaal een auto mee en een uur later zaten we bij de dokter. Gelukkig bleek er niets gebroken, alleen zwaar gekneusd. Ellen werd goed ingetaped en kreeg krukken mee. Een paar dagen later moesten we terugkomen. De zwelling was al een stuk minder, de pijn draaglijk en lopen ging alweer redelijk.
Deze keer hoefden we niet eens voor de auto te betalen. Wat een super service van Northland Car and Bike Hire.
Ondanks de storm die nu woedt, zijn we klaar om te vertrekken. Ellen heeft de hele dag staan koken en maaltijden voor onderweg geprepareerd. De boot is vol getankt, de jerrycans gevuld, de lijnen van de Parasailor liggen aangeslagen op het dek, de filters van de watermaker zijn gewisseld dus we kunnen vers water maken, de radio is gecontroleerd en alles werkt.
zondag 5 mei 2019
Varen in Nieuw Zeeland
Na zes maanden stilgelegen te hebben heeft de Acapella haar eerste tocht weer gemaakt. Vanuit Whangarei zijn we de rivier afgevaren en voor anker gegaan bij Urquarts Bay. Een prachtig plekje achter de hoge heuvels, met goeie beschutting tegen de stevige oostenwind.
Met de dinghy zijn we naar het strandje gevaren en hebben, tussen de Black Angus stieren door, een heerlijke wandeling gemaakt naar de oceaankant. Door het grote verschil tussen eb en vloed is het altijd weer een verrassing hoe ver je de dinghy omhoog of omlaag moet sjouwen. Bijna iedereen heeft hier klapwielen onder zijn bootje om het wat makkelijker te maken.
Na twee dagen draaide de wind naar het noorden, waardoor wij in de richting van het zuid oosten konden vertrekken, naar Great Barrier Island. We hadden een heerlijke tocht met genoeg wind. Het was weer even wennen aan de bewegingen van de boot, maar aan het eind van de dag waren we flink ingeslingerd. Bij het eiland aangekomen voeren we een brede baai binnen met aan weerskanten vulkanische rotspartijen, diverse eilandjes, groene heuvels en overal ankerplekken. We hoorden later dat de orka's ook net naar binnen gezwommen waren, maar wij hebben ze niet gezien.
Eenmaal voor anker tussen de rotsen in Kiwikiri Bay bleek dat we achter de NOK en de Vagabond, een Nederlandse en een Belgische boot lagen. We hadden An en Ivan van de Vagabond 4 jaar geleden voor het laatst gezien in Bonaire. Zij wonen en werken inmiddels al weer twee jaar in Nieuw Zeeland. Het was een gezellig weerzien.
Great Barrier Island is een geliefd vakantie eiland door zijn prachtige natuur en er je kunt er veel tracks lopen. Deze tracks variëren in moeilijkheidsgraad en lengte van beginners tot gevorderden en van een half uur tot drie dagen. Klimmen en klauteren, glibberen en glijden met veel spektaculaire vergezichten onderweg. Wij kozen voor de 'Old ladies track'.....(90 min ;-))
Vanuit Great Barrier Island zijn we na een week weer terug gevaren naar het vaste land. Tijdens de heftige tocht met veel wind en behoorlijke golven zijn we er achter gekomen dat de nieuwe verstaging toch nog wat bijgesteld moest worden en het grootzeil ook niet helemaal lekker inrolde.
Inmiddels is alles opnieuw afgesteld en het grootzeil aangepast.
Om het nuttige met het aangename te combineren hebben we gelijk maar vier verjaardagen gevierd.
Die van de Z.K.H Willem Alexander, van Pelle en Peter uit Zweden ( Loupan en Atla) en mijn verjaardag.
Het was erg gezellig met lekkere hapjes, Nieuw Zeelandse wijn en lieve cadeautjes. Van Eva (Atla) kreeg ik een heel bijzonder cadeau.
Zij schildert prachtige aquarellen en had van de foto, die we 's morgens op Facebook geplaatst hadden een schitterende prent gemaakt. Ik ben er heel erg blij mee.
We zijn langzaam naar een weer gaatje aan het kijken om naar Fiji te gaan, maar daarover meer in het volgende blog. Er kan namelijk altijd iets tussen komen.....
Abonneren op:
Posts (Atom)