dinsdag 16 april 2019

Tijd om afscheid te nemen


Met pijn in ons hart gaan we afscheid nemen van Whangarei. Wat een heerlijke tijd hebben we hier gehad. Hard gewerkt maar ook enorm veel plezier gemaakt. Volgend jaar komen we hier weer terug. We moeten wel, maar daarover straks meer.....


Hoogtepunten van ons verblijf hier in Whangarei waren toch wel de twee 'Rock the Dock party's' die we hebben georganiseerd. De eerste in de Townbasin Marina en nummer twee in een loods van de Riverside Drive Marina


15 zeilende muzikanten uit 7 verschillenden landen (Zweden, VS, Canada, Australië, Nieuw Zeeland, Nederland en Frankrijk) niveau van beginner tot professioneel.



Je hebt geen idee wat er allemaal voor instrumenten uit de boten komen. Een 88 toets keyboard, een elektrische cello, een viool, 3 basgitaren, ukulele's, akoestische en elektrische gitaren en diverse soorten percussie instrumenten.


Dacht men er in eerste instantie wat vrijblijvend over, naar mate de datum van het eerste optreden dichterbij kwam werd er steeds serieuzer en geconcentreerd gerepeteerd. Op de één of andere manier werd ik tot muzikaal leider gebombardeerd of wellicht heb ik mij wel in die positie gemanoeuvreerd, ik weet het niet ;-)) Hoe dan ook, het was bijzonder leuk om te doen.




We vertrekken vrijdag uit Whangarei en gaan richting Opua, dit ligt iets noordelijker. De afstand naar Opua is groot genoeg om de verstaging en het nieuwe zeil te testen. Moet er dan nog iets bijgesteld worden, dan kan dat daar gebeuren.

Zodra het weer het toe laat varen we dan naar Fiji, waar we de Nieuw Zeelandse winter willen ontvluchten. Ergens rond november komen we hier weer terug. We moeten wel want.......................,


.................we hebben een auto gekocht.

Een zogenoemde 'self contained' campervan. Het is een Toyota Estima, een busje die is omgebouwd tot kampeer wagen. Alles zit er op en aan.


Een keukentje met potten en pannen, een tweepersoons bed, een water tank en een opvang tank voor afvalwater, zelfs een toiletje.


Volgens zijn nummer plaat heet hij 'Ben'. Dat is een goede naam, want de vader van Ellen heette ook Ben. Ondanks het feit, dat het al een oud beestje is met (heel) veel kilometers op de teller, gaan we er van uit dat Ben ons volgend jaar heel Nieuw Zeeland laat zien.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten