Na onze overtocht van Martha's Vineyard naar de Chesapeake hebben we heerlijk een paar dagen in het dorpje Hampton gelegen. Hiervandaan vertrekken we in november ook weer naar de Britse Maagden eilanden. Het was dus wat voorbereidend werk wat we hier verricht hebben. Waar is wat, hoe komen we bij de supermarkt, welke faciliteiten zijn er, etc, etc. Doordat we aan de kant lagen konden we heel gemakkelijk met de fiets de buurt verkennen.
Volledig uitgerust en helemaal op de hoogte van wat we wilden weten zijn we op weg gegaan richting Deltaville om daar de boot veilg achter te kunnen laten. Nog één laatste stopje hebben we gepland in Mobjack Bay voordat we daadwerkelijk het seizoen en onze 'roadtrip' of was het een 'boattrip' ;-) langs de Amerikaanse Oostkust gaan afsluiten.
Hebben we in het begin wel eens een beetje gemopperd dat we bijna geen contact hadden met andere zeilers, werden we nu 4 keer in drie dagen uitgenodigd.
Op de laatste dag in Hampton, waar we in een marina lagen, werden we uitgenodigd voor een steigerborrel met een aantal leden van een virtuele jacht club.
In Mobjack Bay, waar we voor anker lagen, kwam de bemanning van de Orza ons uitnodigen om het happy hour bij hen op de boot te komen genieten. Er lag een groepje boten in de baai en de bemanningen hiervan zijn allemaal lid van "The Brotherhood of the Coast". De
Brotherhood, al met al zo'n 1000 leden verspreid over de hele wereld, zorgt voor elkaar, ondersteund elkaar en anderen op het water. Er bestaat ook een Nederlandse 'Table' (=afdeling) van deze club.
Het was reuze gezellig en een uitnodiging om de volgende dag op één van de andere boten te komen ontbijten namen we dan ook direct aan.
Als klap op de vuurpijl werden we gepraaid door het zeilbootje van Butler en Diana. Zij hadden onze Nederlandse vlag gezien en kwamen gezellig een praatje maken. Diana is Nederlandse en Butler heeft jarenlang in Leiden aan de universiteit les gegeven. We werden uitgenodigd om bij hen te komen dineren in hun prachtige 250 jaar oude woning. Een plaatje.
Samen met een aantal bemanningsleden van de Orza, de Talisman, de Knotugal en de Folie a Deux, hebben we een kleine dinghy tocht gemaakt door de baai, waar de oudste, althans wat er nog van overgebleven is, watermolen van de VS staat.
De molen, de grond en het bijbehorende huis is ooit eigendom geweest van John Lennon en Yoko Ono, die er een studio hadden.
In Deltaville aangekomen, konden we met de eigenaar van de jachtwerf een prima, all inclusive, deal maken m.b.t. liggen en op de kant staan. We liggen hier nu bijna een week, hebben de boot van binnen helemaal uitgemest, opgeruimd en schoongemaakt.
Het moet altijd eerst ergeren voordat het betert..
Tot in de kleinste hoeken en gaten
Weer lekker frisse gordijntjes
Na gedane arbeid is het goed rusten
We hebben afspraken gemaakt met de werf over een aantal werkzaamheden, die zij voor ons gaan doen. Dinsdag worden we gehesen en op de kant gezet en woensdag kunnen we vliegen.
Natuurlijk konden we ons bezoek aan Deltaville niet afsluiten, zonder een bezoek gebracht te hebben aan onze vrienden John en Anne, wier moeder over is uit Zuid Afrika. Na een heerlijke avond met veel wijn en een braai, kregen we een auto mee die we de komende dagen nog kunnen gebruiken.
Dit is toch een fantastische afsluiting van weer een hele bijzondere periode.
In principe, vertrekken we maandag 2 november vanuit Hampton, met de
Salty Dawg Rally naar de Maagden Eilanden, maar daarover later meer.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten