Acapella on the road - Auckland to Wellington

Nog even oefenen en hij kan zo met de 'Haka' (Maori wardance) mee doen

Na terugkeer uit Sydney, zijn we na een nachtje slapen in het Kiwi Airport Motel - waar we de auto 10 dagen gratis konden parkeren - in de richting van Whitianga in Coromandel gereden. Hier hadden we een afspraak met Alco en Rozemarije en hun zoontje Kian. We hebben Alco en Roos vijf jaar geleden in de Carieb ontmoet. Ze waren toen onderweg naar Nieuw Zeeland om daar te gaan wonen en leven. Het is hen gelukt.

(foto van Face Book)

In Whitianga sliepen we op een parkeerplaats midden in de stad. Dit is het voordeel als je een 'self contained' campervan hebt. Dan mag dit. Je vindt overal vrije kampeerplekken, de één wat groter dan de ander, maar er is altijd wel ergens een plekje te vinden.

Alco en Roos vertelden ons over "Hot Beach", een half uurtje rijden vanaf  Whitianga. Dit hadden we ook al van anderen gehoord als aanbeveling.

Als je op Hot Beach, ongeveer van 2 uur voor tot 2 uur na laagwater, een gat graaft in het zand, stuit je op een gegeven moment op 'warm water'. Ja echt warm, soms wel heet. In het hele gebied is vulkanische activiteit. Het is niet eens zover van White Island, waar onlangs zeer onverwacht een eruptie plaatsvond.
Laagwater was om 10 uur in de ochtend, dus we hebben ons eerst maar geïnstalleerd op de Top10 Camping naast Hot Beach. De volgende ochtend gingen we gewapend met een schep naar het strand. Er waren al tientallen mensen aan het graven, wat hilarische plaatjes opleverde. Als het in jouw gat niet lukt, kun je altijd nog een andermans gat gebruiken. (Dan zeggen ze dat Duitsers erg zijn..)

Nieuw Zeeland is natuur, natuur en natuur volgens een Nederlandse mevrouw, die hier al sinds haar 16e woont. We ontmoetten haar in de Fernland Spa, bij het stadje Tauranga. Bij de Fernland Spa overnachten we, want we mogen dan gratis gebruik maken van het op natuurlijke manier verwarmde mineralen bad. Heerlijk.  'sAvonds hebben we een plons genomen en de volgende ochtend voor vertrek nog een keer.

Zoals reeds gezegd, in een heel groot deel van dit gebied vind je thermische activiteit. Rotorua, onze volgende stop, is er juist wereldberoemd om. Hier heb je Te Whakarewarewa Thermal Reserve. Hier bevind zich de Pohutu Geyser, de grootste geyser in de zuidelijke hemisfeer. Hij spuit ongeveer twee keer per uur en de straal kan een hoogte van wel 30 meter bereiken.

Na de geysers, was Lake Taupo aan de beurt. Een enorm groot meer, ooit ontstaan door een vulkaan uitbarsting, leerden we later in het Te Papa museum van Wellington. In feite is het meer een enorme kratermond. In de duinen die het meer omgeven, konden we ook gratis kamperen. Er stonden wel 60 campers, in alle soorten en maten. Op het hele terrein was slechts één toilet aanwezig. Een 'huuske', een gat in de grond met daarbovenop een pot. Soms stonden er wel tien mensen in een rij te wachten, allemaal met een toiletrol onder de arm. Het water van het meer was steenkoud, maar bikkels als we zijn, hebben we toch gezwommen.

We zijn onderweg naar South Island, maar de wijnroute op het noord eiland konden we natuurlijk niet overslaan.

Poppie, een sprankelende wijnmaakster die heerlijke wijnen maakt

Nieuw Zeeland staat natuurlijk ook bekend om zijn heerlijke wijnen. Het gebied rond Martinborough in het zuidoosten van het Noord Eiland heeft een goede reputatie. Er zijn enorm veel winery's die dagelijks proeverijen organiseren. Voor €6 kun je zes verschillende soorten wijn proeven. Dit was aan ons natuurlijk wel besteed. Op de camping konden we fietsen huren en hiermee hebben we diverse winery's bezocht. Het resultaat zie je hier onder.

Wellington, was onze laatste stop voordat we konden oversteken naar het Zuid Eiland. Tja, het is gewoon een 'grote' stad, met winkels, restaurants, veel mensen, gezelligheid en ook het Te Papa museum, het antropologisch museum van Nieuw Zeeland. Hier hebben we het grootste deel van de middag doorgebracht.

Inmiddels zijn we met de Interislander ferry overgestoken naar Picton op South Island. Hierover in het volgende blog meer....

UPDATED Acapella down under

Sinds kerst zijn we al constant 'on the road'. Soms is het lastig om het blog te updaten aangezien dit alleen op de laptop kan. Voorheen had ik ook een app ter beschikking en kon ik e.e.a al op mijn telefoon of iPad voorbereiden maar helaas heeft Google de app niet bijgewerkt en toegankelijk gemaakt voor ios 13.

Laten we maar even bij het begin beginnen. Kerst hebben we bij Naylene gevierd. Zij werkt in Whangarei Town Basin, waar we met de boot liggen en ieder jaar nodigt zij alle zeilers bij haar thuis uit om gezamenlijk kerst te vieren. Zij is 'crazy' van kerst en haar huis is van onder tot boven, binnen en buiten, volledig versierd. Je weet niet waar je moet kijken.

Het huis van Naylene en haar man Phil staat op een heuvel omgeven door bomen op ongeveer 40 min rijden van Whangarei.

Wij hadden al eerder het genoegen om in de 'Hide Out' -zo heet hun huis- te logeren en ook deze keer had Naylene gevraagd of we kerstavond al konden komen. We konden dan blijven slapen en de volgende dag helpen met de voorbereidingen van het 'event'.
Uiteindelijk waren we zeker met 50 zeilers, die allemaal eten en drinken hadden mee genomen. Het werd een enorm gezellig bacchanaal.

De dag na kerst hebben we gebruikt om de boot op orde te maken en alle voorbereidingen te treffen voor onze vlucht naar Sydney en de daaropvolgende road trip naar het Zuid Eiland van Nieuw Zeeland.

Tot op het laatste moment bleef het spannend of we wel of niet naar Australië zouden vliegen i.v.m de bosbranden, ontstaan door de aanhoudende droogte. De beelden die je op de televisie ziet waren erg verontrustend. Zowel de Jonas als de Eye Candy verzekerden ons dat het veilig was om te komen.

Om heel eerlijk te zijn hebben we niet of nauwelijks iets mee gekregen van de enorme ramp die zich in het land voltrekt. Een dag was het een beetje heiig vanwege de rook, verder hebben we er niets van gezien.

We kwamen met regen aan in Sydney. Eerst twee nachtjes in een hotel en daarna ingescheept op de Jonas, de boot van onze vrienden Hannie en Jacob.

De Jonas lag geankerd in Rosebay waarvandaan je een schitterend uitzicht had op het beroemde Opera House en de brug.

Ook Cindy en Geert van de Zensation die op de terugweg van België naar NZ waren hebben een tussenstopje gemaakt in Sydney om daar Oud en Nieuw te vieren.

Het was super gezellig. Met de 'Hop on, Hop off bus' hebben we een City Tour gedaan, veel gewandeld en het beroemde Bondi Beach bezocht. Hannie heeft olie bollen gebakken, we hebben veel gedronken en heel veel gelachen.

Ook  hadden we een koffie afspraak met John en Jolanda van de JoHo, die we een paar jaar geleden in New York hebben ontmoet. Zij zijn inmiddels weer terug in Nederland, de boot is verkocht. Ze hebben nu 5 maanden een sabbatical en maken vliegend en met de auto een rondreis door Japan, Australië en Nieuw Zeeland.

Tenslotte zijn we met de trein naar Kiama gereden, ongeveer 2,5 uur naar het westen vanaf Sydney. In Kiama hebben we bij Andrew en Clare gelogeerd van de Eye Candy. Vrienden die we al heel lang kennen en die we nu eindelijk eens in hun privé omgeving konden meemaken.
Het was zo gezellig dat we er geen moment aan gedacht hebben om foto's te maken.

Het vuurwerk in Sydney is zeker spectaculair. (Helaas is dat bijna niet te vangen op een foto.)
De omstandigheden om de oudejaarsavond te vieren waren ook bijzonder. In Rosebay lagen we nog relatief rustig. daar zijn maar twee boten van hun anker geslagen. In een baai om de hoek, Farm Cove, zijn tientallen boten van hun anker geslagen of gaan krabben. Er stond ook een enorme klap wind. wij hebben 37.2 knopen gemeten.
Ieder jaar opnieuw word je gewaarschuwd om zoveel mogelijk fenders buiten te hangen omdat het zo druk is op het water. (Vergelijk het met de drukte op Koningsdag in de grachten van Amsterdam)

Na een week Australië, zijn we terug gevlogen naar Auckland, waar we met BEN direct aan onze road trip zijn begonnen. Hierover volgende week meer.......