Acapella on the road

Toen we van een huis op een boot gingen wonen vroeg dat enige aanpassingen. Nu we van een boot, tijdelijk, in een auto gaan wonen vraagt dat nog meer aanpassingen. De ruimte in de auto is erg beperkt. De ruimte die we hebben in Ben is ongeveer net zo groot als onze slaapcabine in de Acapella. Volgens mij noemen ze dit 'downsizing'.

Het is heel leuk om weer iets nieuws te ondernemen en de beperkte ruimte is eigenlijk alleen maar een uitdaging. We hebben al een aantal aanpassingen gemaakt, waardoor het leven in de bus toch gemakkelijker wordt.

Ellen is heel handig met de naaimachine en zij heeft twee tenten gemaakt.

Een aan de achterkant en een soort voortent. De tent aan de achterkant is heel handig als je je wilt omkleden, wassen of andere momenten waar je wat privacy bij nodig hebt. Ook kan het straks als een klamboe dienen in geval de muskieten aanvallen.

De voortent, geeft schaduw, houdt de regen een beetje tegen en maakt onze leefruimte iets groter.
Voor niet al te veel geld en met hele simpele middelen hebben we de oppervlakte van Ben bijna verdubbeld.

We hebben nieuwe matrassen gekocht, een gammel tafeltje vervangen, de auto opnieuw ingericht,  en wat technische dingen laten doen (o.a. de airco laten repareren). Nu willen we alleen nog een service accu in de auto plaatsen. We kunnen dan ook klein elektrische apparatuur gebruiken zonder dat we bang hoeven te zijn, dat we start accu leegtrekken. Dit is nog even een projectje.

Kamperen is heel gemakkelijk in Nieuw Zeeland. Onze auto is 'Self Contained'. Dit betekent dat we een toilet aan boord hebben en tenminste drie dagen in het wild kunnen kamperen terwijl we met water en afvalwater helemaal zelfvoorzienend zijn.

De meeste campings zijn super goed geoutilleerd, met volledig ingerichte gemeenschappelijke keukens, wasmachine's, douches en toiletten. Overal is het schoon en de campers houden het doorgaans ook goed schoon.

Inmiddels zijn we drie keer met Ben op stap geweest en we denken dat we er wel klaar voor zijn. (Zie het filmpje hieronder)

Eerst vliegen we volgende week naar Sydney waar we oud en nieuw gaan vieren aan boord van de Jonas, met onze vrienden Hannie en Jacob. We blijven maar een weekje in Australië, want dat is lang genoeg om ons NZvisum weer voor drie maanden te verlengen. Als we dan terug zijn rijden we gelijk door vanaf Auckland in de richting van het Zuid Eiland.

We hebben min of meer al een idee over de route die we willen rijden en er valt hier genoeg te zien.

Van een aantal lezers weten we dat ze ook in NZ zijn geweest. Wij zouden het heel leuk vinden om van jullie je top 3 plekken/aanbevelingen te krijgen van plaatsen die we echt moeten bezoeken.

sy.acapella@gmail.com

Ter land, ter ... en in de lucht

Als afsluiting van het Bay of Islands Cruisers Festival hebben we met ongeveer 15 boten, onder begeleiding van Nigel en Amanda van de Varakai, een hele tocht gemaakt door de Bay of Islands.

De BOI is een prachtig vaargebied in de buurt van Opua en bestaat uit een paar honderd eilandjes. We tellen iedere rots die uit het water steekt mee ;-)) Nigel en Amanda organiseren tochten van en naar de eilanden (lees Fiji en Tonga). Ook in de BOI kennen zij alle mooie plekjes en dit is hun manier van acquisitie.

Wij noemen het een 'Amerikaanse Fuif' , maar hier heet het 'Going Dutch' 

Iedereen neemt iets te eten mee en je deelt het met z'n allen.

Het was super gezellig, mooie baaitjes, leuk gezelschap, heerlijk eten en zelfs spelletjes op het strand.

Van uit de BOI zijn wij direct door gevaren naar Whangarei. In dit dorpje  hebben we vorig jaar ook gelegen en ook deze keer parkeren we Acapella hier, om vervolgens 'land' dingen te gaan doen. Dat we met samengeknepen billen en met 32 knopen tegenwind de rivier op moesten varen om in Whangarei aan te komen, vermelden we maar niet. Dat de stuurautomaat onder weg van Opua naar het begin van de rivier vreselijke kuren kreeg, daar hebben we het ook niet over. Ter land, ter zee en in de lucht.

Er moest natuurlijk eerst geklust worden aan de boot. In Opua hebben ze geprobeerd om de boiler te maken, maar deze sukkels hebben meer kapot gemaakt dan gerepareerd. In de Riverside Drive marina kennen we een hele goede lasser en die heeft, voor een derde van de prijs die ze in Opua begroot hadden, de boiler weer lek vrij gemaakt.

Ook aan de motor moet e.e.a. gedaan worden, maar daar zijn we nog niet helemaal uit.

Evenals de ondernemers in Opua, die het BOI Cruisers Festival organiseren, wordt in Whangarei door de gezamenlijke marina's een welkomst diner georganiseerd voor de zeilers. Eten en live muziek, wat wil een mens nog meer. Naylene Smit, werkt bij Town Basin Marina, waar wij liggen en zij verzorgt de muziek voor die avond, zij zingt en speelt keyboard. Een goede reden voor Martin om zijn diensten aan te bieden. Naylene nodigt ons uit, om bij haar thuis te komen, ongeveer 40 minuten rijden vanaf Whangarei. Zij heeft een schitterend huis ergens op een heuvel, met uitzicht over de weilanden.

Er wordt muziek gemaakt en uiteindelijk belanden we met z'n allen in de hot tub. Ter land, in het water en in de lucht ;-))

Bij Naylene aan het ontbijt

In Fiji hebben we Wolfgang en Leonie leren kennen. Oorspronkelijk komen zij uit Duitsland maar wonen al jaren in de VS. Wolfgang werd 70 en Leoni heeft een verrassings-party voor hem georganiseerd. Diner bij Winery Ake Ake, met als hoogte punt, de onverwachte komst van zijn zoon, Alex.

Wij mochten ook komen. We zijn met BEN, onze campervan, naar Kerikeri  gereden waar het diner zou plaatsvinden.  Voor de zekerheid toch maar een AirB&B geboekt, op nog geen 500 m van de Ake Ake Wijngaard.

Een goede keus.

De daaropvolgende dag moest het er toch van komen en hebben we onze eerste nacht in de bus geslapen. Nou ja, geslapen is een groot woord... We moeten nog even wennen aan het kampeer leven.

In een paar dagen bekijken/bezoeken we het noordelijke deel van het Noord eiland.

Cape Reinga 

We leren BEN steeds beter kennen en maken hier en daar een aantal aanpassingen.

Nieuwe matrassen, zijn geen overbodige luxe, we veranderen e.e.a. en hebben het uiteindelijk heel erg naar ons zin. Totdat het de hele dag regent.......

In Dargaville bezoeken John, die we ook in Fiji hebben leren kennen. John verbouwt en exporteert avocado's. Hij had een heerlijke lunch voor ons geprepareerd, natuurlijk met avocado's. We hebben een hele rondleiding gekregen over zijn terrein en weten nu alles over avocado's.

Aan het eind van de gezellige middag vroeg John of we het leuk zouden vinden om een stukje te gaan vliegen. Hij heeft namelijk een Gyro copter in zijn schuur staan waar hij regelmatig mee vliegt. Daar zeggen we natuurlijk geen 'nee' tegen.

Nu kunnen we het landgoed ook van boven bekijken. Ter land, in het water en in de lucht. Wat een fantastische belevenissen.

In Nieuw Zeeland kun je voor je auto een eigen nummer plaat kiezen.

Deze zou in Nederland vast niet door de keuring komen :-)))

Terwijl wij hier naar de zomer toegaan, wordt het in Nederland langzamerhand winter en kijken de kinderen uit naar de pakjes avond van Sinterklaas.

Onze kleindochters, Bodhine en Asha, maken zelf speculaas poppen en pepernoten. Dat missen wij allemaal.

Nog even een korte vermelding en een link naar een artikel dat geschreven en gepubliceerd is in 'Cruising World' door de, onder zeilers, wereldberoemde Fatty Goodlander.  Rock the dock