Op dit moment staan we voor één van de moeilijkste beslissingen in ons leven, stoppen we met varen, of wachten we nog minstens een jaar en gaan we dan weer door. De situatie in de wereld heeft ons aan het denken gezet en eigenlijk de lol van het varen afgehaald. We missen de familie en vrienden, want even terug vliegen is nu geen optie, aangezien we daarna niet meer terug kunnen naar Nieuw Zeeland. Willen we over één of twee jaar nog naar Indonesië, Thailand en Maleisië? Hoe zal de situatie daar tegen die tijd zijn? We worden ouder, straks herkennen de kleinkinderen ons niet meer... De boot is ons huis, waar gaan we dan wonen in Nederland? We hebben altijd geroepen dat we op tijd willen stoppen met dit avontuur, voordat die beslissing voor ons genomen wordt. Misschien is dit het juiste moment?
Inmiddels is er een makelaar langs geweest om ons te informeren over de mogelijkheden. De botenmarkt is op het ogenblik 'hot' door de situatie met de corona. Mensen kunnen niet meer naar het buitenland op vakantie, dus vliegen de campervans en boten als zoete broodjes over de toonbank. Misschien geen slecht idee om hier in Nieuw Zeeland te verkopen, over een paar maanden terug te vliegen naar Nederland en een nieuw plan te maken? We hebben er slapeloze nachten van!
Op sommige plekken kun je gewoon met je auto over het strand rijden
Ondertussen zijn we weer een paar weken op pad geweest met onze campervan en hebben genoten van nog meer prachtige plekjes hier op het Noord eiland. Zowel de routes langs de kust met alle prachtige stranden, als de binnendoor wegen over de heuvels en door de bush blijven verbazend mooi. Onderweg konden we Ebikes huren bij Toptrail. Wat een geweldige uitvinding, in turbostand de heuvels op, zonder enige inspanning! Straks in Nederland Ebikes in plaats van vouwfietsjes, misschien geen slecht idee.
Zomaar even 50 km gefietst
Begin maart kregen we schrik van ons leven. 's Morgens vroeg werden we gewekt door de sirenes van het tsunami alarm. Het zal wel een test zijn dachten we nog, maar niks was minder waar. We werden verzocht de boot en de marina te verlaten en het zo snel mogelijk hogerop te zoeken. Eerst nog wat ongelovig, omdat we 20 km de rivier op liggen, maar toen toch wel doordrongen van de ernst van de situatie, zijn we in de auto gestapt en de heuvel achter ons op gereden. De sirenes bleven loeien wat toch wel verontrustend was. Via de radio werden we op de hoogte gehouden van de situatie. Er waren die nacht meerdere aardbevingen geweest voor de oostkust van Nieuw Zeeland en men verwachtte een tsunami. Na 4 uur op de heuvel gezeten te hebben, kwam het sein veilig en mochten we weer naar beneden komen. De monstergolven waren uitgebleven, alleen wat extra stroming en golfhoogte in sommige baaien.
De schrik zat er goed in Martin zit inmiddels in drie bandjes. Natuurlijk de RDM (zeilers)band, in Easy Street met twee locals spelen ze easy listening muziek en 'Nspire een echte rock group.
Easy street werd uitgenodigd om te komen spelen bij de Te Whai winery. een gezellige middag met een hapje , een drankje en heerlijke muziek.
De optredens zijn heel divers. Met Pasen speelde 'Nspire tijdens een fundraising evenement voor het kankerfonds. Gedurende 18 uur werden er door de deelnemers rondjes gelopen in het stadion, terwijl tientallen bandjes optraden en voor zeer afwisselende muziek zorgden. Er werd een enorm bedrag opgehaald voor het goede doel.
Vervolgens ging de RDM band weer aan de slag om op meerdere afscheidsfeestjes te spelen. Diverse zeilers nemen op dit moment afscheid. Een aantal boten is verkocht, anderen gaan op transport en sommige zeilers zetten de boot op de kant en vliegen terug naar huis in de hoop volgend jaar weer verder te kunnen.
Onze visa verliepen op 25 april dus er moest weer een verlenging aangevraagd worden. Via het immigratie kantoor dat in Beijing zit, kregen we van Mingming, onze contactpersoon, te horen dat we deze keer een uitgebreide medische keuring moesten ondergaan en of we een bewijs van goed gedrag konden overleggen. Longfoto's, bloed- en urine test, oren-, ogen-, een evenwicht controle en een bezoek aan de dokter, uiteindelijk waren we samen €600 lichter en hopen dat we nog een tijdje te kunnen blijven. De vaccinaties met Pfizer zijn hier inmiddels ook gestart en we stonden als één van de eersten in de rij, de volgende prik over twee weken.
Iedereen in NZ kan de prik komen halen
Wat hebben we nog meer gedaan.
Natuurlijk Ellen haar verjaardag gevierd tijdens de traditionele zondagavond BBQ. Het was drie dagen lang feest. Omdat we in NZ 10 uur voor lopen konden we hier alvast beginnen. Daarna gingen we door op Nederlandse tijd en uiteindelijk op de zondag er na hebben we tijdens de BBQ op een borrel getrakteerd. Heel gezellig allemaal.
Je wordt maar één keer 65
In de werkplaats van UK Sail mochten we onze Parasailor controleren op slijtage. Drie hele kleine gaatjes konden we met speciaal tape repareren.
Hij is 160m2 groot
Onze achterbuurman is een fervent visser. Op een gegeven moment kwam hij thuis met een striped marlin van ongeveer 200kg
Soms wandelen we, bezoeken een galerie of iets dergelijks, gaan bij vrienden op bezoek. Kortom we vervelen ons niet, maar toch mist er iets...
Floris en Ivar, twee Nederlanders zijn hier met hun schip Lucipara via de speciale regeling binnengekomen. De regeling houdt in dat je tenminste NZ$50.000 besteed aan boot onderhoud. Zij staan bij ons in de marina op de kant en natuurlijk, hebben we als Hollanders onder elkaar een heel leuk contact. Nu hebben zij zich ingeschreven bij een bureau voor house sitters. Bij een 'house sit' hoort meestal de verzorging van dieren. De jongens hadden in dit geval een house sit met kippen, eenden, katten en een paar koeien. Maar ook een jacuzzi die ze mochten gebruiken. 
Die kans lieten we natuurlijk niet lopen
Afgelopen week druk met bootfoto's maken en een mooi verkoopverhaal geschreven, want we denken dat we de Acapella gaan verkopen.....We houden jullie op de hoogte.
