zaterdag 31 juli 2021

Onze laatste dagen op Acapella

Farewell party in the Town Basin marina office. 
Thank you Cindy and Ian for the delicious 'Bon Voyage' cheese cake.

Op 12-06-12 zijn we aan onze reis begonnen en 21-06-21 kregen we officieel te horen dat Acapella verkocht was. Precies negen jaar en negen dagen heeft dit avontuur geduurd.

Voordat alles daadwerkelijk afgerond was, moest er nog wel e.e.a. gebeuren. Met de nieuwe eigenaren Paul en Gloria hebben we afgesproken dat we nog een tijd aan boord konden blijven totdat wij onze zaken afgerond hadden. Dat kwam hen ook wel goed uit, want de nieuw ligplaats van Acapella in Gulf Harbour was toch nog niet beschikbaar. 

Allereerst moesten we natuurlijk de boot leegruimen. Nu hadden we al behoorlijk wat ingepakt en  opgeslagen, maar op de een of andere manier hadden we toch nog heel veel spullen aan boord. Nadat uiteindelijk alles ingepakt was konden we de transporteur benaderen om het op te komen halen. 

Hier ging iets fout en uiteindelijk hebben we het zelf maar weggebracht. Achteraf gezien was dat wel prettig, want ik kon gelijk zien hoe het verpakt werd. Met 18 losse dozen in een gedeelde container maakte ik mij toch wel een beetje zorgen of het allemaal wel aan zou komen, maar het komt wel goed.

BEN, de campervan was al verkocht, maar moest nog een service beurt en een APK keuring ondergaan.

Playing for the last time at the Sunday Sessions in Whangarei

De muziek apparatuur werd terug gebracht naar Ward's Music Store, die het namens mij gaan verkopen, maar ik wilde het eerst nog één keer gebruiken tijdens onze Sunday Sessions. Al met al een druk programma en tevens een afscheidsrondje.

Fare well party at the 'Hide out', the lovely place of our friends, Phil and Naylene.

Natuurlijk werden er ook nog de nodige afscheidsfeestjes georganiseerd. We hebben wat traantjes weg gepinkt.

Naylene and Phil. We will miss you.

Link naar YouTube filmpje. Vertrek uit RDM https://youtu.be/pZtqLwJyDWQ

Ons afscheid uit RDM was heftig
(Thank you Adventures of an old seadog, Barry Perrins for the footage)

Volgens afspraak zijn we rond 5 juli met Paul en Gloria naar Gulf Harbour gevaren. Dit was voor hen tevens de sea trial. Ze waren erg onder de indruk van de vaar eigenschappen van Acapella. Drie dagen zijn wij nog aan boord gebleven in Gulf Harbour. Gedurende deze dagen kwamen Paul en Gloria iedere dag langs en hebben wij hen wegwijs gemaakt aan boord.

Paul and Gloria Mann

Op vrijdag 9 juli was het moment van vertrek daadwerkelijk daar. Met de ferry zijn we naar Auckland gevaren, alwaar we met de bus verder naar AKL airport zijn gegaan. We vlogen met Emirates, via Kuala Lumpur in Maleisië naar Dubai om vervolgens over te stappen naar Amsterdam.

On board Emirates, on our way to The Netherlands 

Zaterdagmiddag om 13.00 landden we weer op Schiphol. Voorlopig logeren we in onze pop-up woning in Pingjum en gaan op zoek naar woonruimte. Voorlopig kunnen we hier wel een tijdje blijven. We zitten niet op een schopstoel.

Nieuwe, muzikale, avonturen komen er aan. We houden jullie op de hoogte.  

Keep an eye out for: 'in COLLABORATION with'

dinsdag 15 juni 2021

Acapella is verkocht

Van Gogh, zonnebloemen

Na het 'Stoppen of doorgaan' blog, zijn we ondertussen alweer een maand verder en is Acapella inmiddels verkocht. Alleen nog een technische keuring over twee weken en dan is het daadwerkelijk gebeurt. We hebben er veel slapeloze nachten van gehad. "Zullen we wel, of zullen we niet". Uiteindelijk de knoop doorgehakt en besloten Acapella te koop aan te bieden.

Nadat Acapella één dag op Trademe, de Nieuw Zeelandse variant van Ebay, stond waren er al een aantal belangstellenden. Nadat de eerste kijker twee uur rondgekeken had was de deal rond. We waren even sprakeloos.

Paul en Gloria, die de boot gekocht hebben zijn heel ervaren zeilers. Zij zijn al een keer rond de wereld geweest en willen nu naast hun motorboot, weer een zeilboot hebben. We weten zeker dat zij goed voor Acapella gaan zorgen. Over twee weken is er dus een survey, een technische keuring en als dat allemaal goed is maken we de deal af. We zeilen daarna met z'n vieren naar Gulf Harbor, waar de nieuwe ligplaats is.

Inmiddels hebben we al veel van onze bootbezittingen verkocht op de 'swap meet', een tweede hands markt, georganiseerd door en voor zeilers. 

Nu zijn we onze persoonlijke spullen aan het inpakken en mogen alles tijdelijk bij onze Kiwi vriend Ronny opslaan. Na de boot keuring wordt onze minimale huisraad opgehaald en per vrachtschip vervoerd naar Nederland.

Voor de derde keer in ons leven verkopen we al onze spullen, of geven ze weg en beginnen we aan een nieuw hoofdstuk. We kijken in ieder geval uit naar de zomer in Nederland. Daarna zien we wel. Alles is mogelijk.

Natuurlijk gaan we het bootleven en de gezelligheid in de marina missen, maar daar komen vast heel veel andere bijzondere dingen voor terug.

Link naar YouTube filmpje: https://youtu.be/zXQxcL5j4KU RDM Family


Afgelopen maand was de Van Gogh Alive Expositie in Auckland. Deze wilden we niet missen. Wat hebben we genoten van de indrukwekkende multimedia weergave van zijn werk en leven. Een prachtig show van schilderijen, muziek en animatie.

Link naar YouTube filmpje: https://youtu.be/8L2bRk4GrPU Van Gogh

Op de een of andere manier zijn we op het moment helemaal, 'into art'. Afgelopen week was er een open huis van een kunstenaars groep, die CollaborationNZ genoemd wordt. Eens in de twee jaar komen een aantal kunstenaars één week bij elkaar en creëren dan samen zeer bijzondere kunstwerken. Glasblazers, houtbewerkers, ijzersmeders, pottenbakkers, schilders, bijna alle disciplines zijn wel vertegenwoordigd. Ze helpen elkaar met creatieve ideeën en er ontstaan gezamenlijke objecten in allerlei soorten en maten. Het is dat we nog geen woonplek hebben in Nederland anders waren we zeker met een extra container naar huis gegaan.


Een oude duikfles als deurbel........

Martin doet nog een paar kleine muziek projecten en daarna wordt zijn apparatuur ook verkocht. Voor Nederland heeft hij al uitgebreide plannen en is hij zelfs al met diverse muzikanten aan het mailen voor een gezamenlijk project.

Eerst maar even afwachten waar we uiteindelijk terecht komen. We begrijpen dat de woning markt een beetje overspannen is in Nederland. Uiteindelijk zal het wel goed komen, maar als jullie ideeën of suggesties hebben ergens in de noordelijke provincies. We horen het graag. (sy.acapella@gmail.com) Wellicht heet ons volgende blog: 'Acapella at home".



zaterdag 8 mei 2021

Stoppen of doorgaan?

Op dit moment staan we voor één van de moeilijkste beslissingen in ons leven, stoppen we met varen,  of wachten we nog minstens een jaar en gaan we dan weer door. De situatie in de wereld heeft ons aan het denken gezet en eigenlijk de lol van het varen afgehaald. We missen de familie en vrienden, want even terug vliegen is nu geen optie, aangezien we daarna niet meer terug kunnen naar Nieuw Zeeland. Willen we over één of twee jaar nog naar Indonesië, Thailand en Maleisië? Hoe zal de situatie daar tegen die tijd zijn? We worden ouder, straks herkennen de kleinkinderen ons niet meer... De boot is ons huis, waar gaan we dan wonen in Nederland? We hebben altijd geroepen dat we op tijd willen stoppen met dit avontuur, voordat die beslissing voor ons genomen wordt. Misschien is dit het juiste moment?

Inmiddels is er een makelaar langs geweest om ons te informeren over de mogelijkheden. De botenmarkt is op het ogenblik 'hot' door de situatie met de corona. Mensen kunnen niet meer naar het buitenland op vakantie, dus vliegen de campervans en boten als zoete broodjes over de toonbank. Misschien geen slecht idee om hier in Nieuw Zeeland te verkopen, over een paar maanden terug te vliegen naar Nederland en een nieuw plan te maken? We hebben er slapeloze nachten van!

Op sommige plekken kun je gewoon met je auto over het strand rijden

Ondertussen zijn we weer een paar weken op pad geweest met onze campervan en hebben genoten van nog meer prachtige plekjes hier op het Noord eiland. Zowel de routes langs de kust met alle prachtige stranden, als de binnendoor wegen over de heuvels en door de bush blijven verbazend mooi. Onderweg konden we Ebikes huren bij Toptrail. Wat een geweldige uitvinding, in turbostand de heuvels op, zonder enige inspanning! Straks in Nederland Ebikes in plaats van vouwfietsjes, misschien geen slecht idee.     

Zomaar even 50 km gefietst              

Begin maart kregen we schrik van ons leven. 's Morgens vroeg werden we gewekt door de sirenes van het tsunami alarm. Het zal wel een test zijn dachten we nog, maar niks was minder waar. We werden verzocht de boot en de marina te verlaten en het zo snel mogelijk hogerop te zoeken. Eerst nog wat ongelovig, omdat we 20 km de rivier op liggen, maar toen toch wel doordrongen van de ernst van de situatie, zijn we in de auto gestapt en de heuvel achter ons op gereden. De sirenes bleven loeien wat toch wel verontrustend was. Via de radio werden we op de hoogte gehouden van de situatie. Er waren die nacht meerdere aardbevingen geweest voor de oostkust van Nieuw Zeeland en men verwachtte een tsunami. Na 4 uur op de heuvel gezeten te hebben, kwam het sein veilig en mochten we weer naar beneden komen. De monstergolven waren uitgebleven, alleen wat extra stroming en golfhoogte in sommige baaien.

                De schrik zat er goed in         

Martin zit inmiddels in drie bandjes. Natuurlijk de RDM (zeilers)band, in Easy Street met twee locals spelen ze easy listening muziek en 'Nspire een echte rock group.

Easy street werd uitgenodigd om te komen spelen bij de Te Whai winery. een gezellige middag met een hapje , een drankje en heerlijke muziek.

De optredens zijn heel divers. Met Pasen speelde 'Nspire tijdens een fundraising evenement voor het kankerfonds. Gedurende 18 uur werden er door de deelnemers rondjes gelopen in het stadion, terwijl tientallen bandjes optraden en voor zeer afwisselende muziek zorgden. Er werd een enorm bedrag opgehaald voor het goede doel.

Vervolgens ging de RDM band weer aan de slag om op meerdere afscheidsfeestjes te spelen. Diverse zeilers nemen op dit moment afscheid. Een aantal boten is verkocht, anderen gaan op transport en sommige zeilers zetten de boot op de kant en vliegen terug naar huis in de hoop volgend jaar weer verder te kunnen.

Onze visa verliepen op 25 april dus er moest weer een verlenging aangevraagd worden. Via het immigratie kantoor dat in Beijing zit, kregen we van Mingming, onze contactpersoon, te horen dat we deze keer een uitgebreide medische keuring moesten ondergaan en of we een bewijs van goed gedrag konden overleggen. Longfoto's, bloed- en urine test, oren-, ogen-, een evenwicht controle en een bezoek aan de dokter, uiteindelijk waren we samen €600 lichter en hopen dat we nog een tijdje te kunnen blijven. De vaccinaties met Pfizer zijn hier inmiddels ook gestart en we stonden als één van de eersten in de rij, de volgende prik over twee weken.

Iedereen in NZ kan de prik komen halen

Wat hebben we nog meer gedaan.                                                                                                                

Natuurlijk Ellen haar verjaardag gevierd tijdens de traditionele zondagavond BBQ. Het was drie dagen lang feest. Omdat we in NZ 10 uur voor lopen konden we hier alvast beginnen. Daarna gingen we door op Nederlandse tijd en uiteindelijk op de zondag er na hebben we tijdens de BBQ op een borrel getrakteerd. Heel gezellig allemaal. 

Je wordt maar één keer 65

In de werkplaats van UK Sail mochten we onze Parasailor controleren op slijtage. Drie hele kleine gaatjes konden we met speciaal tape repareren.

Hij is 160m2 groot

Onze achterbuurman is een fervent visser. Op een gegeven moment kwam hij thuis met een striped marlin van ongeveer 200kg

Soms wandelen we, bezoeken een galerie of iets dergelijks, gaan bij vrienden op bezoek. Kortom we vervelen ons niet, maar toch mist er iets...


Floris en Ivar, twee Nederlanders zijn hier met hun schip Lucipara via de speciale regeling binnengekomen. De regeling houdt in dat je tenminste NZ$50.000 besteed aan boot onderhoud. Zij staan bij ons in de marina op de kant en natuurlijk, hebben we als Hollanders onder elkaar een heel leuk contact. Nu hebben zij zich ingeschreven bij een bureau voor house sitters. Bij een 'house sit' hoort meestal de verzorging van dieren.  
De jongens hadden in dit geval een house sit met kippen, eenden, katten en een paar koeien. Maar ook een jacuzzi die ze mochten gebruiken.
 
Die kans lieten we natuurlijk niet lopen

Afgelopen week druk met bootfoto's maken en een mooi verkoopverhaal geschreven, want we denken dat we de Acapella gaan verkopen.....We houden jullie op de hoogte.



zondag 7 maart 2021

Groeten uit Nieuw Zeeland deel 2

In ons vorige blog hebben wij jullie mee genomen op ons rondje over het Noord Eiland. We zijn tot halverwege gekomen en gaan hier weer verder.

Er is nog steeds een probleem met de zichtbaarheid van de filmpjes die we plaatsen. Op een IPhone zijn de filmpjes niet zichtbaar, op IPad en Pc wel, daarom zetten we op de plaats waar de filmpjes staan ook een directe link naar YouTube, waar je de video's dan direct kunt bekijken. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat, wanneer je het blog op je telefoon als 'internetversie' laat weergeven, je wel alles kunt zien. De 'internet weergave' vind je helemaal onder aan de pagina. Ook de ingebouwde Google vertaler is dan zichtbaar.


Voorlopig hebben we weer een visum voor twee maanden gekregen. Geldig tot 25 april 2021. Hierna mogen we een nieuw visum aanvragen voor de komende 6 maanden. Voordeel is dat Nieuw Zeeland's regering een aantal beperkingen, tijdelijk ongedaan heeft gemaakt, waardoor we in principe weer voor langere tijd kunnen blijven. 

Inmiddels zijn we ons wel aan het oriënteren op de mogelijkheden om naar Australië te gaan. In principe zijn we natuurlijk als sinds oktober 2019, met twee kleine onderbrekingen, in NZ en is het eigenlijk wel tijd om weer verder te gaan. Een eventuele reis naar Oz brengt ons ook weer een stukje dichter bij 'huis'.

Terug naar onze road trip.                                                                                                                                        We zijn in Whanganui aangekomen en daar bleek het Vintage weekend te zijn. Nieuw Zeelanders zijn dol op oude auto's, vliegtuigen en alles wat een beetje cultuur lijkt te hebben. De kringloopwinkels, de zogenoemde 'Op-shops' tieren hier welig. In Whanganui viel er veel te zien. Er waren zelfs genoeg mensen die hun jaren '30 kleding hadden aangetrokken. Het was alsof we in een ouderwetse film rondliepen.




Vanaf Whanganui zijn we 65km langs de rivier het binnenland in gereden naar Pipiriki. Vanaf dit dorpje maken we een tocht over de Whanganui river. Met een jetboat varen we een paar uur de rivier op en komen uiteindelijk met de kano weer terug. Ook maken we een wandeling naar de 'Bridge to Nowhere'. Het gebied rondom de 'bridge' was begin 19e eeuw ooit bewoond door boeren die het land moesten ontginnen, maar dit project is gewoon mislukt. Te ver weg van alles, te afgelegen, te moeilijk om mensen, dieren en goederen daar te krijgen. Wat over is gebleven, is de Bridge to Nowhere. Een leuke wandeling.


Bridge to Nowhere

Van daaruit vertrokken wij per kano weer stroomafwaarts. Op de heenweg hadden we al instructie gekregen hoe we de stroomversnellingen moesten nemen, links, rechts of door het midden. In het ergste geval zouden we omslaan, dus onze spullen gingen in een waterdicht tonnetje, voor het geval dat. Het was een onvergetelijke tocht. Wij met z'n tweeën in een wiebelige kano over de rivier. Bij de derde stroomversnelling ging het bijna mis, maar gelukkig konden we met een beetje behendigheid toch goed aan de overkant komen.

Bij Whanganui Riverside Adventures, waar we deze trip geboekt hadden, konden we twee nachten op het terrein kamperen. Je kunt daar ook 3- tot 5 daagse tochten boeken en dan langs de rivier in een tentje slapen. Voor ons was dit al avontuur genoeg.




Via de Forgotten Highway, rijden we richting de kust. We zien sneeuw op de bergtoppen, velden met bloeiende lavendel, loslopende varkens en hanen die ons begroeten op een kampeer terrein, ongebruikte treinrails die nu met golf karretjes bereden wordt als toeristische attractie en als klap op de vuurpijl moeten we door een tunneltje waar net één auto tegelijk door kan.


Echt een heel bijzonder stukje Nieuw Zeeland, deze 'Forgotten Highway'.

Wat ook al heel lang op ons lijstje stond zijn de Waitomo Caves. We boekten bij Spellbound en bezoeken twee grotten. Gewapend met helm en een zaklamp dalen we tot 45 meter onder de grond af om te zien hoe duizenden gloei wormen langs de de plafonds van de 30 miljoen jaar oude kalksteen grotten hangen. De gloeiwormen zijn eigenlijk een soort kevers, die via een speciaal orgaan aan hun achterlijf licht produceren. Ze maken kleverige draden die naar beneden hangen om zo hun prooi te vangen. Het is een prachtig gezicht als we later ook nog met een bootje onder deze sterrenhemel in de grotten door varen.


Directe link naar ons YouTube filmpje https://youtu.be/x9IgUlDyHE8 On the road again 2

Via de Three sisters komen we uiteindelijk aan de westkust bij Auckland uit, bij Muriwai. Een prachtig plekje in de duinen aan zee. We horen dat hier een hele grote kolonie 'Gannets' zit. Jan van Genten.

The Three Sisters

We lopen over het brede strand naar de rotspartijen waar de vogels wonen. De geur verraad hun aanwezigheid al meteen. Wat stinken die beesten zeg. Het is een komen en gaan van vogels en het leuke is dat ze hun partner meteen vinden en 'nekken'. Een soort van groeten met nek en snavel. We zien ook heel veel donzige kleintjes, die constant honger hebben.


Op de terugweg naar Whangarei doen we nog een paar campings aan, maar de boot en slapen in ons eigen bed lonkt. Na een maand 'on the road', is het weer fijn om 'thuis' te zijn.