Met een beetje geluk, gaat Nieuw Zeeland volgende week van lockdown level 4 naar level 3. Dit betekent dat ook een aantal 'niet essentiële' bedrijven weer open mogen. Deze bedrijven moeten kunnen garanderen dat er geen direct consumenten contact is. Kappers, schoonheids specialisten, tandartsen e.d. kunnen niet zonder direct contact, deze mogen dus nog niet open. De 1,5 meter regel blijft van kracht en zolang ze deze afstand kunnen garanderen mogen afhaal restaurants ook weer maaltijden aanbieden. (Er zit hier een heel lekker Thais restaurant waar je kunt afhalen, dus daar gaan we hopelijk binnenkort van genieten ;-)) Ook is het mogelijk in level 3 om eventueel met de auto er op uit te trekken. Je mag ongeveer een uurtje rijden van huis/boot zijn om bv naar het strand te gaan of om een hike te maken.
Voor ons concreet, betekent level 3 dat we weer het water in kunnen. De Acapella is gepoetst en het onderwater schip zit opnieuw in de antifouling -aangroeiwerende verf- dus laat het maar gebeuren. We zijn er klaar voor.
Sinds onze terugkeer uit Nederland, nu 5 weken geleden, staan we al op de kant. Inmiddels zijn we er natuurlijk wel aan gewend, maar het leven in het water is gemakkelijker.
We staan nu vlak voor het het hek en krijgen regelmatig aanloop, dat gaan we natuurlijk wel missen.
Alessandra, Giovanni, Raffaella en Max. 'I magnifici quattro'
Al met al zijn we tot nu toe, de hele periode in zelf-isolatie en in lockdown, zeer goed doorgekomen. Ellen heeft heel veel naai en poets klusjes gedaan en Martin heeft heerlijk op zijn basgitaar kunnen spelen. (Ja, de man/vrouw verhoudingen aan boord van Acapella zijn zeer goed verdeeld ;-))
Tijdens onze regelmatige wandelingen door de beurt ontdekken we telkens weer fraaie plekjes en mooie muurschilderingen. Met onze vrienden Ulla en Pelle van de Loupan, spreken we regelmatig af op een verscholen plekje, om op gepaste afstand van elkaar te borrelen.
Drie keer in de week maakt Martin samen met Pelle (gitaar), Lisa (piano) en Barry (percussie) muziek. Ze proberen een repertoire op te bouwen opdat ze, als het moment daar is, een 'unlock' party voor de zeilers kunnen organiseren.
Daarnaast bedenkt één van de bandleden iedere week een challenge, stuurt dit door en de overige leden hebben dan een week de tijd om een bepaald nummer in te studeren. Dit nummer ligt over het algemeen wel iets boven het gemiddelde niveau van iedereen, dus er moet hard gewerkt worden. Op deze manier levert de hele situatie, voor ons, toch nog iets positiefs op.
Wij hebben natuurlijk helemaal niets te klagen als we naar anderen kijken. Dan denken we aan het Team van Ile du Nord, die weggejaagd werden van de Spaanse Maagden Eilanden, in de buurt van Puerto Rico, en nu onderweg zijn naar Nederland met hun boot. Timo, Elze en hun drie kinderen, Alicia, Luca en Amalie. Hoogstwaarschijnlijk worden ze op de Azoren ook niet toegelaten en moeten rechtstreeks naar Nederland doorvaren. Dan zal het al met al een tocht van ongeveer 5 tot 6 weken worden.
We denken aan Saskia, onze lieve vriendin, die al weken ziek thuis, een gevecht levert met - wat ze zelf noemt-'een heftig beestje'.
Ook denken we aan onze buren, hier op de kant, Delphine en William die van de week zouden gaan trouwen in Frankrijk, maar die door de lockdown ook geen kant meer op konden. Het minste wat we konden doen is hen een hart onder de riem steken door ze een flesje bubbels aan te bieden.
NB. Vanmiddag op het nieuws. In principe gaat Nieuw Zeeland op 28 april van level 4 naar level 3.
Nog even geduld dus.
