donderdag 6 februari 2020

Acapella on the road - Picton to Invercargill


Inmiddels zijn we al weer drie weken op het Zuid Eiland en hebben heel veel gezien en gedaan. Het kamperen gaat steeds beter en we zijn aardig gewend aan de kleine ruimte. Alleen als het regent is en blijft het behelpen.


We hebben zeehondjes, pinguïns, albatrossen, kiwi's, koeien, schapen en bungy jumpers gezien. We zijn aangevallen door sand flies (een soort mug) en honingbijen (bumblebees).

Schapen veiling

De diversiteit van de natuur, blijft ons verbazen. De afwisseling tussen bos, water, weidevelden, bergen, glooiende hellingen, meren, vulkanisch gesteente, zandstranden en alle kleurschakeringen tussen groen, blauw en geelgoud.




Via de app 'Campermate' vind je alle gratis en betaalde kampeer plekken in Nieuw Zeeland. De gratis plekken zijn soms alleen een parkeerplek midden in de stad, maar je vind ze ook op de meest idyllische plekken aan zee of in het bos. Meestal zijn er toiletten aanwezig en soms ook stromend water. Als je vroeg in de middag ergens aankomt, is er altijd wel een plekje te vinden.

                                                       Soms moet je je plekje delen ;-))

Nadat we met de ferry zijn overgestoken van Wellington naar Picton, was onze eerste bestemming Kaikoura, waar de zeehonden wonen. Er waren tientallen kleintjes aan het spelen en de moeders hielden knorrend en grommend een oogje in het zeil.


Christchurch stond daarna op het programma. De stad die in 2010 en 2011 getroffen is door een zware aardbeving. (6.7 op de schaal van Richter)


Ondanks het feit dat er al heel veel gerestaureerd is, zijn overal in de stad de sporen van deze ramp nog aanwezig.


Op aanraden van onze blog lezers zijn we naar Akaroa gereden, een stadje net ten oosten van Christchurch. Een heerlijk vakantie dorp aan een diepblauwe inham. Alleen de rit er naartoe is al prachtig.


Hiervandaan zijn we via Lake Pukaki naar Mount Cook gereden, de besneeuwde berg die je in alle reisfolders van Nieuw Zeeland tegenkomt.


Door de mineralen die in het water zitten krijgt het water een intens lichtblauwe kleur. Onderweg zie je alleen maar ongerepte natuur, velden vol lupines en lavendel.


Via het gezellige Queenstown en het landelijke Te Anau zijn we naar de Milford Sound gereden, het fjordenlandschap in het Zuidwesten van Nieuw Zeeland. Het plan was om ergens onderweg te kamperen in de natuur, maar we werden opgevreten door de sand flies. Na één nacht hielden we het voor gezien en zijn rechtstreeks naar het Fjord gereden om daar een boottocht te maken.


Het had geregend, waardoor er tientallen watervallen naar beneden kwamen. sommigen daarvan konden we van heel dichtbij vanaf de boot bewonderen, wat weer mooie plaatjes opleverde.


Dit is ook het gebied waar je heerlijke wandelingen kunt maken, maar door alle aanwezige sand flies  besloten we om naar het Zuidoosten door te rijden. We hebben de meest zuidelijke en tevens de meest westelijke stad van NZ, Invercargill aangetikt en zijn nu weer onderweg richting 'huis'.





Tot appartementen omgebouwde graan silo's



We genieten enorm van de prachtige natuur, de kleuren, de mensen en het kamperen. Gelukkig hebben we nog een paar weken te gaan.

3 opmerkingen: