maandag 20 februari 2017

Transit door het Panama kanaal

De crew
Mark Reijndorp (21) neefje van Ellen

Bruce Rodrigues (51) vriend en KLM collega

       Hanny Vlaskamp (68) en Jacob Brederveld (69) zeilvrienden, voor het eerst ontmoet op Bonaire

De Acapella en haar crew is er helemaal klaar voor. Zij ligt met autobanden, die als stootwillen moeten dienen en extra lijnen klaar op de "Flats" -anker gebied F- bij Colon, in afwachting van de dingen die komen gaan.

Onze officiĆ«le begeleider, de 'advisor',  komt om 17.15 aan boord met de opdracht dat we direct moeten vertrekken, anders missen we onze slot. We gaan ankerop en in een noodvaart richting de Gatun sluizen, die nog 3 mijl verderop liggen. Op een gegeven moment moeten we om veiligheidsredenen langzamer gaan varen, omdat een tanker vol met LPG, nog in de andere sluis ligt.

Harrold, de adviseur, heeft contact met de verkeersleiding en wij krijgen de opdracht om stil te gaan liggen naast boei 12, om daar af te wachten hoe het verder gaat. Met wind van achter en stroom mee is het wel een spelletje om op je plaats te blijven liggen. Een beetje gas achteruit, een beetje spelen met de boegschroef, het lukte wonderwel erg goed om op een vaste plek te blijven liggen.

Tot op het laatste moment worden we in onzekerheid gehouden, over hoe we uiteindelijk door de eerste set, van drie sluizen zullen gaan.

Op een gegeven moment is het duidelijk, dat wij langszij een toeristenboot, de Isla Morena, moeten afmeren. Voor ons ligt een enorme tanker en wij kunnen er samen, met de lege toeristenboot, nog wel bij.

De sluisdeuren gaan dicht en het water spuit met geweld naar binnen. We gaan omhoog.
Plotseling komt Harrold naar mij toe met de mededeling dat ik er rekening mee moet houden dat de voorlijn wel eens zou kunnen breken, vanwege de enorme druk die wordt veroorzaakt door het binnen stromende water. Door de boot in de vooruit gang te zetten, wist ik met 1800 toeren de druk enigszins te verminderen. Bij de volgende sluis zullen we een andere lijn gebruiken en ook de motor in zijn werk houden, om de ergste druk op te vangen.

Nadat de tanker in de volgende sluis heeft aangelegd, gooien wij los van de Isla Morena, waardoor zij met haar docking procedure kan beginnen. Als zij ligt, komen wij weer langszij en leggen aan. Dit spelletje doen we drie keer.
Na ongeveer drie uur geconcentreerd werken, kunnen we afmeren aan een enorme boei in het Gatun meer, om daar van een welverdiende borrel te genieten.

Harrold gaat hier van boord en de volgende ochtend om 07.00 uur kunnen we Francisco, de nieuwe adviseur verwachten.

Het is ongeveer 25 mijl varen van Colon, naar de Miraflores sluizen bij Panama City.

Onze slot staat gepland om 12.50, dus we hebben alle tijd om van het grootste, door mensen gecreƫerde, zoet water meer te genieten. Met een rustig gangetje van ongeveer 5 knopen per uur gaan we in de richting van Panama City.

Jacob doodt de tijd met een Sudoko


Mark houdt de boel in de gaten
 Bruce stuurt
De meisjes zorgen voor een heerlijke lunch
















In de laatste sluizen (Pedro Miguel en Miraflores) komen we weer langszij de Isla Morena. Dit maakt het natuurlijk wel een stuk gemakkelijker, omdat we nu precies weten wat er van ons verwacht wordt, met dien verstande, dat er nu veel meer wind en veel meer stroming staat dan gisteren.

De toeristenboot zit nu vol, met voornamelijk Amerikanen, die het prachtig vinden om een praatje te maken met de crew van de Acapella.

Aan de Gatun kant hadden we een enorm schip voor ons, maar in de laatste sluizen hebben we een nog groter schip achter ons! Gelukkig reageerde Bruce zeer adequaat ;-))

De transit is fantastisch verlopen

Ondanks het feit dat de doorvaart zeer goed is verlopen, zonder schade, zonder noemenswaardige stress, doet het wel iets met je.

De totale afstand tussen de Caribische kant en de Pacific is ongeveer 55 km. Het water is hier 10 graden kouder dan aan de Caribische kant, het verschil tussen eb en vloed is nu 5 meter in plaats van 30 cm en de gemiddelde temperatuur is iets lager dan aan de andere kant.

 Per kamer ga je ongeveer 15 tot 20 meter omhoog of omlaag


Hier onder nog een overzicht foto van de sluizen bij Panama City.
Deze foto hebben we gemaakt vanaf Ancon Hill, het hoogste punt van de stad. Rechts onder, de Miraflores Sluizen met het bezoekerscentrum, daar achter de Pedro Miguel Sluis en op de achtergrond de Centennial Bridge.

Het was een bijzondere ervaring

dinsdag 14 februari 2017

Update

Er is zoveel gebeurd de afgelopen weken, dat we het bijna niet meer kunnen bijhouden.


Allereerst hebben we alle formaliteiten afgehandeld om door het Panamakanaal te gaan. Eigenlijk stelde dit niet zoveel voor. Het was zeker niet de moeite waard om een agent in te schakelen. Je registreert je via internet. Je maakt een afspraak om gemeten te worden. Wanneer de meting achter de rug is ga je met de benodigde papieren naar de bank en betaal je. Een paar uur nadat je betaald hebt kun je bellen met het schema bureau en van hen krijg je een datum voor de doorvaart. Dit alles neemt een paar dagen in beslag, maar dan ben je ook helemaal klaar.

Dat opmeten is een serieuze aangelegenheid. Na twee keer meten kwamen we, op papier, tot 48,5 voet.

Doordat e.e.a toch sneller verliep dan we zelf gepland hadden konden we nog snel even naar Nederland vliegen voor een verrassingsbezoek aan onze vrienden Marco en Janny die op 28 januari 40 jaar getrouwd waren. Ook konden we aanwezig zijn bij een surprise party van Anneke die 55 werd.
Onze kleindochters Asha en Bodhine met Oma Elle

Natuurlijk hebben we heerlijke, maar ook koude dagen doorgebracht met familie en vrienden.
Van +30 naar -2

Februari is voor ons de maand van de verjaardagen.
Even een selfie met onze kleinzoon Bardo

Op 7 feb, mijn verjaardag, zijn we weer terug gevlogen naar Panama om ons voor te bereiden op de doorvaart. De vlucht was zeer speciaal door dat onze lieve vriendin Caroline, het 'zusje' van Ellen, purser was aan boord.

Ontbijt aan boord van de Acapella

De dag nadat Caroline vertrok, zijn wij aan boord gestapt van de She San, de Zwitserse catamaran van Reto en Angela, bij wie wij als 'line handlers' mee mochten, om te ervaren wat het is om door het kanaal te varen.
Inmiddels liggen we met de Acapella in Shelterbay Marina, aan de Caraibische kant van het kanaal, om daar woensdag de 15e, zelf doorheen te gaan.

De ene helft van onze crew is gisteren ingevlogen vanuit Nederland en de andere helft is net gearriveerd met de boot.