Alle vooroordelen die je zou kunnen hebben met betrekking tot Marokko en Marokkanen kun je hier over boord zetten. De mensen zijn beleefd, vriendelijk, aardig, hebben gevoel voor humor, hebben geen lange tenen maar zijn wel heetgebakerd. Voor zover wij het hebben meegemaakt zijn ze zeker niet 'vrouw-onvriendelijk'. Ellen voelt zich hier "veilig".
Op de fiets verkennen we Salé, het stadje waar we liggen en aan de andere kant van de rivier, Rabat.
Alles is heel authentiek, nauwelijks toeristen, lekker muntthee in plaats van wijn. Over de markt sjokken, dadels proeven, overal zie en ruik je kruiden. Mensen met doorleefde gezichten, geen getrek en geen geduw, in het frans en met handen en voeten communiceren we.
Regelmatig hoor je door de hele stad de oproep voor het gebed.
Maar ook weer 'nieuwe' Nederlandse buren,
Timo, Else en hun kinderen Alicia en Luca
van de Ile du Nord
Geen opmerkingen:
Een reactie posten